Chan ders başladığı için dersinin olduğu sınıfa giderken erkekler tuvaletinden tanımadığı çocuklar çıkmıştı. Onların burada ne işi olduğunu sorgularken çocuklar erkekler tuvaletinin kapısından çıkmış ve hızlıca uzaklaşmaya başlamışlardı.
Chan çocukların oradan çekilmesi ile yerde kanlar içinde yatan minho'yu gördü. Gözleri fal taşı gibi açılmış ve dona kalmıştı. Chan o anda nefes almasınım durduğunu, dünyanın dönmeyi bıraktığını hissetti.
Minho yerde baygın ve kanlar içerisinde yatıyordu. Sonunda kendine gele bildiğinde koşarak minhonun yanıma gitti ve kafasının uçuna diz çöktü. Minhonun kafasını tutup bacaklarının üzerine koydu ve eliyle yanağını okşamaya başladı.
Chan minho'yu hem sözleri hemde dokunuşları ile uyandırmaya çalışıyordu. "Minho, bebeğim aç gözlerini. Hadi güzelim" derken sağ gözdünden göz yaşları firar etmeye başlamıştı. "Güzelim... Aç o güzel gözlerini. Nolursun aç" Dedi ve kafasını göğüsüne doğru çekti.
"Gözlerini özledim güzelim." Demiş ve minhonun saçlarına öpücük kondurmuştu. Minho uyanmadıkca Chan daha çok endişelniyordu. Minho nefes alıyordu, nabzı da atıyordu. Ama aynı zamanda yüzünün ve vücudunun bazı yerlerinde kanda vardı. Zaten chanı endişelendiren de bu kanlardı.
Chan o anda köşede oturmuş ve oturduğu köşeye iyice sinip ağlayan çocuğu fark etti. Sinirle minho'yu bırakmadan çocuğa karşı konuştu. "KİMDİ ONLAR? MİNHO NEDEN BU HALDE?" çocuk chanın ona bağırması ile daha çok korkarak köşeye sinerken Chan minhoya bakmıştı tekrardan. Minhonun bu haline daha çok dayanamadı ayağa kalktı ve minhoyuda kucağına aldı.
Hızla okulun revirine doğru ilerlemeye başladı. Yürürken minhonun yüzüne baktı ve bu hali ile sert bir şekilde yutkundu. revire girdiğinde odada oturan hemşire hızla ayağa kalktı ve okulun müdür yardımcısının kucağında baygın bir şekilde yatan çocuğa baktı.
Chan minho'yu odadan olan küçük yatağa uzandırdı ve kadına döndü. "Lavabodaydı, onu bulduğumda bu haldeydi. hızlı ol ve ona pansuman yap" demiş ve minhonun yüzüne düşen saçlarını geriye itirmişti.
Hemşire hemen lazım olan eşyaları almış ve minhonun yanına gelip pansuman yapmaya başlamıştı.
(1 saat sonra)
Minho yavaşca gözlerini açmaya başlamıştı. Bunu fark eden Chan minhonun elini bırakmış ve saçlarını okşamaya başlamıştı. Minho gözlerini açıp chana baktığında sadece yutkuna bilmişti.
Chan gülümsemeye çalışarak minhonun bu bitkin haline bakmıştı. "Güzelim" minho chana göz ucuyla baktı ama ardından gözündeki yara yüzünden hemen gözünü çekmek zorunda kaldı.
Chan minhonun canının acıdığını fark etiğinde kalbi çok fazla acımıştı. Hani derler ya kalbime kılıç soksalar bu kadar acımazdı diye, şuanda chanın kalbinde öyle bir deprem olmuştuki, taş taşın üzerinde kalmamıştı.
Ben geldimmm. . . . Ben gidiyorum mm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
