Toji Fushiguro yaşama sebebine veya amacına sahip olmayan bir serseriydi, Y/N L/N ise onu girdiği her beladan uzaklaştırmaya çalışan bir kız...
●Bad boy Toji x Reader.
●High school AU.
●+18 içerikler.
●Tamamiyle bana aittir, (ç)alınamaz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kural iki: Toji Fushiguro'yu ancak sen sorguya çekebilirsin.
✩｡:*•.───── ❁ ❁ ─────.•*:｡✩
Gözlerinin turladığı harfler, kelimeler paragrafı okuyan sınıf arkadaşının ne gibi yerlerde telaffuz yanlışı yaptığını denetliyordu. Umrunda olmasa bile sıkıcı bir İngilizce dersinde -uyumak dışında- yapılabilecek işlerden biri de buydu. En sonunda, nihayet, sıkılıp başını tekrardan sıraya dayadın. Hemen yanındaki camdan esen rüzgar sırtına vururken üşengeçliğin ağır basmıştı,
Hayır, o camı kapatmayacaktın.
Kapı tıklanmadan açıldığında -son ders olması nedeniyle- nöbetçi öğrenci olduğunu düşünerekten başını kaldırmadın. Kulaklarına ilişen sese dek günün aynı monotonluğa sahipti.
"Affedersiniz, biraz geç kaldım." Dedi Toji, çantasını arka sıralardan birine atarken. "Otobüs çok doluydu da." Alayla gülümseyerek artık dudağında var olan tehlikeli yarasının gerilmesine neden oldu. Hızla başını kaldırarak ona ve sinirini kontrol etmeye çalışan Yaga'ya baktın.
"Son dersteyiz Fushiguro, haftaya senden daha dakik bir performans bekliyorum."
"Hay hay sensei." Sıraya oturur oturmaz çalan zil ile sırıtışı büyüdü, istemsizce dudaklarını büktün. İki gündür Toji'yi görmediğini ve mesajlarına yanıt alamadığını varsayarsan içindeki azarlama arzusu arşa çıkıyordu.
"Pazartesi ilk iki dersinizi almaya çalışacağım, konularda gerideyiz." Bilgisayarını iş çantasına koyarken söyledi Masamichi Yaga. Öğretmeninle göz teması kurup sıcak bir gülümseme sunaraktan sınıftan çıktın. Toji'ye yetişmen gerekiyordu.
Dışarıdan bakılınca sürekli Toji Fushiguro'nun peşinden koşturan küçük, aşık bir kız gibi görülebilirdin. En azından sizi tanımayanlar böyle düşünürdü, fakat onun bir belaya bulaşmadığına emin olmak senin görevin gibiydi, sanki onun güvende olduğunu öğrendiğin zaman içine bir ferahlık doluyordu.
Fransız bereni saçlarının tepesine yerleştirirken adımlarını hızlandırarak ona yetişebildin. Toji bir anda durup burnunun siyah deri cekete çarpmasına sebep olmuştu. Onun geniş sırtıyla bakışıyordun. "Ya, burnum acıdı!" Dedin, işaret parmağınla burnunun ucunu ovalarken. "Madem geleceğimi biliyordun, neden beklemedin?"
İç çekerek sana doğru döndü, "Bir umut kaçarım diye düşündüm Küçük."
"Hep böyle düşünüyorsun." Fazla yakın durduğunuzu fark edip birkaç adım geriye gittin. "Son ders geleceksen neden geliyorsun ki okula."
"Merak ettim bizimkiler ne yapıyor diye." Dokunmadan seni belinden destekle okul çıkışına doğru yönlendirdi. "Hepiniz uyuyordunuz, sen dahil." Kıkırdadı, "Bir de bana kızıyorsun."
