FARKLI

-4-MEKTUP

Gözlerimi yavaşca araladım. Perdenin acik kalan köşesinden gelen güneş ışığı gözlerime meydan okuyordu. Ama o da bilmiyordu. Bütün dünyayı aydınlatan güneş... Bilmiyordu. Benim fazlasıyla karanlığa ihtiyacım vardı. Zorlukla yataktak kalktım. Sürünürcesine banyoya yoneldim. Aynaya bakmak bile istemiyordum. Evdeki bütün aynalari kaldırsam sorun olurmuydu acaba? Evet bunu kesinlikle yapmaliydim. Kendimi zorlayarak kafami kaldirdim. Tahmin ettiğim gibi aynadaki halim berbattı ve o benim aksim değil. Aynada gördügun gerçek bendim. Gözlerinin etrafi mor halkalarla çevrelenmiş, baygın bakişli, kurumuş, çatlak dudaklara sahip bir kız. Evet bu tamda bendim. Musluğu en soğuğa ayarlayarak yüzüme bir avuç dolusu su çarptım. Ama beni uyandirmaya bu yetmemişti tabikide. Soğuk bir duşa ihtiyacım vardı. Aynı sekilde duşun suyunu ayarlayıp üstumdeki kıyafetlerden kurtulmaya başladim. Bunu yaparken adeta bir robot gibiydim. Hissiz ve önceden planlanmış hareketler... Kıyafetlerimin hepsini çıkartınca suyun altina girdim. Soğuk su tenime işlerken hareketsiz kaldim. Çok üşümüştüm ama bu bana iyi gelmisti. Suyu sıcağa ayarlayıp kendimi duşun zeminine biraktim. Sıcak suyun etkisiyle kaskati olmuş bedenim gevşerken dizlerimi kendime cekip kafami iki bacagimin arasina koydum. Bu saatten sonra bu amaçsız hayatta yalnizdim. Artik kendi başımın çaresine bakmak zorundaydım. Mecburdum...

°∆°∆°∆°

Üzerime bir havlu dolayıp duştan çıktım. Tam odama girecekken annemin odasi dikkatimi cekti. Bir sure boş boş bakındıktan sonra kapiyi aralayip iceri girdim. Yere baktigimda kanlar ve cam oarçalarinin temizlenmis oldugunu gördüm. Ama beyaz haliya işlemiş olan yoğun kirmizi tam anlamiyla geçmemişti tabiki. Bu kötuydü... Hemde çok kötü. Ama simdiye hıçkırarak ağlamam gerekmiyormuydu? İcim kan ağlıyordu ama ağlayamıyordum. Hissizleşmiştim sanki. Yerde buruşturulmuş bir kagıt dikkatimi çekti. Hemen elime aldım üstune birkaç damla kan damlamıştı. Elime alamadım. Almak istemiyordum ama deli gibi merak ediyordum. Kagidi alip güçlükle açtım. Annemin el yazisiyla yazilmis uzun bir yazı vardı. Okumaya başladım;

Güzel kızım... Eğer şimdi bu kağıdı okuyorsan büyük ihtimalle artik yaninda değilimdir. Ne kadar komik dimi? Kendimi öldürdüm bide. Eminim şuanda niye bu kadar soğukkanlı ve umursamaz konustuğumu merak ediyorsundur. Seni daha fazla yormayacağım.

Ben kötü şeyler yaptım kayra. Hemde çok kötü şeyler. Bir çocuğun özgürlüğünü çaldım ben. Sirf kendi egomu tatmin etmek icin bir cocugu bir hiç uğruna ölüme ittim. Annen ölümü hak etti kızım. Ben iğrenç bir insanim. Elimde kanin kokusu var hemde masum bir cocugun kaninin. Benden tiksiniyorsun dimi? Haklisin sevme beni... Sen melek gibi bir kizsin. Herseyin en iyisini hak ediyorsun. Ama ben seni hicbir zaman haketmedim. Benden nefret etmelisin. Bana acimalisin cunku ben dünyanın en aciz insaniyim. Acinicak haldeyim. Hemde çok.

Sana simdi herseyi anlaticam...
Henüz 19 yaşindaydim. Birini seviyordum. Oda beni seviyordu. Ama benden cok buyuktu. Ve o evliydi. Bir tane erkek cocugu vardi yaklasik 3 yasindaydi. Necati hep benimle evlenecegini soyluyor beni oyaliyordu. Karisini sevdigini dusunup cok kiskanmistim. Ona karsi kin beslemistim o kucuk yasimda. Olmesini dilemistim. Necatiye hissettiklerimin aşk olduğunu sanıyordum ama yanılmışim. O iğrenç bir adammış. Benim gibi... Bana karisindan kurtulursam evlenebilecegimizi mutlu olucagimizi soyledi. Bende tabiki saftim. Birlikte bir komplo kurup karisini öldürdük. Aradan belli bir sure gecti. Necati hic yanima bile ugramiyordu. Onu arayip beni kandirdigini soyledim. Niye hala evlenmediğimizi sordum. Bebeğin bize engel olduğunu söyledi. Eger onuda öldürürsek mutlu olacagimizi... Ve ayni yalanlari. İcim el vermesede bebek Efnan'ı kacirip denize atmasi icin bir adam kiraladik. O öldü... Artik mutlu olacagimiza kanaat getirip evlendik. Ama necati bir hafta sonra yurtdisina kacti. Beni yalniz birakti. Hemde karnimda seninle birlikte... Senin baban olmedi yasiyo kizim. Yurtdisinda kendine bir duzen kurmus ayni zamanda fazlasiyla zengin. Bana biraktigi bir suru is yeri var ama ben onlari senin ustune yaptim. Bundan sonra mutlu yasayacaksin onunde uzun bir hayat var doya doya yasa... Bundan sonra sen FARKLISIN... Seni cok seven annen...

Elimde kagitla birlikte yere yığıldım. Annem nasıl böyle bir sey yapmisti. Ondan nefret ediyordum. O o kadar aciz bir insan ki benim sevgimi bile haketmiyor. O hicbir seyi hak etmiyor. Öyle bir kadinin kızı olduğum için kendimden iğreniyorum...

Tam bir bolum degildi. Olayi tuhaf bulanlar olabilir ama ilerledikce hak vericeksiniz bence.

Sizce kayranin tepkisi cok mu abartili?

İlerde neler olmasini istersiniz? Fikirleriniz benim icin onemli . ve nolur voteleri unutmayin. :)