ISLE LOVES YOU SO BAD (KITANGLAD#2)

ILYSB|C8-P2

KABANATA 8-P2: WORRIES

XANDER POV'S

"What are you doing here?"

"How dare you! You show up out of the blue just like nothing happened?"

Sola demanded after seeing Inang Stella, her mom. I notice that she couldn't unable to control her anger from her voice. Hindi ko alam ko bakit ganon na lamang ang reaksyon niya ng makita ang kanyang Ina. Yung maganda niyang mata ay napalitan ng galit dahil sa sama ng tingin neto kay Inang.At first nagtataka ako kasi iba ang pakikitungo nilang dalawa sa kanilang Ina. Hindi ito ang pagkakakilala ko sa kanya based sa pagkukwento ni Inang sakin.

"I asked them to come,Ate" saad ni Ceilo. Her voice is shaking na parang natatakot while she standing behind her mom back.

"Ate... gusto ko lang mabuo tayo ngayon. You, si Papa, si Mama, and I, gaya ng pangarap ni Papa." she added.

Sola's eyes widened sa sinabi ni Ceilo, then pilit na ngumisi ito. "Oh come on bunso! Mabuo? Seryoso ka ba? Look at us now, are we all right? Where's Papa? Do you think he'll stay here for a while?..."

Mas lalong lumala ang tension sa pagitan nilang mag-iina kaya agad akong tumayo at hinila si Mommy dahil hindi ko matitiis na makita silang nag-aaway sa harap namin, lalo na sa harap ng kabaong ng kanilang Ama.

Hindi na nakapalag si Mommy sa biglaang paghila ko. "What's wrong with you, Son?" takang tanong ni Mommy nang makalabas kami ng tuluyan.

"Uwi na tayo," pag-aaya ko kasi ayokong madamay pa kami, at para ilayo si Mommy dahil alam kong papagitna siya sa away nina Inang at Solana.

"No we can't,Inang Stella need us right now." aniya, kita ang pag-aalala sa kanyang mukha.

I bit my lips and before I could respond, biglang lumabas si Sola. Tumakbo siya nang mabilis, umiiyak at sumunod namansi Ceilo na umiiyak din. Naghahabolan ang dalawa na siyang pinagtinginan ng mga tao.

"Ate" sigaw ni Ceilo ng  makailang beses habang hinahabol si Sola. Umiiyak ito and my heart broke into pieces nung makita siyang nakapaa lang mahabol lamang ang Ate niyang si Sola.

Napatakbo din si Mommy na siyang sinundan ko din until sa naabutan ko sila ni Ceilo sa gilid ng daan. Nakaupo si Ceilo na humagulgol sa iyak habang si Mommy ay ginagawa ang lahat ko comfort her.

"Hayaan mo na muna ang Ate Sola mo, Ceilo," sabi ni mommy, pilit na pinapakalma si Ceilo. "She need time to cool down."

Nakita ko ang pag-aalala sa mukha ni Mommy, and thats annoys me so much. Why? Kasi yung pag-aalala niya sa iba ay tiyak na magiging problema na dadalhin niya hanggang sa makauwi kami saming Isla. Okay lang naman sana sa akin ang ganoong ugali niya but I was afriad how she could handle the situation. How she could solve the problem kahit hindi naman namin problema iyon.

"Mom, let's go home na!" ulit ko but she stares me bitterly na ikina kunot ng mukha ko.

"Isa pa, Xander, hindi ko tumigil? Ipapasundo kita dito kina Uncle Kade and Jays papuntang States" suway ni Mommy. Her voice trembling that made me step back. First time ko kasing mapagalitan ng ganto ka lala from her.

Pinilit kong ngumiti at hinawakan ang kamay niya. "Mom, i just want you to stay away lang naman kasi ayokong madamay pa tayo."

She turned to Ceilo para punasan ang mukha habang ako nanatiling nakatayo parin at naghihintay sa sagot niya. But a couple of minutes passed hindi niya pa din ako pinansin.

So I literally mad talaga kay Mommy kaya nagdesisyon na lang akong bumalik sa bahay nila Sola. I took a few steps when she suddenly stopped me.

"Xander, look for Sola and make sure she gets home before it gets dark. Maybe your Inang Stella will worry about her, you are aware naman diba of how worried she is about Sola, right?" utos niya sakin na siyang ikinakulo ng dugo ko. Parang sinama lang nila ako para may pag utusan sila.

I smirked then sighed deeply with a mix of sadness and frustration ng marinig yung utos niya. "Sola will come back when she feels better. Malaki na yun, may kumpletong paa, may sariling pag-iisip. Kaya na ni Sola ang sarili niya, so don't worry kasi di naman kayo Mommy niya," sabat ko at nagpatuloy sa paglalakad.

Pagkarating sa bahay nila, naabutan ko si Inang Stella na nakaupo sa tabi ng kabaong ng kanyang asawa. Nakayakap siya dito habang lumuluha ng walang tigil.

"Pa, gising ka na, please," hikbi niya, ang mga luha niya'y walang patid na dumadaloy sa kanyang pisngi. "Patawad sa lahat ng pagkukulang ko. Gusto ko pang bumawi sa inyo, gusto ko pang magkasama tayong buo ulit."

"Di ba pinangako natin na magiging masaya tayo at kumpleto kahit ano pa ang mangyari? Patawad sa mga panahon na nawala ako. Gusto ko pang alagaan kayong lahat tulad ng dati. Sana mabigyan pa ako ng pagkakataon..."

Matapos marinig ang lahat ng mga binitawan niyang salita ang siyang nagpasikip sa aking dibdib. Naawa ako ng sobra sa kanyang mga nais para sa pamilya nila, mga plano at pangako na hindi niya nagampanan bilang ilaw ng tahanan kasi mas inuna niya yung pamilya ko. Regrets na may halong guilty ang naramdaman ko kasi kami ang rason kung bakit nagkaganito ang pamilya niya.

Now I understand kung bakit ganon ang inasta ni Solana. Now I understand kung bakit galit na galit sila sa kanilang Ina. They wanted to love and to be loved by their own mother. They wanted to feel the care the way their mother cared for me, kuya and my family.

"I want to find Sola, as soon as possible" I uttered
determined to find Sola.

I quickly wipe my tears saka nagmamadaling lumabas and decided to search for her using my car. Alam kong mahirap siya hanapin lalo na sa dami ng lugar na pwede niyang puntahan. Hindi ko kabisado ang Dalang-dalang Island pero hahanapin ko parin siya, kailangan ko siyang makita.

I want to make sure na safe siya, okay at nasa mabuting kalagayan as Inang Stella worried about me way back nung nawala ako.

Just wait for me a little bit longer, Sol.

________

(To be continued...)
©All Right Reserved 2024|Lluna