9.Bölüm

2K 89 32
                                    

Yorgun bakışlarımla Baran'a baktığımda bakışlarında hem kıyamıyormuş gibi bir ifadeyle beraber kızgın bir ifade de vardı.Neden bayılmıştım veya neden hastanedeydim hiçbir fikrim yoktu ama bu bakışlardan sonra pek hoş şeyler olmayacağı belli gibiydi.

B:Ahu'm neden ilaçlarını düzgün almıyorsun?Yemek saatlerine uymuyorsun?Bizi ne kadar korkuttun biliyor musun Ahu?

Baran'ın hafif kızgın sesiyle yüzüm düşmüştü.Kendini tuttuğunun farkındaydım ama hiçbirini korkutmak istememiştim ki.Sadece ilaçlara hala alışamamıştım ve bir yemek düzenim yoktu.Açıkçası onlara verecek bir cevabım da yoktu.Korkmakta oldukça haklılardı.

R:Ahu'm ya biz evde yokken bayılsaydın?O zaman ne yapardık?

Elimi tutan Rüzgarla kafamı eğdim.Özür dilemekten başka seçeneğim yoktu ama sesimde resmen içime kaçmıştı.

A:Özür dilerim.Sizi korkutmak istemedim.

Öyle bir söylemiştim ki kendi sesimi bile kendim anca duymuştum.Oda bu kadar sessiz olmasaydı asla duyulmazdı.

Özürümle beraber odanın kapısı tıklandı.İçeriye daha önce bayıldığımda gördüğüm o doktor girdi.

D:Doktor

D:Ahu Hanım,nasılsınız?

A:İyiyim,sadece başım biraz ağrıyor.

D:Ahu Hanım,ağrı kesici verildi aslında serumunuzla ama daha etki etmemesi normal.Size ilaçlar yazmıştım hatırlıyor musunuz?Ayrıca ayda bir kez de kontrolünüz vardı.Hasta kayıtlarıma göre bir buçuk ay kadar olmuş ve kontrole gelmemişsiniz.Durumu kontrol etmeliyiz mutlaka sürekli bu bayılmalar bir süre sonra kontrolden çıkabilir.

İşte şimdi bitmiştim ben.Gözlerimi Baran'dan tarafa çeviremiyordum bile.Hastaneye gitmem gerektiğini unutmuştum ve şuan da doktora karşı da mahçuptum.Baran'dan ise cidden korkuyordum.Tabiki bana zarar vermezdi.O asla böyle bir insan değildi ama gözlerinde kırgın ve hayal kırıklığına uğramış bir ifade görmek son istediğim şeydi.

A:Haklısınız bu konuda daha dikkatli olmalıydım.Peki şimdi ne yapacağız?

D:Bu seferlik bir sorun yok ama bunu alışkanlık haline getirmeyelim.Düzenli bir beslenmeniz yok anladığım kadarıyla.Bir süre beslenme programıyla gideceğiz.Bu programa siz beslenmenizi düzene oturttuğunuz zaman gerek kalmayacak.Genelde sonradan şeker hastası olan hastaların düzene alışmakta zorluk yaşadığını sıkça görüyoruz.Bu yüzden genelde sizi kontrol edecek birilerinin bu süreçte çevrenizde olması çok daha iyi oluyor.

Doktorun bakışları önce Baran'a oradan da Rüzgar'a kaydı.

D:Siz abilerisiniz sanırım.

Rüzgar bu beklenmedik cümleyle Baran'a bakarken Baran tüm sakinliğiyle doktorla konuşmaya başladı.

B:Evet,biz abileri oluyoruz Doktor Bey.

D:Aynı evde yaşıyorsunuz değil mi?

Baran'ın bakışları kısa bir an bana doğru kaydı ama hemen kendini toparlayıp cevap verdi.

B:Aynı evde yaşıyoruz.

D:Çok iyi,bu süreçte Ahu Hanım'ı iyice kontrol etmenizi,öğün atlamasını engellemenizi ve öğünlerini verilen beslenme programına göre dengeli bir şekilde yapmasını sağlamanızı istiyorum.Ben size kartımı vereyim Baran Bey.Haftada bir Ahu Hanım'ın durumu hakkında bilgi yollayın lütfen.Eğer acil bir durum olursa aramaktan çekinmeyin.Beslenme programını da size whatsapptan ileteceğim bir kaç saate.

AhududuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin