Forever / BakugoKatsukiXReader

-12-

Hepimizi sabah erkenden kaldırmışlardı ve anteman yapmıştık. Şimdi ise hepimiz yemekleri hazırlıyorduk. Soba için Todoroki ve ben devamlı yardım ediyorduk.

Ashido: AKEMİ-SAAANNN GELMEN LAZIM KOOŞŞŞ!!!
Akemi: KOŞTUMMM!!!

Ateşle yaktıktan sonra Bakugo'nun yanıan gittim.

Akemi: nabaysun uşak- OHA BU NASIL BIÇAK KULLANIŞ ŞEKLİ?!

Elleri o kadar hızlı hareket ediyordu ki ve asla biryerini kesmemesi şaşırtıcıydı.

Bakugo: Bıçak kullanmayı bilmeyen insan mı olur Kızıl kafa ?!!
Akemi: ben

Bana kınar gibi baktı ve elime bıçağı verdi arkama geçip bana nasıl yapıldığını göstermeye başladı. Bir süre sonra yanaklarımın kızardığını hissettim.

Bakugo: Anladın mı Kızıl kafa?
Akemi: Anladım..

Salatayı yapmaya devam ettim ama az önceki senaryo asla aklımdan çıkmıyordu.

-

Yemekleri hazırlamıştık ve beraber oturuyorduk.

Ashido: Galiba B sınıfıyla yarışacakmışız.
Akemi: Sen nereden biliyorsun ?
Ashido: Benden hiç bir şey gizlenemez canım.
Kirishima: Kendisi bir dedikodu torbası olduğu için.

Bakugo ve ben onların bu şekilde itiştiğini gördükçe gülüyorduk. Onlar sohbete dalmışken ben abimi aramaya gittim.
Ormanın bir köşesine gittiğimde artık sınıf gözükmüyordu. Telefonu açtım ve aradım.

Kimiko: Nasılsın Çiçeğim ?
Akemi: Her zamanki gibiyim, sizi merak ettim nasılsınız ?
Kimiko: Bizi mi ? ahahaha. Annem ve Babamdan haber yok. Akıo ise her zamanki gibi kendini kış uykusuna attı.
Akemi: Hepsini anladım da Annemle Babam neden ortalıkta yok ?
Kimiko: Bilmiyorum, ikisi de farklı bir zamanda çıktı ve nereye gideceklerini söylemediler.
Akemi: Garip, neyse...

Uzun uzun sohbet ettikten sonra telefonu kapattım. Okul grubuna mesaj atılmıştı.

Ashido: Sensei çağırıyor. Akemi nerede ?
Bakugo: Bende onu aradım ama bulamadım.
Ashido: Tamam gel sen o gelir zaten.

Üzerinden 20 dakika geçmişti bu mesajların –ki çok acele bir karar olmuştu-. Arkamı döndüğümde sadece 1 saniye arayla hayatımı kaybetme tehlikesinden geçtim. Mavi ateşlerin geçtiğini gördüm. Karşımdaki kişiye baktığımda onun tanıdık gözleri beni kendimden geçirdi. Yüzü değildi belki ama o gözler... Belki Todoroki ama sanmıyorum.

Dabi: Ne güzel refleksler onlar.
Akemi: Teşekkürler, geliştirmek için çok uğraştım.

O an pisiciklerden birinin sesini duydum.

P: Hedeflerden ikisi belli oldu. Katsuki Bakugo ve Kamei Akemi.
A: Bu yüzden buradasın.
D: Evet doğru ama senin için değil. Seninle patron ilgileniyor ne yazık ki.
A: Ne-

Arkamda duyduğum çıtırtı ile anında ateşlerimi oraya yönlendirdim. Dabi'nin kopyasını görünce uğradığım hayal kırıklığını kırk yıl düşünsem aklım almazdı. Tekrar geri döndüğümde Shigaraki Tomura'yı karşımda gördüm. Ellerini boğazıma götürmüştü sadece dört parmağı ile tutuyordu.

Akemi: Bir parmağı neye borçluyuz ?
S: Hala yaşamak için çok değerlisin. Kararın değişebilir. Tomiko Kamei'nin kızısın, yani kötüye daha yatkınsın. Neden buradasın ?
Akemi: Seni hiç ilgilendirmeyen bir neden yüzünden.
S: Peki.

Gözümdeki kararma ile vücudumu hapsedilmiş hissettim.

-

Gözlerimi tekrar açtığımda Bakugo'nun sinirle Tomura'ya baktığını gördüm.