Karan,Alinayı eve bırakmış kendisi de eve gidiyordu.
Telefonu çaldığında arayanın kim olduğuna bakmadan açtı telefonu tekrar gözünü yola çevirdi.
"Alo efendim?"
"Alo Karan?"
Annesinin sesini duyan Karan gülümsedi.
"Annemm nasılsın!"
"İyiyim oğlum sen nasılsın?"
"Bende iyiyim arabayla eve gidiyorum."
"Dikkatli git annem.endişeliyiz senin için."
"Bu endişen abim için mi yoksa babam için mi?"
"Hepiniz için oğlum.Bir tek Mustafam var yanımda ama sizi de özlüyorum."
"Sabret anne iki gün sonra yanındayım."
Meltem'in annesi hastalandığı için apar topar Bursa'ya gitmişti.
"Emin misin oğlum."
"Evet anne geleceğim hem... Anneannemi de görürüm."
"Peki nasıl istersen oğlum benim kapatmam lazım.Dikkatli gel."
"Tamam anne.Anneannemi öp benim için."
"Tamam oğlum hadi görüşürüz Allah'a emanet."
"Sende annem."
Karan telefonu kapatıp yan koltuğa attı.
Eve geldiğinde evde kimse yoktu üzerini değiştirip Kanepeye oturdu.
Telefonu eline alıp Tim ile konuştukları gruba girdi
ASKER JOJUKLARI.
Yekta
Ata albayı gören var mı
bugün?
Barış
Ne yapacaksın lan
Ata albayı?
Yekta
Evlenmeyi düşünüyorum
Siz ne dersiniz?
Mert
Aha bize enişte geliyor
Yekta
Kesin sesinizi Önemli bir
işim vardı.
Polat
Adamı salsanız mı acaba?
Mert
Sen... Abdülhamid'i savundun.!
Polat
Savunmadım!
Barış
Savundun!
Polat
SAVUNMADIM LAN!
Mert
İnandım.
Karan
Ne yapacaksın Yekta?
Albayı.
Yekta
İzin meselesi vardı komutanım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Komtan
Teen FictionHayatıma 14 yaşında babamın başka şehire tayin istemesi ile başlamıştı.Arkamda neler bırakacağımı bile bile gitmiştm. Veda bile etmeden baa e çok koyan da o Bir hoşçakal demeden gitmek...
