Geçmişin Ardında Kaybolanlar Hayalet Mevsimi

15 Bölüm

Saat öğlen üstü olmuş neredeyse bire geliyordu,Murat arabayı gazete binasının yakınında bir yere park eder, Zeynep ile sessizce aracın içinde bir süre otururlar.Her ikiside söze nasıl başlayacağını düşünüyor, içlerine çöken karamsarlığı atmaya çalışıyorlardı.Zeynep ‘in ise içinde fırtınalar kopuyor,söylemek istediği kelimeler kafasının içinde bir girdap gibi dönüp dolaşıp en sonunda boğazında düğümleniyordu. Bu zamana kadar hayatında korktuğu hiçbir şey olmamıştı,İzmir’de varlıklı bir ailenin kızıydı,büyük bir özgüvenle yetişmiş ,hayatta özgürce yol almıştı.İlk okulun ardından,babasının ısrarları ile izmir kız lisesinde öğrenimini devam etmiş, sonra babasının karşı çıkmasına rağmen basın yayın okumak için istanbul’a gelmişti. hayallerinin peşinde koşmaya başlamış,okulu bitirdikten sonra stajyer olarak işe başladığı gazetede kalıp mesleğine devam etmişti.Murat’la gazetede tanışmışlar,iş arkadaşı olarak başlayan ilişkileri daha sonra aşka dönüşmüştü.Oysa nedendir son zamanlarda bilmediği karmaşık düşüncelerinden dolayı, genç adamı ne kadar çok sevsede,ondaki bu garipliği bir türlü çözemiyordu.Genç kadın Murat’a doğru dönüp  adamın gözlerinin içine bakarak.

-Sabahki olayı konuşmamız lazım,ben hala bir kabustayım.Neler oluyor Murat ?Bu sabahki olay neydi ,aklım almıyor düşündükçe deliriyorum.Dünden beri etrafımızda sanki ölüm kol geziyor.

Murat bakışlarını genç kadından kaçırarak,  arabanın camından dışarsını izlemeye başlar.Zeynep haklıydı dün sabahtan beri hiç bir şey düzgün gitmiyordu.Artık kim olduğunu bile bilmiyordu,sanki yavaş yavaş gelecekte yaşananlar hiç yaşanmamış, geçmiş ise yeniden kurgulanıyordu.Garip olan ise bu geçmişin yalnız bazı bölümlerini hatırlıyor olmasıydı. ve hatırlamadığı anıları sanki tekrar sil baştan yazılıyordu. Oda korkuyordu, bu sabah  yaşananlara  bir anlam çıkartamıyordu.Genç kadın tekrar Murat diye seslenir,adam başını ağır ağır kadına doğru çevirerek.

-,Zeynep ne söylememi bekliyorsun,içini rahatlatacaksa bende çok korkuyorum, en az senin kadar.Ama korku bu yaşananlara mantıklı bir açıklama getirmiyor.Kafam öylesine karışıki,ne söyleyeceğimi bilmiyorum.Bende senin gibi bir karabasanın içindeyim.

-öyleyse bende bu karabasanın bir parçasıyım öylemi.Aslında hiç var olmaması gereken bir hayalim senin için.

-Hayır Zeynep sen bu karabasanda benim sığındığım tek limansın.Seninle ancak huzur buluyorum,ama cevap istiyorsan doğru dün sabah uyandığımda senin kim olduğunu bilmiyordum.Hatta sen banyoya gittiğinde aynanın karşısına geçip kendimi bile tanıyamadım.Çünkü karşımda kırk yaş daha genç bir adam duruyordu,Ve en kötüsü ben bunu sana açıklayamam.Sana ne kadar çılgınca geldiğini biliyorum,çünkü banada çılgınca geliyor.

Zeynep öfkeyle merhamet karışımı bir bakış atarak. 

-Çılgıncama hangisi daha çılgınca.Yaşlı bir adamın gözüne kalemi sokup kendisini öldürmesimi.Banyo aynasından çıkan iğrenç bir yaratığın seni öldürmeye çalışması mı.Daha dün hayatta olan bir adamın buz gibi havada yarı çıplak oturup,lapa lapa yağan karın altında tırnaklarıyla göğsüne bir şeyler kazımasımı.Yıllardır tanıdığım sevgilimin bana gelecekten geldiğini söyleyip beni tanımadığını söylemesimi.Ve sen bana çılgınlıktan bahsediyorsun.

Genç kadın elleri titreyip kekeliyor sinir krizi geçiriyordu,bağırarak konuşup aracın camlarını yumrukluyordu.Aracın  yanından geçenler başlarını çevirip meraklı gözlerle içeriye bakıp uzaklaşıyorlardı..Murat şevkatle genç kadına sımsıkı sarılıp,kulağına özür dilerim diye fısıldar.

Kadın gözlerindeki yaşları silerek.

-Tamam diyelim anlattığın gibi gelecekten geldin.Peki neden buradasın,benim tanıdığım Murat o nerede.Sen gelecekten gelen Murat isen benim tanıdığım kişi nerede .Benim tanıdığım muratın ruhu nerede.Ve bu senin geçmişin ise, beni ve bu olup biteni niye hatırlamıyorsun.