dershane :: chanbaek

15

Byun Baekhyun 🤭🥺😝

Baekhyun arıyorum açsana
Neden böyle davrandın
Junmyeon'a karşı (20:12)

Onu mu savunuyorsun? (20:13)

Kimseyi savunmuyorum
Aramalarımı aç konuşalım

Konuşmak istemiyorum

Peki
Buradan devam edelim o zaman
Derdin ne?

Derdim ne biliyor musun?
Junmyeon'un sana yürüdüğünü düşünüyorum

Ne dediğinin farkında mısın
sen amk

Gayette farkındayım

Eğer öyle bir şey varsa bile sana ne oluyor?
Sen niye böyle atarlandın

Bilmiyorum

?

Orada bana da lafın anasını attı
bilmem farkında mısın

Evet fark ettim
O zaten çok saçmaydı
Ama sende onu babasından vurdun

Onu savunuyorsun çıldıracağım

Kimseyi savunmuyorum dedim

Ya amınakoyayım
Muhteşem hikayemi onun ağzından duydun
O olay beni çok etkilemişti. Bunu onun kimseye söylememesi gerekiyordu bir arkadaş olarak.
Sırf sen duy ve benden soğu diye yaptı.

Onun senin hakkında konuşması umrumda bile değil
Senin hakkında kendi düşüncelerim daha önemli benim için

Benim hakkımda ne gibi bir
düşüncen var?

Amınakoyayım
Senin muhteşem birisi olduğunu düşünüyorum. Çok fazla kusursuzsun. Her yönün çok güzel. Gülüşün, bir konu hakkında haklı çıktığında yaptığın mimikler, sinirlendiğinde dudak büzüşün
Senin kusur olarak gördüğün her şey bana mükemmel geliyor

Chanyeol

Daha fazlasını duymak
istiyor musun?

Ne demeye çalıştığını anlamıyorum

Bence ben gayet açığım

Benim anlamam için daha açık ol

Buluşalım mı şuan nerdesin
geleyim yanına

Caramel'in bir sokak önündeyim.
Yeni açılan çiçekçinin yanında.

Geliyorum

Gel

...

Chanyeol dinlenmeden, aralıksız koşmuştu Baekhyun'un yanına gelmek için. Sokağa girince onu kaldırıma oturmuş bir şekilde buldu. Chanyeol'un geldiğini fark eden Baekhyun hızla yanaklarındaki yaşları elleriyle sildi. Onu ağlarken görmesini istemiyordu.

Chanyeol soluklandıktan sonra yavaşça yanına gitti ve onun gibi kaldırıma oturdu. Baekhyun ona bakmıyordu, bakamıyordu. Az önce duydukları yüzünden çok utanmıştı.

"Baekhyun lütfen bana bak" dedi Chanyeol ve eliyle Baekhyun'un yanağını kendine çevirdi. Yanağındaki yaşları görünce kendini tutamayıp ona sarıldı. Gerçek anlamda sımsıkı sarılmıştı. Vücudunun her uzvunu kendi vücudunda hissediyordu. Baekhyun yarıda kestiği ağlamasını tekrar başlattı.

"Chanyeol, az önceki olay için gerçekten özür dilerim. Junmyeon'a karşı gereksiz kin besledim. Neden böyle olduğunu bende anlamadım inan bana. Ben onun beni yansıttığı gibi biri değilim, ben kötü birisi değilim yemin ediyorum sana." dedi Baekhyun arada hıçkırarak. Kendini Chanyeol'un yanında gereksiz güvende hissediyordu, şuanda olduğu gibi. Artık kabul ediyordu ki Chanyeol'da onu rahatlatan bir şey vardı.

"Ortaokulda herkes böyle şeyler yapabilir. Baekhyun, bu olayın sende yarattığı tramvayı anlayabiliyorum ama içini rahatlatacaksa inan bana çok büyük bir olay bile değil bu. Seni çok etkilediği için herkesin bu olay yüzünden senden kaçacağına inanmışsın. Ama ben kaçmam"

Baekhyun, Chanyeol 'un bedeninden hafifçe uzaklaştı ve yüzleri arasında yok denecek kadar mesafe bıraktı. İkisinin de kolları birbirlerinin bedenine değiyordu ve nefesleri birbirlerine karışıyordu şuan.

"Baekhyun" dedi Chanyeol şaşırarak. Kalbi üç katı hızında atıyordu şuanda.

"Chanyeol, bana açık olacak mısın?" dedi Baekhyun.

"Olmalı mıyım?" dedi Chanyeol, Baekhyun'un dudaklarına istemsizce kaçamak bakışlar atarak.

"Kesinlikle olmalısın" dedi Baekhyun. Elini, Chanyeol'un sırtına sürterek ensesine götürdü ve saçı ile oynamaya başladı.

"Baekhyun, napıyorsun?" dedi Chanyeol. Ağlayacak gibiydi ama sevinçten. Hep hayalini kurardı ama şuan her şey gerçekleşiyordu.

"Chanyeol, fizik testi karşılığında istek hakkım vardı hatırlıyor musun?" dedi Baekhyun yüzleri arasındaki mesafeyi daha da azaltarak.

Chanyeol başını sallamakla yetindi, konuşamıyordu çünkü şuan hipnotize ediliyormuş gibi hissediyordu.

"Beni öpmeni istiyorum Chanyeol" dedi Baekhyun. Chanyeol bunu duymayı bekliyormuş gibi hızlıca onun dudaklarında buldu kendini. Deliler gibi öpüyordu onu, tadını hafızasına kazımak istermişçesine. Küçük bedeni tek hamlede kendine daha da yakınlaştırdı, bir bütün gibi görünüyorlardı. Baekhyun'da onu saçlarından tutmuş dudaklarına daha da çok bastırıyordu. Nefes nefese kalmaları ikisinin de umrunda değildi çünkü şuan bayılmayı bile göze alacak kadar tutkuyla dolmuşlardı.

En sonunda bırakan taraf Baekhyun olmuştu. Hâlâ bedenleri bir bütün olarak görünüyordu.

"Chanyeol, seni öpmek düşündüğümden daha da güzelmiş, Tanrım" dedi Baekhyun kendinden geçercesine.

Chanyeol suskunluğunu koruyordu çünkü hayatının şokunu yaşamıştı az önce.

"Chanyeol?" dedi Baekhyun sorgularcasına.

"Baekhyun, benden hoşlanıyor musun?" dedi Chanyeol hızlı bir şekilde.

"Evet, ama bu biraz hoşlanmaktanda fazlası olabilir. Ben galiba seni seviyorum Chanyeol." dedi Baekhyun ve onun omzuna kafasını dayadı.

"Baekhyun, amınakoyayım" dedi Chanyeol. Kalbi bu sefer dokuz kat hızlı atıyordu.

"Sen Chanyeol? Benden hoşlanıyor musun? Açık olan sen olacaktın ama ben senden daha da açık oldum." dedi Baekhyun sevimli bir kıkırtı bırakarak.

"Senden deliler gibi hoşlanıyorum" dedi Chanyeol ve Baekhyun'un boynuna uzun bir öpücük bıraktı.

İki ruh birbirlerini tamamlamıştı. Kalan tek şey ise hayat hikayelerinin birbirini tamamlamasıydı. Ama o da olacaktı bir gün, sonuçta bütünleşen ruhlar hayatlarını da birleştirecekti.

Bir günde iki bölüm