Bebeğimi doğurmadan önce Adrien'la resmî bir şekilde aile kurmak benim tercihimdi. Düğün hazırlıkları başladı.
Sense Paris'e geldin.
Beni ilk gördüğündeki bakışını asla unutmayacağım. Mavilerin mutluluğun izlerini taşırken ağlıyordun. Dediğin gibi de yaptın, sımsıkı sarıldın bana.
Ellerini karnıma yasladın. "Hey, selam Küçük Melodi..." Sanki onu ürkütmek istemiyorcasına kelimelerini sakince çıkarıyordun. Parmak uçlarında da naifliğin dokunuşu yatıyordu.
"Bir prenses dünyaya gelecekmiş gibi..." dediğinde içimden bir şeyler koptuğunu hissettim. Başını karnıma yasladın, siyah saçlarına uzanan elimi tuttun ve henüz büyümemiş karnıma dudaklarını bastırdın.
Bebeğime söz verdin: "Seni çok seveceğim."
Tebessümün titredi, sesin bu benzersiz anda kayboldu. "Zaten yapabildiğim tek şey bu."
O gün benden son isteğin oldu Luka.
"Marinette... Saçlarımı maviye boyar mısın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söyleyemem Luka...
Non-Fiction"Yapabilseydim bir tek seni severdim." *** Kitap Nefreti Sevmek'le eşleşiyor. Marinette'in Luka'ya söyleyemediklerini içeren günlük bölümlerden oluşuyor. 3.455 kelime (12 sayfa) ♪Gracie Abrams, Best
