"ආ මේ එන්නෙ පොඩි ගස් බල්ලා...."
රෑට කෑම ටික හදාගෙන ගෙට අඩිය තිබ්බා විතරයි දොර ගාව මුරකරගෙන හිටපු රකිත් අයියා කඩා පැන්නා....
"ඇයි අයියෙ...."
"ඇයි අයියෙ....අනේ තෝ තොත්ත බබා....කෝ දැන් උඹ අපිට රයිස්ද හදන් ආවෙ....නැත්තන් කන්නෑ අපි...."
"අපෝ අපෝ ඒකද මේ....එව්වා ඉතිං මන්දන්නෑ රන්දුණු මහත්තයා තමා එක්ක ගියේ....එයා එක්ක බලාගන්න...."
"පල පල....මං තරහයි තොපි එක්ක....මං අහන්නෙ උඹලට නිකමට මතක් උන්නැද්ද අපිව....බඩම පල තොපිට...."
"ඔය ලමයට ගේ ඇතුලට එන්න ඔතනින් අයින් වෙයන් රකිත්...."
"රන්කඳට කේන්තිද සියපතට බනිද්දි...."
රකිත් අයියා ආයෙම රන්දුණු මහත්තයා එක්ක එල්ලි එල්ලි යද්දි මම කුස්සියට ඇවිත් කෑම ටික මේසෙට අස් කරා....රකිත් අයියත් වෙලාවකට පොඩි එකෙක් වගේ....අනේ මන්දා....
"රන්දුණු මහත්තයා....පොඩ්ඩක් කතා කරන්න පුලුවන්ද...."
"ඒකාට උපන්දා ඉදන් කතා කරන්න පුලුවන් බන්....ඇයි දැන් උඹලා මෙච්චර දවස් කතා කරේ සංඤා බාශාවෙන්ද..."
"රකිත්...!!"
රන්දුණු මහත්තයා ටිකක් සැරෙන් රකිත් කියද්දි කට වහ ගත්ත රකිත් අයියා පාඩුවෙ පැත්තකට උනා වෙද්දි මම රන්දුණු මහත්තයා ගාවට ලංවුණා....
"මහත්තයා සුද්දි ක්ලාස් හොයාගෙන තිබ්බා...ගණන් වලටයි ඉංග්‍රීසි වලටයි ගිහාම ඇතිලු....අනිත්වා ඉස්කෝලෙ කරන ටික ඇති කිව්වා....ගනන් පන්ති සෙනසුරාදා උදේටලු....ඉංග්‍රීසි එක එදාම හවසලු.....මහත්තයා පොඩී ප්‍රශ්නයක්....හවස් වෙලා බස් එකේ නංගිට තනියෙන් එන්න බෑනෙ...මම එයාව එක්කගෙන එන්න යන්න ඕනි.....ඒ හින්දා සෙනසුරාදට විතරක් රෑ කෑම පොඩ්ඩක් පරක්කු උනාට කමක් නැද්ද...."
"දැන් කීයටද සියපත් ක්ලාස් ඔක්කොම ඉවරවෙන්නෙ...."
"පහ විතර වෙයිලු මහත්තයා....ටවුමෙන් ගමට බස් එක තියෙන්නෙ හයටනෙ....ඒ වෙලේට තනියෙන් එන්න කියන්න බෑ මහත්තයා...."
"රකිත් උඹට පුලුවන්ද සෙනසුරාදා හවසට කෙල්ලව එක්කන් එන්න ගිහින්...."
YOU ARE READING
සියපත්
Romance"සියපත් මට නෙළුම් මලක්....හරියට පිපිලවත් නැති තවම පෙති විහිදන්න හිතන ළපටි නෙළුම් පොහොට්ටුවක්...." මතකයට හැකියිනම් වන්න පිහි ඇනුමක් සුසුමකට නොහැකි ඇයි දුක දරා ගැනුමක් කඳුළ යනු රිදුමකදි බර මනින මිනුමක් ආදරය කියන්නෙම අත් හැරෙන දිනුමක්.... _____________...
