Andrei Louise Villanueva-Mendoza (MHBTY BOOK 3)

CHAPTER 5

Andrei's POV

Coach; Good Job everyone! Especially to our Captain Ball Andrei! I will expect this kind of game next month okay?
Me: Yes coach!
Coach: Dismissed!

Nagpalakpakan naman kaming lahat at kanya-kanyang kuha sa mga gamit. Habang nagliligpit ako ng mga gamit ko ay napatingin ako sa kabilang side ng court and someone waived her hand at me kaya napangiti ako lalo.

Chris: Capt! Lunch tayo?
Me: Pass na muna bro, Mommy is waiting for me.
Red: Ay Oo nga pala, kanina pa si Tita diyan eh. Sige pre, bukas nalang.

Nag fist bump naman kaming tatlo bago sila umalis, ako naman ay naglalakad papunta kay Mommy.

Me: Mommy! What brought you here?
Mommy; Hi Anak, I just send something sa school admin niyo. Are you done na ba?
Me: Yes po Mmy.
Mommy: I see. Go change now, I'll wait for you here, sabay na tayong mag lunch
Me: Okay po, I'll be quick Mommy
Mommy: Take your time young man.

Mommy just pinched my nose at umupo sa mga vacant benches para hintayin ako. I immediately took a shower para makapagpalit. When was the last time ba na nag lunch date kami ni Mommy? Mukhang matagal-tagal na din eh, she's been so busy lately kasi and alam kung after neto we'll go Mama's coffee shop tapos magmamall after hehehe. Actually, ang importante sa akin is yung oras talaga na kasama sila eh, sila lang.

After changing, I fix myself at lumabas na ng shower room bitbit and duffle bag ko ng makasalubong ko si coach

Coach: Andrei? Can I have a moment with you? 5 minutes lang.
Me: Sige po.

Coach headed the way papuntang opisina niya.

Coach; Hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa Andrei. Mr. Montemayor wants to join the basketball team. Nag try out siya last night and I must say na he is good.
Me: What? Wait coach----do you mean Lyle Montemayor?
Coach: Yes
Me: Nag try-out? When? Eh tapos na ang try out coach, nag aadjust nalang tayo for the upcoming League
Coach: Andrei, relax. Hindi ko naman sinasabi na isasali ko na siya eh, ang akin lang I just want to inform you at baka sakaling you can let him in since you are the team captain
Me: No!

I sternly said. Alam kung scholar siya nila Mommy, ano bang gusto niyang patunayan? Myghad! We're classmates since grade school hanggang ngayon at kung nasaan ako nandoon din siya, buti nga hindi kami same course ngayon eh!

Coach: Okay, yan lang naman ang gusto kung sabihin.
Me: Sorry coach, maybe we can let him in, kapag may nawala sa team. Mauuna na po ako.

Tumango lamang si coach at lumabas na ako ng opisina niya. Pasikat talaga eh. Ayaw ko siyang makasama, naaalibadbaran ako sa pagmumukha niya. Pagdating ko sa gym, tanaw na tanaw ko dito na may kausap si Mommy and no other than---si Lyle. Alam niyo bang si Mama pa ang nagbigay ng pangalan niya? Wala naman akong issue sana sa kanya eh, but ayaw ko lang na parang tinuturing siyang anak nila Mommy, nalaman ko pa nga na muntik na siyang ampunin eh buti nalang hindi natuloy. I just want to be the only boy in our family. Wala ng iba.

Mommy: Wow! Congratulations! I am very proud of you Lyle.

Narinig kung sabi ng Nanay ko habang papalapit sa kanila. Tss

Me: Mommy, let's go?
Mommy: Oh--okay. Let's go Lyle
Me: Kasama siya?
Mommy: Yes babe. Do we have a problem with that anak?
Me: uhmm---No Mommy.

Mommy just nod her head at naglakad. Sasabay sana sa paglalakad si Lyle kay Mommy ng hinarangan ko siya agad at inakbayan si Mommy at alam kung napansin yun ni Lyle, bahala siya.