⨦‖Son Aylar‖⨦ --⨑FyoLai⨑

IV

⨢⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨥⨢

Bu gün daha da değişik bir gün olacağını hissediyordum.

Her zaman ki gibi doktorum odama girmişti ve yanıma oturarak konuşmasına başlamıştı. Bu sefer ne istiyordu bu aptal herif benden?

Fyodor: ''Nikolai, bu gün tüm hastalar akıl hastanesindeki ilk 2 katı gezebilme iznine sahip olacaklar.''

Bu her yılda bir olan bir şeydi ve bu sefer ve bu gün mü seçilmişti? Hayır. Bunun anlamını biliyorum. Bu gün arınma gecesi olacak. Kimse hastaları anlamsızca gezmesine izin vermez. Bu gün büyük bir gün olacak.

Nikolai: ''Ah... Bu sefer de bu güne mi yazılmış? Ne güzel...''

Dışarı çıkacaktım fakat birini öldürmeyi planlamıyordum(şu anlık.) Etrafta dolaştıkça olan şeylere karşın arzuma boyun eğecektim sadece. 

Fyodor: ''Nikolai... Odandan çıkma.''

Ona soğuk bir bakış attım 

Nikolai: ''Bu neden seni ilgilendiriyor? Çık odadan.''

Saçma bir şekilde sırıtmıştı ve ayağa kalkıp ellerini ceplerine yerleştirmişti. ''Pekala.'' deyip odanın kapısına ilerledi ve odadan ayrıldı.

Ben ise yatağımdan kalkmıştım ve üstümü düzeltiyordum. O çıktıktan sanırım 15 dakika sonra ben de odadan çıktım ve etrafta başıboş bir şekilde gezinmeye başladım.

Rastgele koridorlardan geçiyordum ve ne yaptığımı tam olarak ben bile bilmiyordum. Etrafta bir sürü hasta vardı ve onlarda bir şeyler arıyorlardı. 

Yanıma garip görünüşlü bir kız yaklaşmaya başladı, aslında bana doğru koşuyordu.

Uzun garip kesimli saçlara sahipti ve boyu bana göre kısaydı. Saçının bir yarısı pembe, diğer yarısı ise beyazdı.

?????: ''Hey!''

O kızın görünüşü dikkatimi çekti ve yavaşça tüm vücudumu ona doğru döndürdüm.

Nikolai: ''Evet? Ne istiyorsun hanımefendi?''

Olabildikçe kibar olmaya çalışmıştım fakat o bana gözlerini kısarak nefret ile bakıyordu. Ne demiştim ki?

Daha çok yanıma yaklaştı ve tam önüme gelince durdu.

?????: ''Aptal, ben kız değilim. Ben erkeğim!''

Gerçekten şaşırmıştım. Bu nasıl bir görünüş? Ah, aslında benim görünüşümde biraz değişik olabilir fakat bu kadar da değil.

Nikolai: ''Oh? Pekala. Adın ne?''

?????: ''Adım Sigma. Bana Sigma diye seslenebilirsin.''

Nikolai: ''Pekala Sigma. Neden yanıma geldin?''

Sigma: ''Biliyorsun, ikimizde kaç yıldır burada kitliyiz ve bu gecede ne yaşanacağını iyi biliyoruz değil mi?''

Neyden bahsettiğini hemen anlamıştım ve yarım ağız sırıtmıştım.

Nikolai: ''Tabii... Bilmez olur muyum? Çok eğlenceli olacak...''

Sigma: ''Tamam o halde... Takım olmaya ne dersin Nikolai?''

Nikolai: ''Sana neden güvenmeliyim?''

Sigma: ''Başka güvenebileceğin biri var mı?''