Bilinmeyen Kızların Suç Dosyası

Eylül'ün Hikayesi

O sabah İnci'nin bağırma sesiyle uyandım hadi ama bu kız yine niye sabah sabah bağırıyor acaba üstümü değiştirip aşağı indiğimde anne ve babama bağırıp duruyodu her zamanki gibi artık anne ve babama bağırmasından bıkmıştım sonra hepsi sizin yüzünüzden diyip çekip gitti biz aslında biyolojik olarak kardeş değiliz biyolojik kardeşimle inci hastanede karışmış annem ve babamla kardeşimi ne kadar arasakta bir türlü bulamadık incini nefreti ise onu ailesinden bizim ayırdığımızı düşünmesi bana kalırsa kimse böyle baş belasını yanına almak istemez ama o bunu anlamayacak kadar aptal mutfağa gittiğimde ilk abim Timur ikinci abim Kuzey üçüncü abim Yiğit ve son olarak Ateş masadaydı hepsine günaydın diyerek masaya geçip yemeğimi yemeye başladım babam yine bu günde harikalar yaratmıştı kahvaltımı yapıp arkadaşım Elife yazıp bu gün akşam beraber basketbol sahasının yakınındaki parkta buluşalım mı diye sordum ondan onay alınca akşama doğru hazırlanmaya başladım akşam parka gittikten sonra Elifin daha gelmediğini fark ettim telefonumu açtığımda Eliften bir mesaj olduğunu gördüm mesajda biraz geç kalınacağı yazıyordu tamam yazdım ve beklemeye başladım beş dakika sonra yanıma bir grup çocuk geldi ve beni rahatsız etmeye başladı biraz ilerdeki sahada maç yapan çocuklar yanımıza geldi ve beni neden rahatsız ettiklerini sordu çocuklar onları tersleyince kavga başladı bi süre sonra bir tane kız geldi ve oda kavgaya dahil oldu bende bu sırada ordan kaçıp eve geldim ne geceydi ama odama çıktım ve yatağıma yatıp uyudum acaba yarın ne gibi bir macera beni bekliyo bunları düşünerek uykuya daldım sabah uyandığımda akşam incinin gelmediğini duydum cehenneme kadar yolu var o kızın yine her zamanki sabahların tekrarı gibi geçti öğlene doğru Eliften bir mesaj geldi mesajda özür dilediği ve bu gün yarım saat sonr yıldız cafede onunla buluşursam her şeyi anlayacağı yazıyordu tamam yazdım gönderdikten sonra hazırlanıp yıldız cafeye gittim orda oturmuş beni bekliyordu beni görünce yanıma gelip bana sarıldı ve "özür dilerim dün acil bir işim çıktı gelemedim" dedi bende ona sorun olmadığnı ve o olayı anlattım benden yeniden özür diledi be sımsıkı sarıldı tam o sırada cafenin kapısı açıldı ve içeri geçen akşam hayatımı kurtaran kız girdi Elif benim baktığım yere baktı ve "Abla?!" Dedi ne bu kız Elifin ablası mı yok artık iyide onun babasından başka ailesi yoktu ve onuda geçen sene kaybetmişti ben bunları düşünürken kız yanımıza geldi ve bana dönüp "seninle konuşmamız gerek" dedi Elif kıza dönerek "senin burda ne işin var " dedi gülerek kız Elife döndü ve "şuan olmaz tamam mı tatlım sonra " dedi ve beni kolumdan tutuğu gibi cafeden çıkartıp cafenin en ücra köşesine çekti ve aynen şunları söyledi " Şimdi senin şüphelerini giderek olursak o akşamki kız benim ve seninde benim kurtardığım kız olduğunu biliyorum ve bu yüzden burdayım bundan sonra benim ekibimdesin ve sen sormadan söyleyim senin avantajın burda kardeşini bulmam olucak yani sen bana yardım et ve karşılığında ben sana yardım ediyim ya da öl karar senin bu arada Elifin bu olaylardan haberi olmıycak "kardeş lafını duyunca direk kabul ettim ve Elifle ayrılıp o kızla gittim beni bir eve getirdi burda o gün beni kurtaran bir erkek vardı adının vincent olduğnu ama ona V demem gerektiğini öğrendim eve gidebileceğimi ancak kaçarsam öleceğimi tekrar tekrar anlattı sonra beni birkaç sınava soktu ve en iyi uzak mesafe atışında ıyi olduğumu söyleyip bundan sonra ekibin keskin nişancısı olduğumu söyledi ve bana vincent in dövüş öğreteceğini söyleyip gitti belki o gün o grup bana sataşmasaydı burda kalkınacaktım ve sakin hayatıma devam edecektim aslında iyi olmuştu ben her zaman macera seven bir insan oldum merhaba yeni hayatım.