Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Boşluk"
Savaş hoca;Yarın derse gel!
Siz;Sizden emir aldığımı sanmıyorum.
Savaş hoca;Bak Sena aramızda ne olduysa derslerine yansıtmamalısın
Siz;Aramızda olan şeylerden dolayı mı derse gelmediğimi sanıyorsunuz?Yazık size,inanın bende öyle büyük bir etki bırakmadınız sadece fuckbody takıldık ve bitti.
Son mesajımıda atarak telefonumu kapattım.Tabbiki de bende etki bırakmıştı hemde fazlasıyla ama onun bunu bilmesine hiç gerek yoktu.Savaş hocanın evinde olan partiden 1 hafta geçmişti.O akşam Efenin beni eve bırakmasıyla içimdeki sessiz fırtına evde kopmuştu.
Olanlardan sonra Savaş hocayı görecek gözüm yoktu.Evdekilere rahatsız oldum yalanını uydurarak 1 haftadır okula gitmiyordum ama eninde sonunda gitmeye mecbur olduğumuda biliyordum.En iyisi kendimi bir azda olsa toparlayarak yada toparlamış gibi görünerek okula gitmekti.
Addımlarımı zorda olsa aşağıya indirmeyi başarmıştım.Annem ve babam büyük salonumuzda oturmuşlardı.Beni görünce yalancı samimiyetlerini takınarak gülümsediler.Annem bana bakarak "Sena kızım daha iyi misin?" İçeriye girdiğim andan oluşan buz gibi bakışlarımı yüzüne çıkararak kafamla onayladım.Daha sonra yarın okula gidiceğimi belirterek odama çıktım.
Annem ve babam uzun zaman önce bir birini sevmeyi bırakmıştı.Bana ihtiyacım olan sevgiyi gösterselerde onlarında bir birini sevmesine ihtiyacım vardı.Küçüklüğümden şimdiye kadar her zaman kavgalırını dinlemek zorunda kaldım.Şu yaşıma kadar çevremdeki çocukların anne ve babaları bir birine aşk sözcükleri yağdırırken ben hep izleyen taraf olmuştum. Bu yüzden sevgiye ve ilgiye muhtaçtım.
Savaşla aramızdaki yaş farkından dolayı onunla gerçekten bir şeyler yaşaya bileceğimizi düşünmüştüm. Çünkü benim onun gibi bir adama ihtiyacım vardı.Ama Savaşın beni kullanıp attığı göz önündeydi.Fazla düşünmeyerek güne gözlerimi kapatmıştım bile.
Okul gününe gözlerimi hoşnutsuz bir ifadeyle açmıştım.Günlük işlerimi halletikten sonra makyaj masama oturdum.Boynumda 1 hafta önceye dair bir kaç iz kalmıştı.Kapatıcıyla kapattığına emin olduktan sonra sıra bileklerimdeydi.Bir ergen işi bile olsa sinirlenince yapılacak en güzel aktiviteydi.Bileğimdeki bir kaç izide kapattıktan sonra giyinme odama geçerek özenle seçilmiş olmayacak şekilde bir kombin yaptım.
Senanın kombini;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evden çıktığımda arabanın kapısında dikilen korumayla göz devirmeden edemedim.Arka koltuğa geçerek okula varmamızı bekledim.Ne kadar itiraz etsemde başımda dikilmek zorundalardı.Okula vardığımızda kapımın açılmasıyla yüzüme yalancı bir gülümseme yerleştirerek teşekkür etmiştim.Hızlı addımlarla sınıfa geçtiğimde kendimi en arka sıraya atmıştım. Bu gün Efeden bile uzak dursam iyi olacaktı.O günü sürekli sorgulasada bir şey söylememiştim.Ama bu merakının gittiğine kanıt değildi.
Lanet olası ilk ders Savaşındı. Şükürler olsun ki sınıf kalabalık olduğu için beni görmesi imkansıza yakındı.Bir az daha düşüncelere dalacağım sırada zil çalmıştı.Bi anda her kesin ayağa kalkmasıyla onlara ayak uydurdum.Her halde odun gelmişti.Dersin sonuna kadar deli gibi uyumuştum ta ki o boktan sesini duyana kadar."Sena gel bu testi sen çöz" tabiki de dediğini yapmıcaktım. "Ben derste olmadım"yüzüne bakmayarak söylediğim laflar onu sinirlendirmiş olacak ki sesini sert tutarak konuşmaya başladı."Bu benim problemim değil tahtaya"."sik kafalı senin problemin ben götümden 1 hafta dersten kalmayacaktım ya" ağzımın içinde mırıldanarak tahtaya çıktım.Soruyla bakışmamız başlamıştı bile.Boş geçen 10 dakikanın sonunda Savaş yanıma yaklaşarak soruyu çözmem için yardım etmişti.Yani o çözmüştü de diyebiliriz.Zilin çalmasıyla kendimi dışarı atmıştım.
Arkam hızlı addımların bana yetişmeye çalıştığını anlamak zor değildi.Efe olduğunu düşünerek yavaşlamıştım ama yaklaşan addımlar hiçte Efeye ait değildi.Bu sert adımların sahibi sadece Savaş ola bilirdi.Son hızzla kendimi tuvalete atmıştım.Zil çalana kadar çıkmayıp siktirip gitmesini beklemek en iyi çözümdü.Bir az saçlarıma düzen verdikten sonra zaten zil çalmıştı.Duruşumu düzelterek lavabodan çıktığımda duvara yaslanmış bir adet Savaşı görmeyi ummuyordum oysa gitmesi gerekirdi.Onu görmezden gelerek sınıfa seri addımlarla varmaya çalışıyordum.Bi anda kolumdan çekilmemle sert bakışlarımı yüzüne gönderdim."Odama" Koluyla beni yönlendirmesine izin veriyordum bakalım yine ne hatası yapmıştık.
Odasına geldiğimizden beni karşı koltuğa oturtarak kendiside büyük ve geniş yerine geçti."Sena derse gelmene sevindim ama anlaşılan bir şeyleri kafanda bitirememişsin dersdeki davranışlarını bir sorunun olmasına veriyorum bir daha saygısız haraketlerini görmek istemiyorum hocana karşı saygılı ol".
Sakince onu dinliyordum."Bitti mi hocam?" "Bitmedi Sena".Kalkarak bana yaklaştı.Masaya arkasını dayayarak oturur gibi yapıp kolumu kendisine çekti.Üzerimdeki ceketi yukarı sıyırmasına izin vermeyerek elimi elinin üzerine götürdüm ama nafile."Uslu dur".İstediğini eline geçinceye kadar durmayacaktı anlaşılan elimi geri çektim.Bileğimi açatığında bana sert bakışlarını göndermişti bile."Hocamsınız saygıdan susuyorum ama yeter özelime girmeyin".Bir şey demeden kalkarak çekmeceleri karıştırdı.Bir adet pamuk ve dezenfekten bulunca bana yaklaştı.Bileğime acır gibi baktı."Acıya bilir".Bir şey demeden istediğini yapmasını bekledim.Pansuman yapıyordu hemde çok naifce.Bitirince aldıklarını geri koyarak "Hocan olarak yaptım aklın başka şeylere gitmesin,çıka bilirsin"
