Acının ilacı / Yarı Texting.

8

Son feci bisiklet - Elektrot.

Oylar ve yorumlar unutulmasıınn🫶🏻🫶🏻

O zamann, İyi okumalar bir tanelerim❤️

"Sike sike çoğaltırım lan seni!" Diyordu abim Barla'sı yumurklarken.

"Abi dur yapma!" Ben ise abimi durdurmaya çalışıyor ama beceremiyordum.

"Dora geri çekil!" Barlasta yumruk yerken acı içinde inlemesini umursamayıp benim geri çekilmemi istiyordu. Tabii ki ben çekilmiyordum.

"Ya Barlas sussana burda ölüceksin hala ne diyorsun!"

Şuan Abim sokak ortasında Barla'sı yumrukluyordu. 

En sonunda avazım çıktığı kadar bağırınca hepsi kalakaldı.

"YETER!"

Hepsinin bakışları bana dönünce konuştum.

"Yeter ya! abi sen ne yaptığını sanıyorsun sokak ortasında! Çıkmışsın çocuğun üstüne çocuğu yumrukluyorsun resmen! Ya siz erkekler neden sorununuzu her defasında şiddet ile çözmeye çalışıyorsunuz! Abi ya senin gözün bir şey görmüyor sinirlenince, ben zaten sana engel olmayı bırak parmağını bile kıpırdatamıyorum! Bulut desen bir bok yapamıyor! Ya Bir anda barlasa bir şey olsa bilinci kapansaydı! Ya dayanamasaydı! Sırf erkek diye güçlü mü olmak zorunda! Eğer Yaralanıp bayılsaydı ailesi seni şikayet ederdi ve sende hapse girerdin! Ya bırak hapsi, sen bu çocuğun ailesine ne hesap verecektin! Ne diyecektin!"

Abim olayın ciddi olduğunu anlayınca yavaşça Barla'sın yakasını tuttuğu eli gevşetti Ve kalktı.

"Dora.." Elimle dur işareti yaptım ve konuştum.

"Sakın abi! Sakın konuşma! Ben seni nazik bir insan sanardım, şu yaptığın iğrençliğe bak! Gerçekten yazık, çok yazık." Dedim ve gözyaşlarım yanağımdan süzülürken Barlasın yanına yaklaştım.

"Benimle geliyorsun." Dedim ve elimi uzattım.

Kaşlarını çattı ve konuştu.

"Abi.."

"Benimle geliyorsun Karaca."

Barlas elime baktı ve kısa bir süre düşündükten sonra elimi tutup kalktı.

Abimlerin yanından uzaklaşmak için nereye gittiğime bile bakmadım ve dümdüz hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Arkamda adım seslerini duyunca durdum ve arkama bakmadan bağırdım.

"Sakın peşimden gelme!"

Adım sesleri susunca susup yürümeye devam ettim.

~

abimlerin yanından çoktan uzaklaşmıştık ama ben hala yürümeye devam ediyordum.

Bir anda Barlasın beni sağımızdaki çıkmaz sokağa çekmesi ile birlikte irkildim.

Beni duvara yaslamış ve tam karşımda duruyordu, ve aramıza bir adım bile yoktu. Koyu kahverengi olan saçları, dağılmış yüzü. Çok yakışıklıydı.

"İyi misin?" Bir anda gelen fikir ile aramızdaki mesafeyi kapatıp onun belini kısa gelen kollarım ile sardım. Önce duraksadı daha sonra sol kolunu yavaşça belime dokunmaya korkar gibi sardı, sağ kolu ile ise saçlarımı okşadı.

"Dora."

"Hı?"

"Hadi Eve git artık çok geç oldu."