Katilin Çizgisi | bxbxb

47

7 yıl önce,

"Güçlü olmak zorundayız anne" Ablam yere oturmuş, koltukta uzanan annemin bileğinin üzerine iki elinide koymuş olup ağlarken annemde göz yaşları içindeydi.

Adamlar evimize geldiğinden beri iki gün geçmişti ve ne ben doğru düzgün para bulabilmiştim ne de ablam belgeye dâir birşey bulabilmişti. Dün babamın cenazesini toprağa verdikten sonra annem tüm geceyi hastanede geçirmişti. Henüz bir saat önce eve getirmiştik onu ama asla bize yardımcı olabilmek için uğraş göstermiyordu.

"Canımı alsalarda kurtulsam bu acıdan" Annemin ağlaması daha da şiddetlenirken ablamda ondan farksızdı. Daha fazla bu ortamda durabileceğimi sanmıyordum.

"Nereye?" Salondan çıkacağım sırada ablam seslenmişti arkamdan.

"İş bulmaya"

...

"Bana acil para lazım" Gecenin bir saati sokakta gezip ilan ararken bir kulağımda telefonumdaydı.

"Bende iki var yeterse?" Taner... Liseden kalma yakın arkadaşımdı ve benim aksime geniş olan çevresiyle kolu uzun biriydi. Maddiyat olarak sıkıntıda olsada bir şekilde geçindirebiliyordu kendisini.

"Daha fazlası lazım. Ayarlayabileceğin bir iş var mı?"

"Ne kadar mesela?"

"Günlük yirmi kadar" kurduğum cümle sonrasında karşı taraftan birkaç hışırtı sesi duyulmuş daha sonrada Taner kısık sesiyle konuşmaya başlamıştı.

"İmkansız gibi bir şey. Bulunsada temiz iş olmaz Bora"

"Önemli değil ne olduğu. Haber bekliyor olacağım" konuyu daha fazla uzatacağını bildiğimden aramayı kapatıp telefonumu cebime geri koymuştum sadece. Birikmiş paramız olsada ancak dosyayı bulamadığımız tek günü karşılardı ki bankaya olan borcumuzda cabasıydı.

Ablam birkaç kıyafetini ikinci elden satacağını söylemiş olsada fazla getirisi olmayacağı açıktı. Bir umut annemin maaşına güveniyordum ama oda anca tek günümüzü karşılardı.

...

Son üç günümüz kalmıştı...

Sabahtan öğleye kadar günlük para veren bir kafede işe başlamış olsamda getirisi az oluyordu ki öğleden sonradan akşama kadar da babamın bir tanıdığının sanayi dükkanında çalışmaya başlamıştım. Geceleri ise Taner'in iyi para getirisi var deyip en temiz bulabildiği barda, gitarcılık yapmaya başlamıştım.

Son bir, iki günde annemde az biraz kendine gelip, okuldan izin almıştı ve ablamla birlikte belgeyi aramaya başlamıştı ki ablamda bana bir yandan destek olabilmek için sabahları tanıdığının pastanesinde çalışmaya başlayıp avans almıştı.

Susmak bilmeyen düşüncelerimle beraber sahnenin kenarında gitarımın akorlarıyla uğraşırken koşar adımlarla bana doğru gelen Taner, dikkatimi dağıtıp saatler sonra gülümsememi sağlamıştı. "İyi paralı bir iş var ama gitmeni istemiyorum. Sadece haber ver dediğin için haber veriyorum" benim aksime endişeyle bakarak konuşmuştu.

"Ne işi?"

"Bir tane iş adamı, geceyi geçirecek birini arıyor"

"Ne kadar veriyor?"

...

Her yerim yara bere içinde kalmışken bar odasından çıkabileceğimi dahi asla düşünmüyordum ama işe gitmem gerekiyordu... Uykusuzluğum ve yanan canımın yanında ablam ile özel olacağını düşündüğümüz ilkimi tanımadığım bir adama vermenin de kırgınlığı vardı üzerimde... Gece boyunca saygı da görmemiştim ki tek iyi tarafı aldığım para gerçekten iyiydi.