episode36

8.5K 27 1
                                    

ဒေလီယာ တစ်ယောက် ဒီမှာနေရတာ နောက်ကျောမလုံတော့သလိုပဲခံစားလာရသည်။ တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ နေရထိုင်ရတာကလည်း မလုံခြုံတော့သလိုခံစားလာရသည်။ အဆိုးဆုံးက သူမကို လွန်ခဲ့တဲ့ရက်ပိုင်းကတည်းက အမျိုးသားတစ်ယောက် က ပိုးပန်းသလိုပဲ လိုက်ကပ်နေသည်။

ထိုလူက ဗလတောင့်တောင် အသားဖြူဖြူ အရပ်ရှည်ရှည် ဆံပင်ဂုတ်ထောက်လောက်နဲ့ လူရည်လူမွန်ပုံစံပါ။

ဒါပေမဲ့ သူမ ဆီက တစ်ခုခု လိုချင်လို့ချဥ်းကပ်နေတဲ့ပုံပါ။ ရုပ်ကချောပေမဲ့ သူမ ကတော့ရင်တောင်မခုန်။ ဘယ်ယောက်ျားမှရင်မခုန်ခဲ့လို့ အသက်27နှစ်အရွယ်အထိ ယင်ဖိုတောင်မသန်းဖူးဘူး။ ဒီဘဝ တော့ သူမရဲ့ မိသားစု ဒုက္ခတွေကြောင့် အပျိုကြီးပဲဖြစ်တော့မယ်ထင်တယ်။

အခုသူမ လုပ်ရမှာကတော့ သူမရဲ့နေရပ်ကို တဖန်ပြန်သွားဖို့ပဲ ဖြစ် ပါတော့သည်။

ပြန်ဖို့အတွက် အဝတ်တွေ luggage ထည့်နေတုန်း cardတစ်ခု ထွက်ကျ လာလို့ ကောက်ကြည့်တော့ ရေးထားတဲ့နာမည်ကြောင့် သူမ မျက်နှာလေး ဆူပုပ်သွားသည်။

"ဟွန့် စိုင်းထွဋ်ခေါင် တဲ့၊ ထင်သားပဲ အဲ့လို နာမည်နဲ့ လူတွေက မျက်နှာရူးတွေဆိုတာ"

ပြီးနောက် လူတိုင်းကို မပေးတဲ့ cardလေးအား သူမက အမှိုက်ပုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

..............

တစ်နေရာတွင်

*ကျစ် အချိန်ကောင်း ရောက်မှ လျှာလာကိုက်မိတယ် လို့ ချီးပဲ!!*

ကုတင်ထက်တွင် အပျော်လွန်နေချိန် လျှာကိုက်မိတဲ့ စိုင်းထွဋ်ခေါင် စိတ်ထဲက ဆဲရေးလိုက်သည်။

"ကိုထွဋ် ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

" ဘာမှ မတွေးပါဘူးကွာ"

"မသိပါဘူး လုပ်နေရင်းမေ့သွားတာလားလို့"

"ဟားဟား မေ့စရာလားကွာ ၊ ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေး နဲ့ အတူ အချိန်ကုန်ဆုံးရတာကို
မေ့ရင် ရူးနေလို့ပေါ့"

"ဟင်းးကိုထွဋ် အဲ့နားလေး ကိုပြင်းပြင်းလေး"

"ဒီနားလားbaby အားးးfuck ကျပ်လိုက်တာ"

Bad Guy (လူဆိုး)Where stories live. Discover now