Sabah uyandığımda saat 05:30 du, yani yarım saat uyuyabilmiştim, Çelik yanımda uyuyordu, Çeliğin kolundan kurtuldum ve yataktan kalkıp kırmızı göğüs dekolteli saten elbisemi giydim, sade kırmızımsı bir makyaj yaptım, bu sırada Cemrenin odasından böğürme sesleri geliyordu, hızlıca odadan çıktım ve Cemrenin odasına gittim, yerdeydi, karnını tutuyordu ve kan kusuyordu, darbe almış olmalıydı, doruk karaman, seni daha büyük işkenceyle öldüreceğim başka bir dünyada, hızla Cemrenin yanına gittim ve kucağıma aldım, kanları gözlerimi karartıyordu, hızla odadan çıktım ve aşağı koştum, Ekin peşimden gelmişti, Ekin
"Hızlıca hastaneye gidelim, hadi" diyip kapıyı açtı ve evden çıkıp arabaya bindik, arabayı son hız hastaneye sürüyordum.
Hastaneye varmıştık, Cemreyi bir odaya aldılar ve neredeyse 1 saattir odadalardı, deli olacaktım, ellerimi saçlarıma geçirdim, Ekin beni kendisine çekip sakinleşmemi söyledi, onun kollarında birazda olsun sakinleşmiştim, Ekin ile Cemre bana ilaç gibi geliyordu, bu sırada odadan doktor çıktı, "Cemre Saygının nesi oluyorsunuz?"
Sert ve Soğuk bir sesle,
"Ben ablası Asena, buda Ekin kuzeni."
Doktor başını onaylarcasına yavaşca salladı ve, "Kardeşiniz iç kanama geçirmiş, ameliyata alacağız." Sözleriyle olduğum yerde donup kalmıştım,
Ne dedi o ne dedi?
İç kanama mı geçirdi?
Yok canım! Yanlış duydum, dimi?
Şoktan hızla çıktım, tehdit edercesine soğuk bir sesle,
"kardeşimi sapa sağlam görücem doktor, eğer sağlıklı görmezsem kardeşimi."
"Seni,"
"Kendi,"
"Ellerim,"
"İle,"
Ekinin soğuk sesi duyuldu,
"Öldürür."
Doktor korkakca başını hızla aşağı yukarı salladı ve ameliyat odasına gitti.
Yaklaşık 4 saat sonra Ameliyat odasından doktor çıktı korkakça,
"Kardeşiniz gayet iyi, 2 saat sonra taburcu olabilirsiniz, hemen oda ayarlıyorum." Dedi ve yanımızdan ayrıldı, sedyede Cemreyi görünce yanina koştum, odaya aldılar, bizde odaya girdik ve kotluklara oturduk, konuşmaya başladım sıcak bir sesle,
"Doruk karnına hiç vurdu mu Cemre'm?" Başını onaylarcasına salladı, dişlerimi sıktım, korkmasın diye sakladım, "peki bunu neden söylemedin?" Cevap olarak,
"Ciddi birşey yoktur diye düşündüm." Dedi, böyle bile çok tatlıydı, kıyamıyordum, ayağa kalkıp Cemrenin yatağının kenarına oturdum ve Cemreye eğilip canını yakmayaca şekilde sarıldım, "çok korktum kardeşim." Dedim, "özür dilerim abla." Dedi ağlamaklı bir sesle, hemen ona döndüm, "güçlü ol, asla özür dileme, ağlama güzelim." Dedim, zorlukla gülümsedi, doktor odaya girdi, konuşmaya başladı,
"Bebeğe bir şey olmamış, merak etmeyin." Diyip gülümsedi.
Bebek mi demişti o?
Anlamadım
Nasıl yani?
Cemreye ışık hızında döndüm, kaşlarımı çattım, gülümsedi, "hamileyim abla." Dedi, "hamilesin" dedim fısıltıyla, şoktan çıkar çıkmaz Cemreye sarıldım ve karnını öptüm uzunca, "tebrik ederim güzelim, dünyanın en iyi annesi olacaksın." Gülümsedi, gülümsedim, Ekinde fırladı ve yanıma gelip Cemreye sarıldı, "Tebrikler cemoş!" Dedi, Cemre gülümsedi, gülümsediler.
2 saat sonra eve varmıştık, Çelik ve Arel uyuyordu, Ekin ve Cemre odalarına çıktı, bende odama çıktım ve giyinip yatağa yattım ve Çeliğe sarılıp uyudum.
Sabah saat 04:00 gibi uyandım, çelik yoktu, kalktım ve aşağı inecektim ki yan odadan sesler geldi, Arel ile Çeliğin sesleri, kapıya yaklaştım, Asena dediklerini duydum ve hemen kayıt almaya başladım, Çelik konuşuyordu, "Asenayı kendime bağlayayım derken bende bağlandım Arel, kullanamam ben artık onu." Dedi sertçe, Arelde "bende Cemreye bağlandım abi! Ama Cemreyi kullanmak önemli değil önemli olan Asenayı kullanmak, o çok başarılı bir katil, Cemrede öyle ama Asena korkusuz, Cemre biraz da olsa korkuyor, ve kriz geçiriyor!" Şoka girmiştim, kayıt almayı bırakıp hemen odama sessizce gittim, üzerime siyah mini göğüs dekolteli bir elbise giydim ve Cemrenin odasına gittim uyanmıştı, beni görünce gülümsedi, bende koşarak yanına oturdum ve telefonumu çıkarıp hiç konuşmadan sesi dinletmeye başladım, sesi dinleyince şoka girmiş gibi olmuştu, gözleri doldu, ve bana sarıldı,
"Abla ben Arele çok aşık olmuştum.." dedi ağlamaklı bir sesle, buz gibi bir sesle, "Ablacım, bende çeliği sevdim, ama kullanmışlar, affedemeyiz üzgünüm." Hemen bana döndü,
"Üzgün olma benim için, karşılarına çıkalım, gel Ekinede dinletelim, sonra karşılaşalım onlarla." Deri kararlılıkla, sırıttım, "işte benim kızım." Sırıttı, kalktık ve onun giyinmesini bekledim kapının önünde, giyinip yanıma geldi, sessizce Ekinin odasına gittik, oda uyanıp giyinmişti, tam sesi dinletecektikki, "biliyorum, Arel ile Çelik sizi kullanıyormuş." Dedi,
"Azıcık dinledim de bende onları." Dedi, güldük hepimiz, hep böyleydi bu çocuk, odasından çıktık ve Çelik ve Areli gördük, yanlarına hızlı adımlarla ilerledik, Cemreyi arkama aldım,
"Bize birşey söylemek ister misiniz?" Dedim buz gibi bir sesle, Çelik,
"Noldu hayatım?" Dedi, sinirle gûldüm,
"Tassak mı geçiyorsun!" Diyip ses kaydını açtım, ikiside "hassiktir." Dedi aynanda, yaa, hassiktir dimi? Neyse,
Cemre arkamda titriyordu, hissediyordum, Ekine işaret verdim ve Cemreyi kendine çekti, Arelin gözleri kararmıştı, tam Ekine vurmak için hamle yapmıştı ki bileğini tutup sertçe çevirdim, Çelikte haraketlenmişti ve Arelin bileğini bırakmadan Çeliğe tekme attım ve yere düştü, Cemre ağlamaya başlamıştı, Herkes cemreye bakarken bende ona baktım, bacaklarına baktım, hassiktir. Kanaması vardı. Arel ona yaklaştı ve kucağına alacakken Cemre bağırdı, "Dokunma bana şerefsiz! Abla al beni.." dedi, hızla Arelin bileğini bırakıp ona tekme attım, Çelik hala yerdeydi, Cemreyi kucağıma aldım ve Ekinde peşimden aşağı koşuyordu, kapıyı açtı ve dışarı çıktık, arabaya koştum ve Ekin Cemreyi kucağına alıp arkaya bindi, bende sürücü koltuğuna bindim, son hız hastaneye sürmeye başladım.
