Andrei Louise Villanueva-Mendoza (MHBTY BOOK 3)

Chapter 43

Andrea's POV

Andrei: Oh, bakit natahimik kayong lahat? Mag celebrate tayo!

Nakatitig lang ako sa kanya, he is drunk. Ano bang nangyayari sa anak ko? Hindi naman siya ganito. I just looked at Louise at alam niyang galit na din ako.

Louise: Andrei. you're drunk. Pumasok ka sa loob at doon tayo mag-usap
Andrei: Why? Why not here? We need to celebrate Ma, top 1 si Lyle eh with new car. Hooooohhh!

He shouted and with all the clap that makes me mad even more. I didnt utter any word pero pumasok ako sa loob. Ramdam kung nakasunod silang lahat sa akin. Pagkapasok ko ay humarap ako kay Andrei while crossing my arms habang siya ay naglalakad sa kung saang dereksyon. 

Andrei: Mommy hehehehe
Me: Bakit ka uminum?

He put his bag on the sofa, yung mga Ate niya ay nakatingin lang sa kanya at hindi makapaniwala sa pinaggagawa niya. Where is that sweet boy Andrei? Bakit siya nagbago? As much as I wanted to understand him, pero mali parin ang ginawa niya. 

Andrei: Ayun napansin din ako ni Mommy, napapansin niyo lang naman ako kapag may mali akong ginawa eh. 

Nagulat ako sa sinabi kaya nilapitan ko siya at nasampal. 

Lousise: Hon!
Kaila: Mommy!

nagulat din ako sa ginawa ko pero hindi yun rason para bastusin niya ako sa harap ng mga kapatid at Mama niya. I am supressing myself not to cry in front of him, hindi ko inexpect na aabot kami sa ganito

Me: Hindi kita pinalaking ganyan Andrei. What is happening to you? Nagiging bastos ka na!

He just smile bitterly. 

Andrei: It is still me Mom. I am sorry pero totoo naman eh. Kailan ka nagkakaoras sa akin? Nabibigyan mo lang naman ako ng atensyon if namimilit ako *sniff* if pinagsisiksikan ko ang sarili ko sa schedule mo----
Me: Its not true Andrei. Sinusundo at pinapasyal pa nga kita eh
Andrei: Oo, nung nag college na ako. But where were you when the time that I was being bullied during gradeschool? Where were you during my games? Kaya nga nagpursigi akong maging honor at makapasok sa team para mapansin mo ako Ma, pero in snap, Lyle take it all easily!

Napatingin si Andrei kay Lyle na ngayon ay nakayuko lamang. Hindi ko alam na may nangyayari ng ganoon sa kanya. Nagtatrabaho ako for them to provide all their needs. 

Me: I---I dint know

Yan lang ang tanging nasagot ko sa kanya. 

Andrei: You didnt know Mom ofcourse, sino ba naman ako? Madami ka pang hindi alam sa akin Mmy, you didnt even know na mahiluhin ako sa byahe kasi when I was 6 sumunod ka lang naman papuntang Batangas dahil may meeting ka diba? Si Mama nalang ang meron ako tapos inaagaw pa ni Lyle. 

Louise: Andrei, walang nang-aagaw. Anak namin kayo, its just that ngayong lang natin nakasama si Lyle kaya sinusulit natin yung mga oras na hindi natin siya kasama noon. 
Nikki: Andrei, mahal ka namin, kaming lahat. 
Kaila: Huwag ka namang mag-isip ng ganyan. 

Tumalikod ako sa kanya habang pinupunasan yung mga luhang ayaw tumigil. 

Andrei: You dont understand what I feel, hindi naman kayo yung sinisisi sa pagkawala ng gagung yan eh!
Louise: Your words Andrei!

Napalingon ako sa kanya na may halong pagtataka. 

Me: No one said that its your fault, where did you get that? Ikaw lang nag-iisip ng ganyan!
Andrei: Thats how you make me feel Ma! *sniff* You keep on saying that its not my fault but your actions says differently! Mahirap makipag kompetansya sa taong kahit kailan diko malalamangan! You love me, Yes, but there's part of you that only beats for Lyle. Maybe baka ako yung ampon dito.