AHUEDA

1 . Bölüm: Günlerden Bir Gün

• Herkes merhaba , ilk bölümümüz ile karşınızdayız efendim. Dilerim beğendiğiniz ve keyif alarak okuduğunuz bir bölüm olur .

• Yorum ve oylarınızı büyük bir heyecan ile bekliyor olacağım. Şunu da belirtmek isterim ki saygı çerçevesi içerisinde olduğu sürece her türlü yoruma açığım.

• Lafı çok da uzatmadan sizleri bölümümüz ile baş başa bırakmak istiyorum . Keyifli okumalar 💙📖

_____________

Ahueda Gümüşçü :

Hayatın bazı kilit noktaları olurdu bunlardan biriydi aile . Yeri geldiğinde en büyük destekçiniz yeri geldiğinde de ise en büyük engeliniz . Fakat asla değişmeyen tek şey her ne olursa olsun gün sonunda herkes yine bir araya gelirdi .

Burada bahsettiğim aile sadece biyolojik aile değildir. Bazen bir dost da aile olabilirdi insana ...

____________ ___________ _____________ _____

Hani bazı günler birden fazla şey yapmanız gerekir ama aslında sizin yapmak istediğiniz tek şey sadece pijamalarınızı çekip yatmaktır. İşte bende tam olarak böyle bir gündeydim.

Ne yazık ki bu isteğimi gerçekleştirebilmem imkansızdı çünkü bakmam gereken bir çocuk ve bu da yetmezmiş gibi katılmam gereken bir mevlüt vardı . Rahmetli babaannem için canım akrabalarım ile bir araya gelmek durumundaydım . Cidden harikaydı. Daha muhteşem bir gün asla planlayamazdım herhalde.

Ayrıca o manyağın annesi de orada olacaktı. Allah'ım n'olur kazasız belasız bu günü de atlatayım ...

Arkadaşım Sahra'nın annesi Nihal teyze dün akşam fenalaşınca apar topar hastaneye kaldırmışlardı. Canım arkadaşım yıllar sonra zaten geç kavuştuğu biricik annesini tekrardan kaybetmenin korkusunu yaşıyordu. Yetimhanede büyümüştü Sahra. Kimsesi olmadığını sanırdı hep taki geçen seneye kadar .

Geçen sene ağabeyim vasıtasıyla bulmuştuk Nihal teyzeyi ama çok geç kalmıştık. Biz Nihal teyzeyi ararken o da hastalığına bir çare arıyor imiş,. 3. evre lenf kanseriymiş . Bu durumu öğrenmek kahretti tabi ki arkadaşımı ama o bir an olsun umutsuzluğa kapılmadı , ne o ne de Nihal teyze bırakmadı kendini. Anne kız her ne kadar geçte kalsalar birbirilerine tutundular . Gayette iyi gidiyordu aslında Nihal teyzenin tedavisi fakat son aldığı kemoterapiyi olumlu karşılamamıştı bedeni. Son zamanlarda durumu gittikçe de kötüye gidiyordu bildiğim kadarıyla . Bedeni artık tadaviye yanıt vermemeye başlamıştı. Dün akşam iyice fenalaşınca da hastaneye kaldırılmıştı . Sahra'nın piskolojisini tahmin etmek bile istemiyordum. Kim bilir nasıl yıkılmıştı loçkam.

Biz Sahra ile lise yıllarında tanışmıştık. Kimsesi yoktu o zamanlar benden başka. Arkadaş değildi hiçbir zaman benim için o , hep bir kız kardeş olmuştu. Sağ olsun ailem de bunu böyle belledi. O da evimizin bir kızı gibiydi.

Bu yüzden de Sahra bırakabileceği başka kimsesi olmadığı için bana bırakmıştı oğlu Emir'i. Bu durumdan asla şikayetçi değildim lakin bir yanım şuan arkadaşımın yanında olup ona destek olmak istiyordu fakat Emir kuşa da birinin bakması gerekti . Aslında annem bakardı hatta çok kere bakmışlığı da vardır fakat sanki her şey de bugünü bulmuş gibi bir de mevlüt işini çıkarmışlardı başımıza. Annem de el mecbur oraya gitmişti . Hatta bir saat içinde hazırlanıp benim de Emir ile oraya gitmem lazımdı.

Artık hastaneye de akşam giderdim. Hem bu sayede çocukcağız da biraz annesini görmüş olurdu.

Diye ben kendi halimde düşüncelere dalmışken bir anda kapı açılma sesi ilişti kulağıma .