Leandra - Barış Alper Yılmaz fc

0.1

MERHABA! Şimdiden okunmaya başlandığını görmek beni çok duygulandırdı🥹 Bir yola çıktım ve artık bırakmaya niyetim yok gittiği yere kadar devam. Ve bir şey daha önceki bölümde kış transfer dönemi demişim ancak bir kaç şey düşündüm ve yaz olmasına karar verdim. Bölümü tekrar yuklemekte istemedim acikcasi kusura bakmayın 🙏

BÖLÜME BAŞLAYABİLİRSİNİİİİİZZZZZ

   Barcelona da serbest bırakılmam benim icin hayattaki en yıkıcı şeydi belki de ama atlatmıştım iyiydim. Yani sanırım. İşsiz kaldıktan bir hafta sonra menajerim onlarca teklif getirmişti önüme. İlk yaptığımız şey İspanya takımlarını red etmekti. O takıma karşı oynamayı kaldıramazdım büyük ihtimalle. İtalyayı seviyordum ancak oradan gelen teklifte de bana orada bir 11 hakkı sunulmuyordu, bu kadar aktif iki sezondan sonra da yedekte bir seyler büyütmeyi istemezdim.

   Gel zaman git zaman yaklaşık iki hafta sonra bir teklif gelmişti. Zaten küçükken de bir barca taraftarı olduğum için maç yaptığımız takımları biliyordum. Galatasaray'ı da o sebepten  biliyordum. Onun yanında bir Türk takımı daha teklif yapmıştı üstelik önerdikleri fiyat Galatasaray'dan daha yüksek bir miktardı. Daha önce Barcelona'da oynayan Türk ligine hakim tanıdıklarla konuşmuştuk, Araştırmıştık. Teklif yapan iki takım arasında büyük bir rekabet vardı ve beni de bunun içine kattıklarını zaten o an anlamıştım.

   Sosyal medyada haberler dönüyordu ve tüm Dünya'da ki futbol severler artık sahalara dönmemi bekliyordu. Barca taraftarları dm kutumu milyonlarca mesajlarla donatmıştı fakat dm kutumu katleden bir diğer taraftar grubu Galatasaray taraftarıydı. Yazdıkları şeyleri tek tek safariyi açıp çevirmiştim. Tatlı insanlardı, beni gerçekten istiyorlardı.

   1. ayın sonunda artık seçim yapma zamanıydı. Çünkü resmi olarak haber verip söylentileri susturmak istiyordum. Bazı gereksiz taraftarlar benim Barcadan sonra takım bulamayacağımı beni o takım istemezse kimse istemez algısı yaratıyorlardı. Bazen içimdeki çirkef ispanyol gelen tekliflerin fotoğrafını instagram hikayeme atıp götüne sok yazmamı söylese de tutmuştum. Sakince kararımı vermiştim.

   Türkiye güzel bir ülkeydi beni çağıran takımda büyük isimler vardı. Tanıdıklarımla konuşmuştum, hatta bir kaç tanesi gelmem için beni özel aramıştı. Ancak beni bu takıma iten bir şey ise karşıdan teklif gönderen takımın onları isteyeceğimden oldukça emin bir şekilde bana imza makbuzu ve İstanbul bileti yollamasıydı.

   Önce bilet için teşekkür ettim. Sonra 1 ay sonra olan uçuşa kesinlikle katılacağımı belirten bir mail ulaştırmıştım. Ve Türkçe öğrenme çalışmalarına başlamıştım.

   Şu an nerede miydim? İstanbul Sabiha Gökçen havalimanından tanınmamaya çalışır bir şekilde inmiştim. Benim için gönderilen şoföre gülümsedim. Siyah bir araçtı hemen çantamı açık olan arka kapıdan yerleştirip bende yanına geçtim. İstanbul bana iyi gelecekti.

   Yaklaşık 45-50 dakika sonra geldiğimiz yeri görünce hem gerginliğim hemde heyecanım arttı. Bu benim hayatım için büyük bir değişimdi. İçeri girdiğimde beni karşılayan güvenlik görevlileri toplantı odasına geçirdiler. bir tarafı sarı olan kapıyı aralayarak içeri girdim ve yeni takımıma beni götüren ilk adımı gülümseyerek attım.

   Uçak biletini kullandığımı ancak oraya gelmediğimi öğrenen taraf biraz sinirlenmişti ancak ortada bir rekabet varsa bir şeylere katlanmalılardı değil mi? Telefonlarını açmayıp menajerime onlara teklifi kabul etmediğimi net bir şekilde iletmesini rica ettim.