Romanın Kötü Kadın Karakteri Oldum

dördüncü bölüm

MEDYA: Nerdesin

Bölümlerle çok alakasız şarkılar kullanıyorum yakında enerji bile koyabilirim o kadar yani. Yine ve yine geç bölüm attığım için üzgünüm ama pazartesiden beri sınavlara giriyorum (ve yazmaya çok üşeniyorum) bölüm kısa olabilir kusura bakmayın.

Ve artık sınır koymaya yavaştan başlayalım.

SINIR: 10 oy 10 yorum (Daha fazla verirseniz çok sevinirim bu çok az zaten)

Keyifli okumalar canlarım

*

*

*

   Abim içeri girdiğinde -çok çabuk sahiplendim- beynim benden habersiz düşünmeye başlamıştı bile ve bunu anlamasam da prens Milasa söylediğim şeyle aynı şeyi söylemeye karar verdim bir yandan da stresli gözükmemeye çalışıyordum çünkü hemen şüphelenebilecek bir kapasiteye sahipti ve haklıydı. Bu kadar hızlı güvenini kazanmam saçma olurdu zaten.

"Hava almaya çıkmıştım abi. Burada da prensle karşılaştım, peki siz  neden buradaydınız abicim." dedim. Galiba şüphelenmemişti yani ben olsam bende şüphelenmem yalan yok iyi oyuncuyumdur.

 "Seni etrafta göremeyince birde balkona bakayım dedim ve şans eseri seni prensle yan yana buldum. Tahmin edersin ki daha yeni nişanı attığın prensle seni bulunca şaşırdım." dedi son cümleye alay katan abim.

Tamam bana güvenmiyordu bunu biliyordum ama yine de kalbim acımadı değil. Bunu yüzüme yansıtmamaya çalışarak gülümsedim. Daha önce aile sevgisi görmemiştim ve birisi bana ufacık bir sevgi verse herhalde ona iki katını verirdim.

Sonunda abime cevap verebileceğim kelimeleri seçtim ve konuşmaya başladım. "İki eski nişanlı olarak ve medeni insanlar olarak normalce konuşuyoruz abicim, içeri geçmeye ne dersin?" Bu ortamdan kurtulmak istiyordum artık. Abim benim bunalmış halimi görmüş olmalı ki kafasını sallayarak onayladı ve prense nefret dolu bir bakış atıp salona girdi.

Bense onun aksine referans (böylemi yazılıyor unuttum ve bakmaya üşeniyorum) yapıp balkonu terk ettim.

İçerde biraz yakışıklı erkek kestikten sonra zaten balo bitmişti imparator, imparatoriçe ve prenslerin önünde eğildim ve ailecek dışarı çıktık. At arabasına bindik, yol babam ve annemin cilveleşmesi dışında sessiz geçmişti. Malikanenin önüne geldiğimizde abim ve ben neredeyse koşarak o ortamı terk ettik. Bu kadar aşk bana yeter de artar be. Bir kardeşin gözümün önünde oluşmasını istemiyorum şahsen. 

Odama girdim ve hemen banyoya koştum. Özel hizmetçilerimin yaptığı gibi suyun sıcaklığını ayarlayım  içine kokular ekledim ve kıyafetlerimi zorbela çıkarıp içine girdim. Ayaklarım çok ağrıyordu bu dünyaya spor ayakkabı getirmezsem bana da Kayra demesinler -demiyorlar zaten -

Yarım saat daha suda kaldıktan sonra çıkıp geceliğimi giyip kendimi yatağa attım. Yarın yapabileceğim işleri düşünmeliyim kendi gelir kaynağımı oluşturmak istiyorum. Şimdi ailem batar filan-Allah korusun- birikimim olsun. Ayrıca ben bir mühendislik son sınıf öğrencisiydim ve aynı zamanda staj görüyordum yani yerimde boş boş durama. Eski ailem bir işime yaramıştı aslında en iyi yerde staj görüyordum ve zaten başarılı bir öğrenciydim ki buna zorlandım.

Neyse aklımda bir kaç fikir var yarın bunları çizime dönüştürmeliyim ve malzemeleri kontrol etmeliydim. Gözlerim bir zaman sonra kapandı ve uykuya dalmış oldum.(saçma oldu)

***

Kendi kendime uyanmıştım üstümü değiştirmeden kendimi çalışma masama atmıştım. Odam siyah ve kırmızıdan oluşuyordu kasvetli bir havası yoktu. Yatağım geniş ve siyah nevresimlerle örtülüydü yastıklarsa siyahtı koltukta aynı şekilde siyah yastıklar kırmızı, dolabım büyük geniş bir dolaptı ve siyahtı ama odam baya büyüktü ve ferahtı.