Yorum ,takip ve oylarsanız sevinirim bu bölüm uzun oldu oburlerine göre iyi okumalarr
Yemeğimi yedikten sonra hemen uyumak için yatağıma gittim. Üstümü çıkartıp kendimi yatağa attım ve sabah altıya bir alarm kurdum.
~~~~
"Kaan, Kaan lütfen kurtar beni" diye bağırıyordu Efdal. Elimden bir şey gelmiyordu. Elimle ayağımı bir sandalyeye başlamışlardı. Hareket edemiyordum."efdal kurtarıcım seni sakin ol" diyordum bu sırada her yerim kan ter içinde kalmıştı. Efdal ağlıyordu, tanımadığım bir çocuk ise Efdalı tutuyordu. Efdal ise sadece çırpınmakla kalıyordu. "bırakın lan beni şerefsizler" dememle bir tokat yemiştim.
~~~~
Uykumdan nefes nefese uyandım. "Rüyaymış " yanımdaki su şişesinden kana kana su içtim,sonra telefonumu alıp saate baktım Alarmın çalmasına 15 dk kalmıştı geri uyumayı da tercih etmedim. 15 dk boyunca telefonda gezmiştim. Efdaldan ses seda yoktu. Ona yazmayı düşündüm ama şuan baran evdedir yazıp yakalattirmak istemiyordum. O yüzden 3,4 gibi yazmaya karar verdim.
Alarmın çalma vakti geldiğinde ise yeni uyanmış gibi yatağımdan kalkıp gardorabımın önünde durdum. Yine klasik olarak siyah bir şeyler seçmiştim. Üstümü giyindikten sonra mutfağa yöneldim. Kendime sandviç hazırlayıp yanında çay yaptım. Yemeğimi yedikten sonra ise mutfağı topladım. Kız gibi bide ev işlerini yapmaktan sıkılmıştım.
Mutfaktan sonra odama yönelmiştim. İş görüşmesine gidecektim evet ama saat 8 de milleti rahatsız etmemem gerekli şahsen bana gelseler ana avrat söver eve de almam gelenleri. Odamda bilgisayar başında bu sefer bir şeyler araştırmak yerine oyun oynuyordum. Ne arastıra bilirdim ki zaten.
Saat 10 olmuştu zaten hazırdım. İki üç pıt parfümümden sıkıp evden çıktım. Bir taksi çağırdım ve adresi söyledim. Giderken yollara bakıyordum. Yolları ezberlemem gerekiyordu. Sonuçta hep buraya gidip gelecektim. Taksici 10 dk sonunda bir evin önünde indirmişti. Ev eski bir yer gibi duruyordu. Hemen kapıyı çaldım.
Kapıyı beyaz giyinimli bir kadın açtı.
Görevli:buyrun siz çocuk bakıcılığı için gelmiştiniz galiba. Zehra hanım demişti.
Kaan:Evet ben kaan. Çocuk bakıcılığı için gelmiştim.
Görevli:buyrun geçin içeri.
Eve girdim ve evin incelemeye başladım. Kahve köpüğünden biraz açık duvarlar,sade bir şekilde kahve ve beyaz tonları yoğun bir evdi. Oturmamdan 5 dakika sonra Zehra hanım olduğunu düşündüğüm bir kadın geldi ve karşımdaki koltuğa oturdu.
Zehra:hosgeldiniz ilk öncelikle burası benim evim bir de kızım var sizden onun bakıcılığını yapmanızı istiyorum lakin yurt dışına çıkmamız gerekiyor bir kaç ay onu yanınıza almanız gerekiyor.
Kaan:kızınızın bakıcılığını seve seve yaparım tabi ama bana nasıl bu kadar çabuk güvendiniz onu anlamadım.
Dedikten sonra kadın şaşkın bir yüz ifadesine büründü. Caktırmamaya çalışıyordu ama anlayabiliyordum.
Zehra:bu şekilde hızlı bir güven elbette bende istemezdim ama güvenmem gerekiyor çok zor durumdayım çocuğumu bırakacağım kimse yok hem sizi de bir arkadaşım tavsiye etmişti zaten ordan güvenilir olduğunuzu biliyorum hemde öyle birine benziyorsunuz.
Yalan söylüyordu. Beni birinin tavsiye etmesi imkansızdı. Hiç alıntıya vermeden yalanın devamını sürdürdüm.
Kaan:aa Evet ordan tanıyor olabilirsiniz peki çocuk nerde onla da bi tanışayım.
