Selam,
İki hafta oldu bugün. Onsuz geçen iki hafta. Etrafımda kuru bir kalabalık var ama o yok. Gerçekten vaz mı geçti acaba benden?
Beni terk etmesine rağmen hâlâ çok seviyorum gül kokuluyu. Durup dururken gitti biliyor musun defter? Hiçbir şey yokken bıraktı beni. 'Seni istemiyorum.' dedi bana, 'Sıkıldım senden.' dedi. O canımdan çok sevdiğim kadın, gözlerimin içine baka baka söyledi bunları. Hiç sorgulamadım, neden demedim. Yapma, deme demedim. Gözlerimle konuştum onla. Ben anlattım, o anlamadı. Anlasa öyle bakmazdı.
Sonra yeni sevgilisiyle gezmeye başladı. Kim haberin var mı? En yakın arkadaşım, biriciğimden sonra en güvendiğim insan. Ona da kızmadım, ona da ses etmedim. Başıma ne geldiyse susmaktan geldi zaten.
Çok yoruluyorum bu aralar, hemen bitkin düşüyorum. Sebebini merak ediyorum. Kalbimin ağrısından mı bu halsizlik? Yoksa yokluğundan mı?
Neyse, kişisel problemlerimle başını ağrıtmayacağım. Hoşlanmaz çünkü. Bana özel değil, kim olursa olsun. Kişisel şeylerin insan ilişkilerine karıştırılmasını sevmez. Bunu kusur olarak görenler vardı. Her güzelin kusuru vardır. Ama benim güzelimin yoktu. Onun herhangi bir özelliği kusur olamazdı. Cennet suyundan yaratılmış gibiydi o.
Annem ondan hoşlanmıyor. Görse bir kaşık suda boğar hatta. Ayrıldığımız için sanırım. Ama onun bir suçu yok ki. Onun yaptığı her şeyin bir nedeni vardır, sebepsiz şey yapmaz ki o.
00.43
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yasemin kokulu'm
Ficção Adolescente[texting, tamamlandı] siz: seni çok seviyorum yasemin kokulu'm. siz: hep çok sevdim hep çok seveceğim. siz: ölsem bile. ____ karamel makiyato & frxzbie, özledim işte.
