Bankzitters one shots (bxb)

Koetthy *

Koen's POV

Ik haal nogmaals mijn hand door mijn haar als ik naar de tijd op mijn computer kijk.

02:47.

Ik wil gewoon gaan slapen, mijn video moet voor 08:00 af zijn, ik heb nog maar een klein deel opgenomen. Het zit ook weer lekker mee.
Mijn hoofd blijft maar tollen, het doet zoveel pijn en niks helpt. De lege strips medicatie en lege flesjes water, liggen rond mijn toetsenbord.

"Nog even focussen en dan kun je gaan slapen Koen..." fluister ik mezelf toe, alles om een beetje op tijd te zijn.

Ik kan niet meer, het doet zoveel pijn, ik voel me met de minuut ellendiger.
Na het overwegen om het met rust te laten besluit ik dan toch dat mijn gezondheid belangrijker is dan pijn lijden.

Ik sluit mijn computer af en besluit om naar beneden te gaan. Ik open de schuifdeur en probeer even te genieten van de frisse lucht.

Compleet in mezelf verzonken hoor ik dan ook niet de voetstappen die achter me hoorbaar waren.

"Alles oké?" Ik schrik een beetje van de stem van Matthy die me uit mijn gedachte heeft gehaald.
Ik draai me om en kijk met kleine oogjes richting mijn beste vriend. "Ik heb zoveel koppijn Mat, ik ga echt door de grond." Hij trekt mij wat omhoog en neemt me in zijn armen.

"Maatje toch... hoe komt het?" Ik haal mijn schouders op en sluit mijn ogen. "Kom, gaan we even zitten." Langzaam schuifelen we richting de bank en gaan we zitten.
"Arm ding." Zijn hand kroelt wat door mijn haar, ik voel mijn ogen dichtgaan en hou hem stevig vast.
"Gaat het nu wel een beetje?" Ik knik en til mijn hoofd wat op van zijn borst, eindelijk energie genoeg om even te vragen wat hij zo laat op doet.

"Ik was oude video's aan het terug kijken tot ik dus lawaai hoorde, ik dacht dat er een inbreker was." Hij lacht zacht wat mijn wangen doet kleuren. Hij helpt me echt enorm, al weet hij het misschien niet.

"Ik was het maar, die koppijn werd echt niet beter, ik dacht dat wat frisse lucht me goed zou doen." Leg ik hem uit, hij lijkt me te begrijpen en kijkt me even diep aan.
"Je oogjes zijn echt nog heel klein, ben je moe of is dat van de pijn?" Ik slik van het oogcontact wat me nogal van slag laat voelen vanbinnen. "Van de hoofdpijn, ik ben ook wel wat moe." Hij wrijft zijn duim over mijn wang voor hij rustig zijn lippen op de mijne zet.
In nog complete shock kus ik hem voorzichtig terug, ik voel dingen die ik überhaupt nooit verwacht had ooit te voelen door een jongen. Kriebels die lopen van mijn tenen tot mijn hoofd en rood en warmte die oploopt in mijn gezicht.

Voorzichtig leg ik mijn handen ook op zijn kaken en ga iets beter op hem zitten, ik zit als het waren met mijn kont uitgestoken op zijn kruis.
Waar ik deze hoerige shit opeens vandaan haal? Hans Klok zijn toverhoed waarschijnlijk. Ik voel de lust maar ook zeker de passie door onze zoen vloeien.
Zijn handen rusten nu op mijn heupen als ik langzaam terug trek en hem met een kleine glimlach aankijk.

"Je hebt geen idee hoe lang ik dat al wilde doen." Grijnst hij, ik bijt verlegen op mijn lip als zijn vingers mijn kin beetpakt en mij nogmaals begint te zoenen. Deze keer - minder in shock - zoen ik snel terug en voel ik mijn hartslag oplopen.

Allerlei dingen razen door mijn lichaam, is dit uit lust? Vind ik hem leuk? Vind hij mij leuk?

Ik word helemaal onzeker van het feit dat hij een jongen is, ik wil het niet verneuken, zeker nu niet.

"Ontspan is een beetje joh." Zijn lippen bevinden zich een weg in mijn nek dat mij tevreden laat uitzuchten. "Goedzo Koentje, even relaxen met dat mooie hoofdje van je." Mijn vingers klemmen zichzelf in de achterkant van Matt zijn haar. Zijn lippen voelen zijdezacht op mijn nek. Als hij dichter bij een gevoelig plekje komt, moet ik mezelf dan ook inhouden.
"Gevonden..." hoor ik hem zacht fluisteren, ik smelt weg onder zijn aanrakingen.
Ik trek een beetje aan zijn haar als zijn tong over mijn gevoelige plekje gaat. "Wat doe je met me..." Vraag ik hem zacht.