★; on

125 12 6
                                    

Cenan'ın, Ayşegül'ü çağırması üzerinden geçen her dakika Arif için saatler gibi geliyordu. Ne konuşuyorlarsa bir türlü bitmek bilmemişti. Hoş, ne konuştuklarını az çok tahmin edebiliyordu Arif.

Daha fazla dayanamayacağını anlayarak ilerideki ikilinin yanına doğru adımladı. Çaktırmadan onları dinlemeye çalışacaktı. Dolapların olduğu köşede konuşan Cenan ve Ayşegül'ün yanına vardığında dolabının orada olmaması yüzünden içinden birkaç küfür savurmuştu Arif.

Sonra Emre'nin dolabının tanıdık kapağını görmesiyle gözleri ışıldamıştı. Oraya doğru adımladı ve üzerinde spiderman çıkartmaları yapıştırılmış olan kapağı açtı. Açmasıyla üzerine birkaç kitabın düşmesi bir olmuştu. Ve nasıl olduysa bir tanesi ayağının tam üstüne düşmeyi başarmıştı.

Arif acı içinde inlerken kendini ikilinin olduğu yere daha çok yaklaştırmaya çalışıyordu. Nihayet sesleri duyabildiğinde kulak kabarttı.

"Anlıyorum Ayşegül, yani bence de oldukça yakışıklı, alımlı, çekici ve beğenilesi biriyim ama olmaz. Sana karşı hiçbir şey hissetmiyorken olmaz. Üzgünüm."

Arif gözlerini tavanda gezdirmeye başlamış dudaklarını büzmüştü saklandığı dolap kapağının arkasından gizlice dinlemeye devam ediyordu.

Ayşegülden birkaç dakika boyunca daha ses çıkmayınca Arif hafifçe doğruldu ve bakışlarını onlara doğru çevirdi. Baktığında Ayşegül'ün çoktan gitmiş olduğunu Cenan'ınsa ona baktığını görmesi bir olmuştu.

Arif hafifçe sırıttı kendisine karşı bakan bedene doğru. Ve Cenan dudaklarını araladı. "Arif miydi?" Diye sordu ve elini Arif'in ensesine attı.
"Üst sınıflardan Cenan ben, koçum benim az önce sen bizi mi dinliyordun?"

"Ha-hayır." diyebilmişti Arif sadece, onu da kekeleyerek söylemiş olması utançtan yerin dibine girmek istemesine sebep oluyordu.

"Öyle olsun." dedi ve parmaklarını çekip oradan uzaklaştı Cenan.

Cenan'ın gitmesiyle rahat bir nefes alan Arif hızlıca kendisini sınıfa atmıştı. Hoca çoktan gelmiş ve dersi başlatmıştı. Çabucak sırasına geçti ve derin bir nefes alırken cebinden telefonunu çıkardı. Ne konuştuklarını duyamamıştı ve son çare olarak Cenan'a yazmak aklına gelmişti.

gulllll: selam yakışıklı

cenan1: ayşegül

cenan1: biz daha az önce konuşmadık mı canım

Arif'in gözü canım kelimesinde takılı kalırken parmakları klavyenin üzerinde dolandı.

gulllll: canım derken?

cenan1: ahshhs dalga mı geçiyorsun

cenan1: az önce çıkma teklifini kabul ettiğime göre artık resmi olarak sevgilim sayılırsan yani sana canım diyebilirim

gulllll: ne

cenan1: işte böyle kalırsın güloğlan

romantic homicide , arcenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin