Gizli bir numaradan gelen ilk mesaj ne olabilirdi?
Sen kimsin?
Evet bana ilk mesajı böyle atmıştı. Sonrası mı? Evet belki de onu biraz merak etmiştim. Arayışlık kanımda vardı. Ve bul beni demişti...
Çok geçmeden yine aranızdayım. Böyle kısa kısa minik yazışmalar yazmak çok güzelmiş, en azından ben yazmayı çok sevdim. Eğer sizde sevdiyseniz biraz belirtmeniz hoşuma gider :)
Keyifler bozuksa sizleri biraz olsun gülümsetmek için güzel bir bölümle sizlerleyim...
İyi okumalar dilerim....
<3
....
Sandalyede rahatça oturup elimdeki telefonda araştırmalar yaparken dizimi yasladığım masada duran bilgisayarımda notlar alıyordum.
Araştırma ne mi içindi?
Elbette A kişisini bulmaktı. Bana bir kaç ipucu vermişti bile bu yüzden onu bulabilirdim.
1: İsminin baş harfi A
2: Sosyal medyamda takipleşiyorduk.
Pekala buradan bile ilerleyebilirdim. Sonuçta bir çok tanıdıklarımın ararsından kalan sadece yirmi bin takipçim kalmıştı. Eblette erkek olup ismi a harfiyle başlayanı bulmak zor olacaktı ama denemesi bedavaydı.
Zaten son günlerde işlerim kesatlı.
Ben yirmi iki yaşındaki Vera Taşkın. Üniversite öğrencisiyim. Amacım gazetecilik okuyup kendi tv şovumu sunmak. Elbette dizilerden özenmedim!
Gazetelik işi ne kadar küçüklük hayalim olsa da okul yıllarım boyunca, internetten konuştuğu çocukları bana gösteren arkadaşlarımla konuşurken 'ben onu bulurum' diyerek bindirdiğim inadım sayesinde kendimi bu meslekte yeterince geliştirdiğime eminim!
Şu an karşıma çıkan A kişisi hangi komedyen programından çıkma emin değilim. Ama daha fazla ipucu yakalamam gerektiğine eminim.
A Kişisinin engelini kaldırdınız.
Siz: Bana bir ipucu daha ver?
Bir süre bekleyip mesajı görmesini bekledim. Telefonu her dakika elinde olmayan gençte ne bilelim artık?
Çevrim içi
A: Engelsiz yollara girdik sanırım?
Siz: O daha belli değil canım.
A: Peki balım.
Göz devirerek bilgisayarıma baktım. Takipçilerimin yarısı erkekti. Bana isim vermeliydi!
Siz: Peki bana gel, ev boş.
Yazdım ne yazacağını bekleyerek.
A: Evin boş olduğu gerçekten doğru sanırım :) Aksi halde kafede çay içiyor olmazdın ;)
Yerimden hızlıca kalkıp etrafıma baktım. Kapalı alanda olduğum kafe abime aitti. İkinci katın balkon kısmında oturmuş fincanımda beleş çayımı içiyordum. Etrafımda ise bir kişinin olduğu müşteriler vardı.
Siz: Lan! Nerdesin oğlum sen?!
A: Göz kırptım görmedin mi?
Salak!
Siz: Bak gel konuşalım. Derdin her neyse konuşarak anlaşabiliriz...
A: Cık. Olmaz. Beni bulman gerek. Mesleğin değil mi? Bul işte...
Siz: HaspinAllah! Oğlum deli misin? Başka bir ipucu daha ver bari??
A: Söyledim işte, az önce aynı yerdeydik.
Siz: İnsan bi selam verir :/
A: Beni bulduğunda hallederiz.
Siz: Tamam bir ipucu daha ver. Eğer az önce buradaysan seni görmedim...
A: Okey Güzelce söylersen sana bir fotoğraf göndereceğim.
Siz: Bir ipucu daha VERİR MİSİN??
A: Bağırışını duydum sağ ol. Ama kibar bir ses kaydı da olabilirdi.
Siz: Ah tabiki Kulaklıklarını takıp son ses dinleyecek misin? 😈
A: Hahahah Bu daha da korkutucu geldi. Tamam fotoğrafı at. Karşılığında fotoğraf atacağım.
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz: Hadi gönder gelsin bakalım?
Bir fotoğraf çok şeyi ifade ederdi. Onun sayesinde bir çok kanıt bulabilirdim.
A:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oha!
"Ya Vera! Yeter beleşe içtiğin kalk da yardım et!" Elimdeki telefonu korkarak düşüreceğim sırada ayağa kalktım.
"Geldim! Bağırma!"
....
Bölüm sonuu
Araştırmacı dedektif Vera Taşkın Holmes djfjfj
Abisi olanlar Verayı anladı...
Oy verip yorumlar yapmayı unutmayın, bir sonraki bölümde görüşürüz!!!!!
