Andrei Louise Villanueva-Mendoza (MHBTY BOOK 3)

CHAPTER 3

Andrei's POV

Ugh! Takte naman eh! Late na nga hindi pa nakikisama itong necktie ko! I looked at myself in the mirror, ang gulo-gulo ng buhok ko, hindi pa nabutones yung polo ko, at yung necktie ko ayaw pang makisama!

I looked at my clock in my bedside table, it's already 6;30 AM at 7:30 ang klase ko, pag ako naabutan ng traffic malelate talaga ako neto, terror pa naman yung first subject ko. For sure kapag nakita to ni Mommy, sasabihan niya na naman akong ilang beses na niya akong tinuruan and yet hindi ko pa din makuha-kuha.

I released a deep sighed of frustration when someone knocked on my room before entering

Si Mommy

Mommy: babe, are you done? Malelate ka na----oh what happened?

She was shocked after niya nakita itong magulo kung mukha. I show her my necktie na nakapatong lang sa leeg ko.

Mommy: come, let me.

I stood up and went closely to her, matangkad si Mommy pero mas matangkad ako konti. For all I know she will just say Diba tinuruan na kita paano to gawin?

Mommy: Babe, diba? I already teach you kung paano mag necktie?

See?

Me: Eh, ayaw namang sumunod sa akin Mommy eh!

Pagmamaktol ko pa, nagpang-abot na ang kilay ko sa inis dahil sa lintek na necktie na yan

Mommy: Bakit sa akin nasunod?
Me: Amo ka niya siguro Mommy?

I looked at her and she just released a soft laugh at me. Binutones niya ang polo ako at inayos ang necktie ko. I am really praying na kung may taong darating man sa buhay ko gusto ko kagaya ni Mommy, and I want to become a person like Mama.

Mommy: All done babe, now let's go downstairs to have some breakfast, your Mama is waiting
Me: Sila Ate po?
Mommy: they go to work early eh kaya hindi sila makakasabay. Bilisan mo na diyan nak
Me: Yes Mom

I just put some claydo in my hair bago bumaba, tsk! Dapat pogi tayo at fresh eh hehehe I took a last glance in the mirror before heading downstairs.

Gwapo!

Stephanie's POV

Ang gwapo niya talaga!

Ang bango-bango pa!

Andrei my love, Good morning!

Ang hot sis!

Ilan lang yan sa maririnig mong mga tilian dito sa campus na ito kapag dadaan siya o kasama ang mga barkada niya. Sikat siya dahil varsity player, mayaman, matalino at gwapo. Sana all nalang talaga! Ang alam ko Andrei ang pangalan niya pero hindi ko alam ang full name, buti pa siya walang problema sa buhay hindi katulad ko, hay.

Naalala ko nung nag enroll ako noong isang araw siya yung nakabangga ko eh, akala ko nga hambog kasi ang presko ng dating niya nun pero noong nakita ko siya sa Mall 'nung isang araw at tinulungan akong makasakay sa escalator, nagbago ang judgement ko sa kanya.

Mabait naman pala.

Naputol ang pag-iisip ko ng biglang may umakbay sa akin

Lyle: Hoy! Tulala ka na naman, hindi ka nag-agahan no?
Me: Grabe ka naman! Kumain kaya ako
Jane: ng?
Me: Kape at tinapay.
Lyle: Hindi ka man lang nagkanin? Eh mukhang madugong labanan pa naman yang unang klase mo
Me; Hayaan mo na.

Naglalakad kami papunta sa mga classroom namin kasama ang aking dalawang kaibigan na sina Jane Sarmiento at Lyle Zacharry Montemayor. Si Lyle yung pinakabata sa aming tatlo eh, mas matanda kami ng tatlong taon sa kanya pero nakapasok siya dito dahil sa talino. Kawawa nga siya dahil wala siyang mga magulang at tanging mga pari lang ang nag-aalaga sa kanya.