-20-

3.1K 222 5
                                    

Poyraz: daha ne kadar böyle devam edicek?

Üç gün oldu

Yazarsın diye bekledim seni rahatsız etmek istemdim ama artık dayanamıyorum

Rüzgar sorun ne?

Sıkıldın mı benden?

Farketmeden kalbini mi kırdım?

Biri bir şey mi dedi söyle halledeyim

Rüzgar Çevrimiçi

Rüzgar: bwn konismak istemiyorun

Poyraz: ağlıyor musun sen?

Beni görünce kaçmanın sebebi bu muydu

Yanına geliyorum

Rüzgar: olmaz

Gelme, istemiyorum

Poyraz: sormadım zaten geliyorum dedim

Poyraz Çevrimdışı

Rüzgar yazıyor...
Rüzgar çevrimiçi
Rüzgar yazıyor...
Rüzgar Çevrimdışı

...

Oturduğum bankın üzerimde stresle kımıldadım. Zil dakikalar önce çaldığı için arka bahçede kimse yoktu. Duyduğum tıkırtı sesleriyle geldiğini anladım. Onun tarafına bakma isteğimi görmezden gelip kafamı dilerime olabildiğince gömdüm. Bir yanım onunla saatlerce konuşmak isterken diğer tarafım olabildiğince uzak durmak istiyordu.

Yanıma oturmasına rağmen tek kelime etmiyordu. Sessizlikten sıkılmış olucakki sonunda konuşmaya başladı. "Anlatacak mısın artık?" Kafamı dizlerimden kaldırdım. Bana düz bir ifadeyle bakıyordu. Ağlamaktan kızardığına emin olduğum gözlerimi görünce yüzünü başka tarafa çevirdi.

" Sen..." Derin bir nefes alarak konuşmaya devam ettim. " senin sevgilin mi var?" Hızla bana döndü "Ne?" "Sevgilin mi var diye sordum. Mecburiyetten mi takılıyordun benimle. NİYE ÖPTÜN BENİ?" Olduğum yerde dikleşerek omzuna vurdum. "Duygularımla dalga geçebileceğini sana düşündüren neydi?" Bir tane daha "bunu nasıl-" geri kalanını getirememiştim.

Dudağımın üzerindeki dudaklar lezzeti bir yemek yer gibi iştahla öpüyordu beni. Ne zaman tuttuğunu bilmediğim ellerimi oynatmaya çalıştığımda tutuşu daha da sıkılaştı. Karşılık vermememi umursamadığı belliydi. Dudaklarını olabildiğince sert bir şekilde ısırdım.

"Ah bunu niye yaptın ki?" Acı çeken sesini duyduğumda derin bir endişe hissettim. En umursamaz halimi takınıp ayağa kalkarak "bir daha muhatap olmayalım." Adımlarım sözleriyle kesildi.

"Gerçek olup olmadığını merak etmiyor musun?" Ona bakıcak cesareti bulamadım kendimde gözlerimde akmayi bekleyen yaşlar yavaşça akıp gitti." Doğru," Tek kelimeyle bütün dünyamın yıkıldığını hissettim, olduğum yere çökmemek için bütün çabamı gösterirken o konuşmaya devam etti. "Yani en azından öyle olucak. Daha çıkma teklifi etmedim. Kabul edeceğine eminim."

Derin bir nefes aldım, dalga mı geçirdi benimle? "Ne dersin, benimle çıkar mısın?" "Ne?" Ona döndüğümde oldukça yakınımda olan bedenle bir kaç adım geriledim. "Eğer o gün aceleyle gitmeseydin... sana çıkma teklifi edecektim. Yani sevgilim yok ama senin olmanı isterim." Hafif çekinerek söylediği sözlerle sertçe yutkundum.

"Ama arkadaşların dediki-" "onlara birinden hoşlandığımı söyledim. Ama onalar sana bunu biraz abartarak anlatmışlar." Ona sorgular bir şekilde baktım, "inandırıcı gelmiyor." Durdu, "çünkü bana inanmıyorsun." "Duygularından emin değilim. Ben senden hoşlanıyorum, bunu sana defalarca söyledim. Ama sen... ne hissediyorsun hiç bir fikrim yok."

Belki abratı bir düşünce ama durumu açıklayan tek şey bu. Onu seviyorum. Peki o beni seviyor mu? " Ben duygularımı konuşmaktan pek hoşlanmam. Hareketlerimden anlarsın diye düşünmüştüm." Bir kaç adım atarak açtığım mesafeyi kapattı.
" Rüzgar... çok hoşsun." Kafasını boynuma görmesiyle hafifçe güldüm, utanınca çok tatlı oluyordu.

"Bu senden hoşlanıyorum demek mi?" Kafasını sallayarak bana onay verdi. "Poyraz, sende çok hoşsun." Kafasını kaldırmadan belime sıkıca sardı. " Bir daha bir şey duyarsan ve canını sıkarsa, önce bana sor. Tamam mı? Ne olursa olsun halletmeye çalışacağım." Onu taklit ederek kollarımı omuzlarında sıkıca doladım.

"Tamam. Ve evet seninle çıkarım."


Bölüm sonu
Yakında final yaparım-5 bölüme falan-
Umarım beğenirsiniz
Ve şimdiden iyi bayramlar 🧚🏼‍♀️

OpiaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin