Gecelerin Derdi | Kerem Aktürkoğlu

n'aptığını bilmesem de

İyi okumalar 💝

3 gün sonra

Ayrılmamızın üzerinden 3 gün geçmişti ama bana bir asır gibi gelmişti. Aslında düşündüğümden iyi geçiriyordum o kadar da üzülmüyordum belki de içimdeki ses yüzündendir. Nedense asla ayrılmışız gibi değil hep birbirimizleyiz gibi...
Ben hatasını anlayıp ertesi gün gönlümü alır diye düşünüyordum ama ortada hiçbir şey yok. Kızlar iki gün sonra gidecekti onlar burada diye çok kafamı Kerem'e yormamıştım acaba gittiklerinde ne olacak?
Sosyal medyadan hâlâ takipleşiyorduk ben hesabını dondurmayı düşündüm ama sonra niye kendimi onun için depresyona sokup hayattan soyutlanayım dedim ve vazgeçtim. Ama hergün paylaşım yapan ben hiçbir şey paylaşmamıştım.

Kızlar ayrılığın acısını unutmak için hemen eğlence yapmak istedi ama ben reddettim çünkü ayrılsak bile ilişkimize değer veriyordum,acısına katlanılacak bir ilişki...

Kerem'den

Üç gün.Yemin ederim bir an bile aklımdan çıkmadı,her an ona yazmayı barışmayı düşündüm ama yapamadım bir şey beni engelledi. Bu yüzden kendimden nefret ediyorum,niye? Niye yazamıyorum? Gururum mu egom mu ne bunlar Zehra'dan önemli mi? Hayır. Eee, daha ne bekliyorum ki?

Ayrıldığımızı daha kimseye söylememiştim ama artık dayanamıyorum bu yüzden şimdi Yunus'u arayıp her şeyi baştan sona anlatacağım o bana akıl verir.

...

Tam tahmin ettiğim gibi Yunus da Zehra'yı haklı buldu, ki haklıydı. Dedikleri doğruydu; özellikle bu kadar sevmeme ve ayrı kalmak istemememe rağmen üç gündür hiçbi şey yapmadığım, ya çok geçse? Ya beni istemezse diye düşünmeye başladım çünkü öyle kendisinin de dediği gibi madem anlaşamıyoruz en başında bitmeli bu. Ama istemiyorum ben bunu istemiyorum. Kalktım yataktan artık toparlanmam lazımdı antrenmanlarımı bile aksatmıştım. Bu durum beni üzdüğü kadar şaşırtmıştı da çünkü ona o kadar çok bağlanmışım ki onsuz sanki artık ben değilim aslında ben benim ama onsuzken gerçek ben değil gibi sanki gerçek beni o çıkarıyor sadece. Neyse çok edebiyat yaptım.

Bugün kararımı verdim şimdi mızmızlanmaktan ve belki de ilerde çok pişmanlık duyacağımdan dolayı şimdi sevdiğim kadını geri kazanmak için her şeyi yapacaktım.

Sonunda kalkıp iyice evi toparladım , duşumu alıp antrenmana gittim.

Zehra'dan

Gün zaten güneşli bir gündü bu yüzden o kadar da karamsar değildim ama arabada sınavımın sonuçları geldiğinde daha bir neşelendim çünkü o sınav için çok çalışmam gerekmişti. Bu haberi de aldığım için artık kafamı meşgul edecek hiçbir şey kalmamıştı.
Kızlarla birlikte biraz  alışveriş yaptık sonra bowling oynadık sonra dondurma ondan sonra da yeniden alışveriş...

Kerem'den

Antrenmana gitmek bana çok iyi gelmişti , arkadaşlarım , futbol benim her şeyimdi ve bundan uzaklaşmak beni kötü etkilemişti tıpkı Zehra gibi. Bazen böyle düşündüğüm için kendime kızmıyor değilim çünkü bana hâlâ garip geliyor birini bu kadar sevmek, sevmemeliyim diyorum ama bir bakmışım...

Her neyse eve gelir gelmez duş alıp Zehra'yı aradım. Sanki eskisi gibi olacağımızın garantisi varmış gibi mutluydum. Biraz çaldıktan sonra sonunda telefonu açtı.

K: A-alo

Z: Efendim

K: Nasılsın Zehra?

Z: Çok iyi sen?