Louise's POV
I'm here at my office ng biglang pumasok si Dana, my secretary.
Dana: Ma'am, naghahanap po sa inyo sa labas
Me: Sino daw?
Dana: Your Private Investigator. Si Julius
Me: Let him inDana just nod her head at ilang segundo lang ay pumasok na si Julius, carrying some brown folder, this is maybe some results of the investigation.
Julius: Good Morning Ma'am. Pasensya na po kung hindi ako nagpaabiso na pupunta ako dito
Me: No, It's fine. Hindi naman ako busy. So, is there any update?Tumango lamang siya bilang sagot at umupo sa visitors chair ko infront of my table and get some documents on the folder. May pinakita siyang picture sa akin
Julius: She is the Nurse that day. August 8, 2005. Her name is Victoria Maglasang. 30 years old during that moment, pero siguro nasa mga 45 something na yan ngayon.
Me: Nahuli na ba siya?
Julius: She is already in our custody Ma'am. Anytime, pwede mo siyang puntahan doon to ask some further questions.
Me: Sige, I'll ping you kapag pupunta ako, maybe tomorrow.
Julius: Sige po, walang problema. Also, umamin na siya na may kasabwat nga siya ng mga panahong yun at wala siyang balak aminin kung sino.Napayukom naman ako sa sinabi ni Julius. That woman is getting into my nerve.
Julius: May itatanong pa bo kayo?
Me: Nalaman niyo ba kung sino ang totoong magulang ni Lyle?
Julius: Yan din pala ang sasabihin ko sa inyu Ma'am eh. kasi po----
Me: What?Hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan
Julius: Sabi kasi ni Victoria, ang tunay na magulkang ni Lyle ay nasa room 14 ng mga arw na yun, pina trace po namin ang file ng Hospital at lumalabas pong si Atty. Mendoza and naka occupy doon, yung asawa niyo.
Ano? Hindi ko lama, parang nabingi ako sa aking narinig
Me: Ano? Ano yun Juluius? Naguguluhan ako
Julius: Naiintindahan ko po ang reaction niyo Ma'am. Kung ako din sa inyung posissyiopn ayy ganyan din ang mararamdaman ko. Pina double check po namin yung file, at si Mrs. Mendoza lang talag anag gumamit ng room na yun
Me: Do you mean Lyle is my son?
Ju;ius; Hindi po natin masasabi yan sa nayoing Ma'am dahil kulang pa po tayo sa ebidensya, tappos hindi pa namin nakakausap ng matino yung Nurse.
Me: Pupuntahan ko siya hukas
Julius: Mas mabuti pa po. Sige aalis na po akoHindi na ako suamgot at tumango na lamang. What is happening? Totoo ba ito? Kung si Lyle, eh sino yung batamg----ugh! sht!
If it's true, ano nalang ang mararamdaman ni Andrei?
Andrei's POV
Lyle pass the ball to me and 3 points!
Coach: Good job! Pwede naman palang ganyan kayo Mendoza at Montemayor eh
Ts! I dont hvae the choice kasi siya yung may hawak ng bola alangan namang diko tanggapin diba? Chris just tapped my back dahil alam niya kung anong iniisip ko. Hindi pa nawawala ang inis ko sa kanya, from the moment na sila ni Mommy ang magkasama mag dinner tas ang inirason sa akin ay meeting?
Lyle looked at me and smiled. Hindi ko nalang siya pinansin at nagkunwaring wala akong nakita.
Coach: Next next week na ang tournament natin and we need to win!
Us: Yes Coach!
Coach: dismissed! See you tomorrow. Same time. Walang malalate ah?Umalis na si Coach. Si Chris naman ay nagliligpit ng mga gamit niya while si Red ay nauna na sa amin. I saw Lyle on the other bench arranging his thing when I saw his shoes. It's an old shoe at may sira na. Nangangain na eh
YOU ARE READING
Andrei Louise Villanueva-Mendoza (MHBTY BOOK 3)
Fanfiction#fanficton#donbelle#Jandrea