"gece alınırsa intikam, saklanır karanlığa"
Dünya harici üç farklı diyar olduğu söylenir efsanelerde. Göğe, yere ve sulara hakimiyet kuran... Diyar Efendilerinin çocuklarından biri olan Parla Tün Bozgun, kendi diyarının Aykırı olarak adlandırılan ço...
Kitabın yazım sürecine dahil olmak isterseniz Youtube kanalımda paylaştığım "Rakun Günlükleri" videolarını takip edebilirsiniz.
Rakun için Instagram sayfamız: rakunalminataner
Kişisel hesaplarım Instagram ve Twitter'da alminanngg, Tiktok'ta alminataner17 Paylaştığınız içeriklere beni etiketlemeyi unutmayın, görünce çok mutlu oluyorum :)
Twitter'da #Rakun tagini kullanarak yaptığınız her paylaşıma bakıyor olacağım.
Oy vermeyi ve birrrr sürü yorum yapmayı unutmayın. Her düşüncenizi çok merak ediyorum!!
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. BÖLÜM: SEVGİM KİNİMLE TANIŞTI
🎶 Olivia Rodrigo - Making the Bed 🎶
🎶 Taylor Swift - this is me trying 🎶
🎶 Adele - Chasing Pavements 🎶
Tanışmak:
"Yeterince yaklaşana dek güneşin insanı sadece ısıttığını düşünmek."
Parla'nın Dünya'daki ilk gecesinden...
Sanki etrafımda gölgeler var da ben o gölgelere duyduğum sevgiden, karanlıklarını nimet zannediyorum.
Gece, Dünya'daki ilk günüme gözlerimi açtığımda aklımda dönüp duran tek düşünce buydu. İki kişilik, beyaz çarşaflı, kocaman bir yatakta simsiyah saçları birbirine düğümlenmiş, ağzında kekremsi bir tatla iki büklüm yatan acınası kız... Bir de o kızın gölgeleri vardı işte. Çünkü uyku girmemişti gözüme. İlk uyanışımda Dünya'da, bana ait olmayan ama pekâlâ benim tarafımdan tasarlanmış gibi duran bir odada uyuduğumu fark ederek olduğum yerde doğrulmuştum. İkinci uyanışıma Rakun'un, benim ruhuma ait olan rakunun rüyamda kendini paramparça ettiğini görmek sebep olmuştu. Çünkü rüyamda malum o üç insan da kıyılmış vücuduma gülmüştü. Gecenin devamında yattığım yatak bir türlü rahat gelmemişti. Yatağın her bir noktası cayır cayır yanıyor, sıcak olmamasına karşın vücudum terliyordu. "Ben bu hissi biliyorum," demiştim kendi kendime. Ama bilmek kalp atışlarımın hızlanmasını, kalp krizi hissinin geri gelmesini engellememişti. Şimdi yatağımın sol çaprazında boylu boyunca dikilen camın önünde, çiçeklerin arasında duruyor ve esen rüzgârda nefes bulmaya çalışıyordum. Gölgeler fısıldamayı bırakmıyordu.
