Yarım Berdel

DİŞİ ASLAN

Kader ağlarını ördükten sonra kimse o kadere engel olamaz. İsterse dünya'nın en güçlü ve kudretli insanı olan kader öyle bir çizgiydi ki eninde sonunda boyun eğmek zorunda kalıyorlardı.

Bugün derin ve güzel bir uykudan kalkmıştım. Sanki bir bebeğin saatlerce uyuduktan sonra yüzünde ki o mahrur ifade benim de yüzümde oluşmuştu.

Karnım yemek diye çanlıyorken yanımdaki adam hala uyanmamıştı. Normalde sabahın köründe uyanır sporuna giderdi. Fakat bir kaç gündür yorgunduk. Her ikimizde ben ondan bir kaç saat erken uyuduğum için güzel bir uyku çekmiştim.

Bugün yine misafir ağarlayacaktık. Zor bir gün bizi bekliyordu. Yaklaşık beş altı gündür ev misafirlerle dolup taşarken beni görmek istediklerini söyleyip duruyorlardı. Şuan'a kadar gelen herkes bir şey söylemeye çalışsa bile Hazel Daye ve Berze Anne olaya hemen el atıp engel oluyorlardı.

" Korhan Korhan." Hafif hafif seslenmelerimle gözünü kırpıştırarak bana bakmaya başladı. Yüzümde oluşan ifadeye engel olamayıp gülümsemeden edemedim.

" Ne zaman kalktın yavrum sen böyle."

" Senden çok saatler önce maşallah beyimiz uyanmak bilmiyor. " Alaylı sözlerimle bir kolunu başının altına alıp beni süzmeye başladı.

" "Benden çok saatler önce uyanan karım niye beni uyandırmadı ?"

" Kıyamadım yorgundun zaten kaldırmak istemedim." İstediği cümleyi duyamamın verdiği hissiyatla derin iç çekip gözlerimin en içine bakarak" çok zorsun çok." Demişti.

" Kolay olsaydım tadı olmazdı Korhan Ağa." Evet kocam olsa bile bazen uzak durmak istiyordum sonuçta çok yeni bir evlilik ve yeni yeni alışmaya çalışıyorduk.

" Kocana da zor olma bir zahmet nisajin kadın sonra." Düşünmek istemediğim bir şey aklıma gelmişti. Ne demeye çalışıyorsun der gibi bakarken bir yandan hızlıca gözlerim dolmuştu.

" Şşs sakin ol düşündüğün ne bilmiyorum ama yanlış anladın." Hızlıca söylerken bir yandan düzelip alnımı öpmüştü.

" O zaman ne demeye çalıştın ki sonuçta bana katlanmak zorunda olmak kötü hissettirmiş olabilir." En kötü düşüncem buydu.

" Nisajin sana son kez söyleceğim bir daha da ağzından bu sözleri duyarsam sinirlenirim. Eğer ki zor olursan dayanamam sana zaten kendini geri çekmelerinden anlıyorum güvensizliğini fakat bunlar artık olmaması lazım bana alışmaya çalış ömrün boyunca benim yanımda bu evde ve benim karım olarak yaşayacaksın. " Sözleri net bir o kadarda keskindi. Genelde de açık açık söylüyordu ama şuan çok daha açık ve netti .

Artık bu cümlelere karşı koyamayıp bazı hislerimi tekrardan açığa çıkaran adama duvarlarımı yıkmak istedim.

" Evet Korhan senin yanında , senin koynunda , tam bir kadın olarak yaşayacağım. Ve sana alışmaya başladım zaten."

Ona artık bazı şeylere alıştığımı ve daha fazlasının da olabileceğini söylemek istedim. Tabiki her şeyin zamanı olduğu gibi bu sözlerin de zamanı gelmişti.

" Ben şuan ne diyeceğimi bilemiyorum ama ne ben sana ne de senin bana karşı artık duvarların olmasın. Yıkalım hepsini." Alnını alnıma yaslayarak söylediği sözlere karşı kayıtsız kalamadım. Elimi yanağına koyup sakallarını okşamaya başladım. Çok sertti kendisi gibi kılları da. Fakat umursamadım.

"İlk kez bana dokunuyorsun hem de ben sana dokunmadan önce." Bunu her zaman beklediğini biliyordum. Her gün gözlerimin içine bakıp derin derin için çekmelerinden fakat yapmak korkutuyordu.