Ahududu

3.Bölüm

Güne resmen enerji patlaması yaşayarak başlamıştım.Nedensiz bir şekilde kendimi aşırı enerjik hissediyordum.Hızlı bir kahvaltı yapıp çantamı hazırlayıp çıktım.Bugün dersim yoktu ama kafamı toparlayıp,çizimlerim için taslak oluşturmaya başlamalıydım bile.

Evimin önündeki yokuşu inip otobüsü beklemeye başladım.Çok geçmeden otobüs gelmişti.

...

Sabahtan beri üniversitenin kütüphanesinde oturmuş tasarım yapıyordum.Kocaman bir masa kağıtlarla kaplanmıştı resmen.Telefondan saate baktığımda 13.30'u gösteriyordu.Çok acıkmıştım.

Dışarıda tek başıma yemek yemeyi hiçbir zaman sevmemişimdir.Telefon elimdeyken aklıma gelen fikirle gözlerimin parladığına yemin edebilirim.Neden Kuzeye yazmıyorum ki.

Hem her seferinde o bana gelmişti.Bir kere de ben adım atsam ne olurdu ki.Bunları düşünürken bir yandan da whatsapp'ı açmıştım.

A:Kampüste misin?

Sanki mesaj atmamı bekliyormuş gibi hemen aktif olmuştu.

K:Evet.Sen de kütüphanedesin değil mi Ahududu?

A:Ahududu mu kdfıjıefjlhnjfajşkj

A:Evet ama nereden bildin?Yoksa sen müneccim misin? anfıjapojfıphaepofjk

K:Eyvah!Sırrım açığa çıktı...

K:15 dk ya dersim bitecek.Sonra çıkarız beraber.Ben de çok acıktım.

A:Sen cidden müneccimsin.

K:Ben seni hep anlıyorum Ahududu sadece sen farkında değilsin.

Söyledikleri kafamı karıştırmıştı ama sorgulayarak uzatmak istemedim.Çok açtım.

A:Hazırlanıyorum.Seni kampüsün bahçesindeki banklarda bekleyeceğim.

K:Bekle beni Ahududuuuu naejlhnpejahefj

A:NKSGHOPJSOFHŞJİFJSİRFK

Kendi kendime sessizce gülerken konuşmanın saçmalığına bakarak telefonu kapattım.Gerçekten hayatımda tanıdığım en eğlenceli,en pozitif insanlardan biriydi.Garip bir şekilde kendimi onun yanındayken çok daha iyi hissediyordum.

Tüm kağıtları topladıktan sonra yavaş yavaş kütüphanenin merdivenlerini inerek dışarı çıktım.Kuzey'in gelmesine daha 7 dakika vardı.Kampüsün bahçesindeki banklardan boş olan birine gidip oturdum.

Genelde banklarda sevgililer,arkadaş grupları ya da tek başına kitap okuyanlar oluyordu.Ben etrafıma bakınırken yanımdaki hareketlilikle kafamı çevirdim.

Çevirmemle şok olmam bir olmuştu.Yanımda Ege oturuyordu.Açıkçası çok yakışıklı duruyordu.Üstündeki beyaz gömleği ve kumaş pantolonuyla çok çekici olmuştu.

"Bunlar kardeşler mi?"diye düşünmekten kendimi alamıyordum.Hiçbiri birbirine benzemiyordu ama hepsi çok yakışıklıydı maşallah.

Ben dalıp gitmişken Ege"Fazla kestin sanki."deyip hafifçe sırıtmıştı.

Kıpkırmızı kesilmiştim resmen.

"Ben üzgünüm fark etmedim.Hoşgeldin,Kuzey'i mi bekliyorsun?" Kendimden benim bile beklemediğim üst düzey konuyu değiştirme performansımla oda bana ayak uydurdu.

"Evet ama sen neyi bekliyorsun Ahududu?"

"Yaaa sende mi?" diyerek bakmamla kahkahayı basmıştı.