Toji Fushiguro yaşama sebebine veya amacına sahip olmayan bir serseriydi, Y/N L/N ise onu girdiği her beladan uzaklaştırmaya çalışan bir kız...
●Bad boy Toji x Reader.
●High school AU.
●+18 içerikler.
●Tamamiyle bana aittir, (ç)alınamaz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kural dört: Sana bir başkasının dokunması Toji Fushiguro'ya kafayı yedirtebilir.
✩｡:*•.───── ❁ ❁ ─────.•*:｡✩
Kendini çok mutsuz ve halsiz hissettiğin günlerden sadece birini yaşıyordun. Hava -damla damla olsa bile- yağmurluydu ve ağaçların yapraksız olması gerçeği içini daha da bunaltıyodu. Başını çalışma masana gömdün ve parmaklarınla saçlarını okşmaya başladın, çünkü bunu senden başka yapacak birisi yoktu.
O lanet not kağıdını alalı iki gün olmuştu. Hayır, tabiki de Ryomen gibi biriyle buluşmaya gitmedin, aksi takdirde Toji ile aran tamamen bozulurdu. Hoş, bunu ona söylemediğin için zaten bozulması an meselesiydi. Beni arayıp sormuyor, bilmesi imkansız. Yüzünde psikolojinin bozulduğuna dair bir gülümseme oluştu.
"Hey! Buraya bak Küçük." Kulaklarına ilişen sesle hızla başını kaldırdın. Toji Fushiguro tam karşındaki evin penceresinden sana el sallıyordu. Bir süre bakışlarını çıplak göğsünden çekemedin. Tam bir kas yığınıydı ve belirli bölgelerde de yaralar, dövmeler bulunuyordu.
"Yeterli uyumuyor musun sen?" Dedi, şüpheli bir sesle. Başını iki yana sallayarak kalp ritimlerini dizginlemeye çalıştın, bu imkansızdı.
"Yoo, sadece bunalıyorum." Ayağa kalkıp pencerenin yanına gittin. "Şu havaya bak! Nasıl mutlu olayım Toji." İşaret parmağını havaya kaldırarak gökyüzünü işaret ettin.
Toji sana alayla bakıyordu, "Yağmur yok denecek kadar az, güneş yok fakat hava buz da değil." Gülümseyerek tehlikeli yarasının gerilmesine neden oldu, "Sevişmek için en güzel-"
"Kapatıyorum pencereyi."
"Tamam tamam, dur, gitme." Siyah saçları darmadağındı, aklına gelen ilk düşünce yüzünden istemsizce bozulmuştun. "Niye yüzün düştü şimdi senin?"
Başını iki yana salladın, "Hava çok şey değil ama.. üşüdüm." Dedin, aklına gelen ilk şeyi söyleyerek. "Sen öyle üşümüyor musun?"
Dilini damağına değdirerek bir 'tch' sesi çıkardı. "Terliyorum bile." Gözlerini devirdin.
Vücudundaki bazı yeni yaralar dikkatini çekti, özellikle de göğsünün hemen altındaki çizgi şeklindeki bıçak yarası. Sanki senin göğsünün altı acımış gibi ellerinle kendini sardın. "O yara yeni mi?"
"Hangi yara?" Bakışlarını takip ederek hangi yaradan bahsettiğini anladı. "Geçenki dövüşten kalan bir sıyrık işte."
"Geçenki?"
"Seni götürdüğüm."
"Ah, doğru." Başını iki yana sallayarak histerik bir kahkaha attın, "Hina temizlemişti yaralarını, değil mi? Pek becerememiş sanki."
