Yanlış Kişi

0.5

İyi okumalarr

.................

Zilin çalmasıyla derin bir nefes aldım. Kaanın sürekli bana bakması hariç güzel bir gündü. Çantamı toplayıp sıradan kalktım ve seri bir şekilde önce sınıftan sonra okuldan çıktım annemler eve döneceğimi zannediyorlardı ama Ahmet hocanın yani Ankara'daki hocamın önerdiği, boks hocasının yanına yanına gidiyordum. Ahmet hoca hem numarasını vermiş hemde kartvizitini vermişti. Şuanda kartvizitinde yazan yere elimdeki navigasyonla yürüyerek gidiyordum 15 dakika gösteriyordu.

Sağdaki sokağa dönmemi söylediğinde sokağa döndüm. Sokağın köşesinde oturan erkek grubu gözüme çarparken umursamayarak yürümeye devam ettim ta ki bana laf atmalarına kadar "senin burda ne işin var yavru" dedi içlerinden biri ayağa kalkarken "yavru kuş" dedi ve hepsi iğrenç bir kahkaha atmaya başladılar sabır çekerek konuştum "bence dikkat edin sokaktan her geçene bulaşmayın" bir kere daha kahkaha attılar "tabi tabiii öyledir" dedi yayvan konuşan biri

Bende kahkaha attım kahkaham sırıtma ya bırakırken gözlerimi önlerine dikerken "dikkat edin çavuş gitmesin" dedim elimi makas yaparak keser gibi yaptım sinirli bir nefes aldım "sizinle hiç uğraşmak istemiyorum ama bırakmıycaksınız dimi beni" kafalarını sallayıp üstüme doğru gelmeye başladılar çantamı ve telefonumu kenara koydum. Neyseki bugün de spor şortumu giymiştim. "hadi gelin bakalım(!)"

~~~~

Adamlar yerde kıvranırken ellerimi çırptım, üstümü düzelttim ve en yakınındakinin yanına gidip ayağımla eline bastım "bir daha bir kadına dokunmayacaksınız" dedim sertçe, cevap vermeyince ayağımı daha da bastırdım acıyla bağırarak "nolur bırak beni bir daha olmayacak yemin ederim bayanlara bakmayacağım bile bırak beni" son dediğiyle kafasına sert bir tekme attım "bayan değil kadın lan(!)" diye bağırdım. Hiç acımadan karın boşluğuna sert bir tekme daha geçirdim. Sinirle arkamı döndüğümde kaan'ı görmeyi beklemiyordum afallarken sinirle konuştum.

"Sen niye sürekli dibimdesin lan(!)" o ise hayretle arkamdaki adamlara bakıyordu "yardıma ihtiyacın olur diye düşünmüştüm..." Üstüne doğru yürürken "ordan yardıma ihtiyacım var gibimi duruyor?" dedim tehditkar bir sesle "yok, yok hiç öyle durmuyorsun" dibinde duruyordum. Benden biraz daha uzundu. Bişey demeden yüzüne baktım ardından yanından geçerek çantamı aldım ve navigasyonu açtım. Onu umursamadan arkamı dönerek yürümeye başladım. Arkamdan mırıldanışını duymuştum "her gün beni daha da şaşırtıyorsun"

Tepki vermeden yürümeye devam ettim.

~~~~

Sonunda gelmiştim. salonun kapısını açarak içeri girdim. Beni gören çalışan yanıma yaklaşarak "buyrun kime bakmıştınız" dedi sert bir sesle "ben Mithat hoca ile görüşmek istemiştim" kaşını kaldırarak " ne işiniz var Mithat hoca ile" sabır dileyerek sakin kalmaya çalıştım "sorgulamayıp yanına mı götürseniz" beni baştan aşağı süzdü ve "iyi yürü hadi" kafamı salladım ve birlikte Mithat hoca'nın odasına ilerledik.

Kapıyı çaldı ardından kapıyı hafif aralayarak "Mithat hocam bir kız sizi soruyor* ardından tok bir ses duyuldu "kimmiş?, gelsin bakalım" adam kapının önünden çekildi ona ters ters bakarak içeri girdim. "merhaba..." diye mırıldandım "merhaba?" dedi sorgular bir ses tonuyla kapının önünde oyalanmadan masanın önündeki koltuğa oturdum ve hızla konuştum.

"beni Ahmet hoca yönlendirdi Ankara'dan geldim" yüzünde hatırlamaya çalışır gibi bir ifade vardı ardından konuştu "heee hatırladım, hatırladım" dedi ve devam etti "kızım buraya herkes giremez özellikle senin gibi güçlü olmayan kızlar..." Sabırla cümlesini bitirmesini bekledim ardından kendimden emin bir ses ile konuştum "ön yargılı düşünsünüz daha beni tanımıyorsunuz bile" rahat bir şekilde konuşmaya devam etti "tanımaya gerek yok belli oluyor zaten" sinirle es verip konuştum "size kanıtlayabilirim isterseniz buranın en güçlü kişisiyle dövüşebilirim" dedim tek kaşımı kaldırarak