🐾Aşk🐾

6.7K 190 141
                                    

                        "Aşk"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                        "Aşk"

Savaşla olan hikayemiz buraya kadar mıydı?Neden bana bu kadar acı çektiriyorduki?Oysa sadece fuckboddyden oluşan ilişkimizde ona karşı bir yanlışım olmamıştı ki.Kafamdaki tüm bu sorulara siktiri çekerek hemen sınıftan dışarı fırlamıştım.Hayatım boyu kendimi bir yere yada bir insana ait görmemiştim.Hiç kimse beni sahiplenmemişti benimsememişti
İnsanlar beni sadece çıkarları için kullanmıştı.Beni ben olduğum için seven hiç kimse yoktu.Birisi olduğum için seviliyordum hep.Annem beni evladı olarak severdi,Babam beni evladı olduğum için severdi,Efe beni arkadaşı olduğum için severdi peki onlar beni Sena olduğum için seviyorlarmıydı?

Hiç bir şeyi umursamadan sadece ağlayarak koşuyordum.Kapıdaki görevli bile beni tutamamışdı.Okuldan oldukça uzak bir yere koştuktan sonra kaldırımın üzerine adeta çökmüştüm.Buz gibi olan kaldırına oturduktan sonra düşünmek için bolca zamanım olduğunu fark ettim.Cebimdeki çakmağı çıkararak parmak uçlaıma değecek şekilde yakınlaştırdım ve bi anda yaktım.Hissettiğim acı çok azdı kalbimdeki acı kadar değildi.Buna devam ederek düşüncelere daldım.Hayata geldiğim andan itibaren lanetlenmiş gibiydim.Hiç kimse sevemezdi beni.Bi süre sonra hep vazgeçilen olurdum.Ailem bile beni sadece küçüklüğümde sevmişlerdi.Büyüdükten sonra hiç kimsenin umrunda olmamıştım.Savaştada böyle olmuştu beni sadece kullanıp bir köşeye atmıştı.Savaşla aramızdaa normal bir ilişki yoktu beni sadece sikip atıyordu ve bu acı bir gerçekti oysa Savaş benim küçüklüğümün hep hayal ettiği baba modeliydi ve şu andan itibaren Savaşa deli gibi aşık olduğumu anlıyordum.Ve bu çok acıydı çünkü Savaş benimle sadece fiziksel olarak bir birliktelik içersindeydi.

Tam 2 saatir bu kaldırımda oturmuş her şeyi düşünmüştüm ve vardığım karar Savaşa en kısa sürede açılmaktı.Belkide onu kaybederim ve ona söylediğim gibi hayatımdan çıkardı.Ama ben ilk defa böyle hissediyordum ilk defa kıskanıyorum ilk defa birinin beni kullanmasına rağmen susuyorum.Ama bildiğim tek şey varsa oda ondan asla vazgeçmeyeceğimdir isterse beni kullansın sadece susup izlerim.

Hissetiğim acıyla irkildim.
Karnım çok acıyordu.Gözüm aşağıya kaydığında yüzümde şaşkın bir ifade yaranmıştı çünkü ben farkında olmadan çakmağı uzun süre parmak uçlarıma tutmuştum.Çok kötü yanmıştı.Ama bir sorunumuz daha vardı.Benim regl olmama çok az kalmıştı ve ben 2 saat soğuk kaldırımda oturmuştum.
Zorda olsa ayağa kalkarak okula gitmeyi s geçerek cebimden telefonu çıkararak taksi çağırmıştım.Taksinin gelmesiyle hemen oturarak evi tarif etmiştim.Kapının önüne geldiğimde derince bir nefes alarak içeriye girdim olucaklar belliydi.İçeriye girdiğim gibi hızlı addımlarla merdivenleri kalktım."SENA NERDEYDİN SEN?" .Her zamanki gibi babam bağırmakla meşguldü ama bu benim sikimde bile değildi şu an onu bağırıp çağırmasını kaldıramazdım.Dolaptan kendime siyah eşofman ve üzerine bol sweat seçtikten sonra tuvalete gidip pedimide takmıştım.Parmak uçlarıma krem sürterek lavabonun aynasından kendime bakıyordum.Regl olduğum için yüzüm kızarmış ve bir kaç sivilce çıkmıştı yüzüme gözlerim ağladığım için şişmiş ve kıp kırmızı olmuştu.Ama bunlar şu an benim umrumda bile değildi.Hemen özel derse gitmem gerekiyordu.Lavabodan çıkarak makyaj masama oturdum.Yüzümdeki sivilceleri kapattıktan sonra dudağıma hafif bir gloss sürerek saçlarımı yukarıdan topladım.

Son kez aynadan kendime bakarak aşağıya indim.Hiç kimse yoktu bu galiba bu günün en iyi olayı.Dışarıya çıkarak korumanın açtığı kapıdan oturdum.Yüzümü ve parmaklarımın halini gören koruma şaşırsada belli etmemeye çalıştı.Okulun önüne gelmiştik inmek için kapımı açtığında teşekkür ederek arabadan inmiştim.Okula girdiğimde gözetçinin yüzünde kızgınlığa dair tek ifade bile yoktu.Babam okul müdürüne her ay büyük bir miktarda oara yatırıyordu bu yüzden okuldan kaçsam bile kimse bir şey demiyordu.Küçüklüğümden şimdiye kadar böyleydi ama ben şımarık olmayı değil duygusuz olmayı öğrenmiştim hiç bir duyguyu yaşamama izin yoktu.

Savaşın kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım.
Çünkü bu gün ona açılacaktım.
Dalgınlıktan dolayı kapıyı tıklatmadan açmıştım.Açmamla
birlikte gözlerim şaşkınlıktan dolayı pörtlemiş ve dolmuştu.
Çünkü beklediğim manzara bu değildi.İremin mini eteği yukarıya kadar çekilmiş durumda ve eli Savaşın kasıklarındaydı.Kapıyı hemen geri kapatmıştım.Duvara tutunarak nefes almaya çalışıyordum.Ama lanet olsunki zor zor nefes alıyordum.Ve hayatımda ilk kez tattığım aşk duygusuna nefret ediyordum.Savaşın kalın sesin duymamla kendime gelmiştim."SENA İÇERİ GEL"
Kapıyı açıp yüzündeki büyük sırıtmayla dışarı çıkan İremin saçlarına dalmamak için kendimi zor tutuyordum.İçeri geçerek Savaşın önündeki tekli koltuğa oturdum.Gözlerimi yerden çekmiyordum."Sena yalnış anladın sadece İremin kalemi yere düştü ve onu almak için eğilmişti" dedikleriyle gördüklerim hiç uygun gelmiyordu oysa."Umrumda değil hocam merak etmeyin okulda isminizi sübyancıya çıkarmam".Söylediklerimle boğazındaki damarlar belirgenleşmişti.Sanki beni parçalayacak gibi duruyordu.Ama bundan sonrası umrumda değildi ve ben gurursuz bir birey asla değildim.
Beni sevmesi için kullanmasına bile göz yumarım evet ama başka bir kadına asla.Yerimden kalkarak gözlerinin içine baktım
"Kızın yaşındaki bir bireyi sikip atacak kadar karaktersizsin Savaş"

♡Son♡

Kb uzun süre yoktumm.

Bölüm nasıldııı?

Sizce Sena Savaşa bir daha dönermii?

Oy sınırı 200
Yorum sınırı 50

HOCAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin