KONUŞUYORUM ÖYLE (TAMAMLANDI)

6

"Burcu ne acaba bu çocuğun?" dedi Aslıhan mesajları okurken. Kaşlarımı kaldırdım.

"Ne alaka?"

"E dün itin götüne sokmaya çalıştığı kıza Instagram'dan yazarken konu bitmesin diye çabalamış. Ne bu? İkizler falan mı?"

"Ben ne bileyim ne burcu çocuk Aslıhan? Konuşma bu kadarcık işte. Garipti."

"Konuşurken böyle midende kelebekler falan oldu mu?"

"Hayır? Sadece çok anlamsız geldi. Ne alaka diye düşündüm durdum. Kelebek falan yoktu." dedim. Aslıhan bana baktı. Sonra da ofladı.

"Senin kelebekler inşallah Burak'la birlikte uçup gitmemişlerdir."

"Sanmam." dedim direkt. Burak'la aramızda olanlar lise sevgilileri klişesine bile uymayacak kadar yüzeyseldi.

"Ama çok garip. Sanki yüz yüze konuşurken farklı biri. Acaba hesabı falan mı hacklendi? Kız bu anonim hesap sen onu engelleyince Koralp'i hacklemiş olmasın?"

"Saçmalama. Manyak biri olduğunu düşünüyorum ama ruh hastası da değildir herhalde ya?" dedim şaşkınca.

"Ay ben artık bu okulda her şeyi beklemeye karar verdim." dedi Aslıhan. Derin bir nefes alıp telefonun kilidini açtım. Direkt konuşma kısmı açıldı.

"Ne yapacağım ben? Bir şey yapmama gerek var mı?" dedim merakla.

"Ne mi yapacaksın? Yani istersen günaydın falan yaz. Konuşursunuz." dedi Aslıhan omuz silkerek.

"İyi de çok saçma olacak." dedim.

"İstiyorsan yaz işte. İstemiyorsan boş ver geç. Hiç uğraşıp başını ağrıtma. Devir erkeklerden uzaklaşmak için yer arama devri olmuş, başına bela mı alacaksın?" dedi.

"Niye? Senin belan var ya?"

"Benimki tatlı bela ama..." dedi sırıta sırıta. Gözlerimi devirsem de güldüm. O arada da sohbetten tamamen çıkıp ekranı kilitledim.

Bela gibi görmesem de günaydın yazmak falan istememiştim. En azından yazan taraf olmak istemiyordum. O yazarsa bir günaydını almayacak kadar huylu biri değildim ama ben yazmayacaktım işte.

"Günaydın çiçeğim." derken Aslıhan'ın yanağını öpüp hop diye oturdu Fuat. Aslıhan gülümsedi.

"Günaydın." derken o da fazla mutluydu. Onlara bakarken derin bir nefes aldım. sonra telefonun ekranını açıp boş boş Instagram'da dolaşmaya başladım. Birkaç kere kaydırdığım ekranın üst tarafında birden bir mesaj belirince telefon elimden kayıp masaya düştü.

Çıkan sesle ikisi de bana bakarken "Hava soğuk ya. Üşüdüm. Ellerim çalışmıyor." diye saçma sapan bir açıklama yapıp telefonu elime aldım. sonra da "Ben tuvalete gidiyorum." dediğim gibi yanlarından kalkıp hızlıca kendimi zemin kattaki tuvalete attım.

Sonra mesaja bakmak için bildirim panelini indirdim.

Koralpozt: Günaydın.

Koralpozt: Okulda mısın?

Günaydın yazmıştı.

Bana mesaj atmıştı.

Dudaklarımı dişlerken mesajı açtım ve klavyeye dokundum.

Misrasezendevrimci: Günaydın, okuldayım. Ne oldu?

Koralpozt: Fizikçi seni arıyor. Burak'a sordu demin.

Misrasezendevrimci: Fizikçi beni mi arıyor?

Misrasezendevrimci: Burak'a niye soruyor ki?