Komtan

7

Duyduklarım ile gülümsedim.Değişmemişti hemde hiç.

O hala küçükken tanıdığım Kayaydı.

Yani aşık olduğum kişiydi...

"Abla kapı çalıyor?"

"Bana diyeceğine kendin baksan?"

"Üşeniyorum."

"Pislik."

Ayağa kalkıp kapıya yürüdüm.Açtığımda karşımda sekiz kişi vardı.

"Hass afet açtı kapıyı."

"Afet misin abla?"

Ciddi ciddi bu ikisine bakıyordum.

"He ben afetim.Hemde depremim önce sarsarım sonra yıkarım."

Araların da gülüştüler.içlerinden biri diğer ikisinin ensesine şaplak attı.

"Yine mi paspas atmak istiyorsunuz?"

"Komutanım. Valla yeter paspas istemiyorum."

"Bende ya yeter!"

"O zaman kesin sesinizi."

Adam,bana dönüp

"Yenge hanım komutan nerde?"

"Yenge?"

"He yenge."

"Öncelikle yengen değilim komutanınız içeride."

Kenaera çekilip geçmelerini bekledim.

Hepsine terlik verip kapıyı kapattım.

"Biz isterseniz kendimizi tanıtalım."

İçlerinden sarışın olan kişi ve yüzümde hiç sakal olmayan.

"Ben Araz."

Diğer kişi de sarışın dı fakat bunda çene altı sakal vardı

"Ben Hakan"

Diğer kişi de bu iki kişinin ensesine şaplak atan kişiydi.

"Yenge ben Mert."

Esmer olan kişi elini uzattı.

"Ben Ege

Aralarında sarışın ve mavi gözlü tek kadın olan kişi konuştu.

"Ben ipek."

Gülümseyip elini tuttum.

"Alina."

Araz,kaşlarını çatmış bana baktı.Ama sesini çıkarmadı.

"Polat.

"Yekta"

"Barış"

Hepsi ile tanıştıktan sonra salona geçtik.

Babam,hemen beni yanına çekti.

Annem sise bu duruma sabır çekti. Gökay ve Karan mutfaktan çıkıp yanımıza geldi.

Gökay,yanıma oturdu.