-16-

3.8K 273 34
                                    

Emre: Rüzgar

Lütfen gell

Rüzgar: Hayır dedim Emre

Hiç havamda değilim

Emre: ama ben tek kalıyorum

Nolur gelll

Rüzgar: Abartma Emre alt tarafı grup ödevi hem oraya gelip ne yapacağım

Emre: tek kalmak istemiyorum

Biliyorsun bizim sınıftakilerle aram yok

Onlarla sınıf dışında tek kalmak istemiyorum

Sadece yanımda dur söz hiç bir şey istemiycem

Rüzgar: off

Tamam geliyorum ama elimi sürmem ödeve

Emre: bu iyiliğimi unutmazsın artık//

Canım ya kimin arkadaşı

Öpücük öpücük

Git hazırlan bize gel bizde yapıcaz ödevi

Bb

Emre Çevrimdışı

Rüzgar: tamam

Görüşürüz

Rüzgar Çevrimdışı

...

Emre çalan kapıyla oturduğu yerden kalktı ve kapıya ilerledi. Sonunda geldi diye geçirdi içinden, tek kalmayı sevmiyordu. Çekingen bir yapıya sahipti ve içeridekiler alanını işgal ediyordu. Rüzgar'ı çağırmasının sebebi tabikide bir tek bu değildi. Poyraz'da evdeydi ve Emre belki yakınlaşırlar diye çağırmıştı Rüzgar'ı.

Açtığı kapıyla sıkıca sarıldı arkadaşına. "Herkes geldi mi?" Rüzgar sesini alçaltarak sordu soruyu. Aldığı onaylar nitelikteki mırıldanmayla, ceketini çıkardı ve içeri geçtiler.

Rüzgar Emre'den nefret ediyordu şu an. Hayır madem Poyraz orada olacaktı söyleseydi ya. Evsiz gibi gelmezdi en azından. Üzerinde bol bir tişört, altında ise düz sihay bir eşofman vardı. Eğer Poyraz'ın olacağını bilse daha fazla özenirdi.

Ortamda kimse konuşmuyor, dört kişi birbirine bakıp duruyordu sadece. Bundan rahatsız olan Emre "derse başlayalım mı?" Diye sordu. Herkesten onaylar mırıltılar çıkınca önlerindeki kitapları incelemeye başladılar. Elimi sürmem diyen Rüzgar bile büyük bir ciddiyetle önündeki tarih kitabını inceliyordu. Dakikaların ardından elindeki kitabı bir kenara bıraktı ve ayaklandı. "Nereye?" "Su içip gelicem"

Ezbere bildiği evde hızlı bir şekilde mutfağa girdi ve kendine su doldurdu. Arkasında hissettiği haraketlilikle oraya döndü. "Poyraz, sende mi su istiyorsun." Sessizlik. Poyraz hiçbir şey söylemeden sanki bir şey anlamak ister gibi ona bakıyordu. "Poyraz iyi mi-" cümlesini bozan şey Poyraz'ın sesi oldu.

"Sensin değil mi?" Rüzgar sertçe yutkundu. "Anlamadım." Poyraz zaten yakın olduğu bedene biraz daha yaklaştı ve onu masa ile arasına sıkıştırdı. "Yüz yüze geldiğimize sevinmedin mi yoksa?" Sustu Rüzgar, tepki veremdi. Karşısındaki bedenle bütünleşmişti resmen ve dediklerini idrak etmekte zorlanıyordu. "Nasıl anladın?" Fısıltı gibi çıkan sesi aralarında dağıldı ve yok oldu.

Poyraz elindeki telefonu salladı. "Basit oldu." Dedi yüzündeki büyük sırıtmayla. "Hem ne kadar ayıp hani arkadaşından almıştın numarayı? Sana hiç yakışıyor mu yalan söylemek?" Poyraz'ın bir eli masayı bırakıp Rüzgar'ın belini buldu. Yavaşça okşadığı belle Rüzgar iyice mayıştığını hissetti. Aralarında uzun bir sessizlik oldu iki tarafta ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Derin hır nefes aldı Rüzgar. Sona gelmişti ve biraz utanmış hissediyordu.

"İçeriye gidelim." Hafif bir şekilde Poyraz'ı itti ama Poyraz pek oralı olmadı. "Utandın mı sen?" Hafif bir kahkaha attı. "Mesajlaşırken fazla cesursun." Hafif eğilerek sabahtan beri yapmak istediği şeyi yapıp yanağına sert bir öpücük bıraktı. Gelen öpücükle yanaklarının kızardığını hissetti. "Utanmıyorum." Dedi sesini normal tutmaya çalışarak. Biraz diklendi ve kendine yakın olan bedene daha çok yaklaştı.

"Hem verdiğin bir söz vardı." Sırf utanmadığını göstermek için kurduğu cümleyle yanakları daha da kızardı. Bu sefer yutkunan Poyraz olmuştu. Ne demek istediğini tabikide anlamıştı. Elinin altındaki beli sıktı ve kulağına eğildi. "Ben sözümü her zaman tutarım." Aralarındaki tansiyon yükselirken içeriden gelen bağırmayla Rüzgar Poyraz'ı itti ve onda ayrılmasını sağladı. İçeri giren Tarık "neredesiniz siz?" İkili arasında giden gözleri gördüğü manzarayla kısıldı ve hafif bir gülümsemeyle "bir şeyi böylmedim değil mi?" "Neyi böldün?" Diye arkadan ona yapışan Emre sorgular bir şekilde içeriye bakıyordu.

Rüzgar boğazını temizleyerek "bir şey yok su içiyorduk. Sohbete dalmışız öyle."dedi ve onları oraya bırakarak içeriye girdi. Arkasından Poyraz gitti. Tarık ve Emre birbirlerine sorgular bir şekilde baktılar. Gecenin geri kalanında ufak bakışmalar dışında bir konuşmadılar.


Bölüm sonu

10k için teşekkürler
Umarım beğenirsiniz

OpiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin