5-İtaylan restoranı.

25 0 0
                                    

'' Nereye gidiyoruz? '' diye sordu genç kız kot ceketini arka koltuğa fırlatırken.

'' Güzel bir yere. ''

Aldığı cevap onu tatmin etmese de üstelemedi.Çantasından telefonunu ve sigara paketini çıkardıktan sonra onu da ceketin yanına yolladı.

Zampara pür dikkat yola bakıyordu.Bir şeye konsantre olduğunda o kadarda sinir bozucu gözükmediğini fark etti Bahar.Paketin içinden bir dal çıkarırken dikkatini dağıtmış olmalıydı ki ona bir yan bakış attı Tufan.Sigarayı dudaklarına götürüp yakınca çakmağın çıkardığı sesle bu kez yan bakışla yetinmeyip ona döndü.

'' Ne? ''

Hayret verici bakışlarının ardından sordu.

'' Arabanda içmek yasak mı? ''

Bir duman çekip camı yarıladı.Külünü dökerken ona bakıyordu.

'' Önüne baksana be,kaza yapacağız şimdi. '' diye uyardı.Tufan dediğini yaparken sıkıntılı bir nefes verdi.

'' At şunu. ''

Aldırmadan bir duman daha çekti.

'' Ciddiyim,at şu şeyi. ''

'' Şaka yapıyorsun! Bey babacığın lüks arabasına sinen sigara kokusunu duyarsa kızar mı yoksa? ''

Bu kez aldırmama sırası zamparadaydı.Başını sıkıntıyla iki yanda salladıktan sonra kendi camını açtı.

'' Hanım evladı. ''

'' Benim yanımda içemezsin. '' diye belirtti Tufan.

'' Neden? Astımlı falan mısın? '' diye sordu Bahar ciddiyetle.Ona ilk defa ciddi bir şey sorduğunu fark etti.Düzgün iletişim kurmaya başlamışlar mıydı sonunda?

Sigarayı yeniden dudaklarına götürdü.Bir nefes daha çekecekken koca bir el onu dudaklarından uzaklaştırdı.Tufan kızın dudağından çektiği sigarayı iki dudağının arasına yerleştirip içine çekerken sorduğu sorunun yanıtını almış oldu Bahar.Hayır.

'' Zararlı. ''

'' Hadi ya vallahi sen söylemesen hiç bilmiyordum.Çok sağ ol aydınlattığın için.Ver şunu! '

" Benimleyken kendine zarar veremezsin.Başkalarına da öyle. " dedikten sonra göz kırptı.

" Etkilenmem mi gerekir? "

" Yalnızken ne halin varsa gör.Ama benimleyken bana emanetsin.Yani önce çeneni sonrada şu camı kapat. "

Gözlerini devirerek dediğini yaptı Bahar.Ama tabi ki o söylediği için değil,hava estiğinden.Tufan elindeki sigarayı kendi camından fırlatır fırlatmaz o da kapattı.

" Bu yıl havalar bayağı tez soğudu. "

Şaka yapıyor olmalıydı! Havadan,sudan konuşacak halleri yoktu değil mi?

'' Eylüller önceden daha güzel olurdu. ''

Söylediği şeyle bakışları bir an ona takıldı.Üzerinde ki sert bakışları fark eden genç adam yutkunarak dikkatini sanki mümkünmüş gibi daha da çok yola verdi.Gerisi yol boyunca süren suskunluk...

" Burayı bir yerden hatırlıyorum. " dedi genç kız indiği arabanın kapısını kapatırken.Karşısında boğazı gören ufak tefek fakat oldukça şık bir restoran duruyordu.Etrafına bakındı,kapının girişinde ki bu heykel bir yerlerden tanıdık geliyordu sanki.

" Daha önce geldin mi? " diye sordu çocuk.

" Saçmalama.Oturduğum ev hangi sokakta onu bile bilmiyorum.İstanbul bebesi değiliz senin gibi. "

Sonbahar-Eylül EsintisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin