Komtan

9

Bu kitapta Karanın Göreve gittiği zamanda ki yaşanan olayları yazacağım.

<><><><>><><><>><><><><><>><><><><><><><><><><><><>

Karan, karargahta üzerine askeri üniformasını giyiyordu.

Bu sefer ki görev uzundu Maya dan ayrılacak olması onu üzüyordu.

Cebinden cüzdanını çıkarıp Mayanın ona verdiği küçüklük fotoğrafını aldı eline.

İkisi burada birbirlerine sımsıkı sarılmış ,gülüyorlardı.
Aklına eski anılar geldi.

Ne zaman Mayanın evine gitseler Maya onu hep öpüyordu.

Yarası varsa yarasını.Yoksa ödül için öpüyordu.

Bazen hile yaparak öpüyordu Karan bunun farkın daydı ama işine geldiği için ses etmiyordu.

Araz,içeri girdiğinde Karanı sandalyeye oturmuş fotoğrafa bakarken buldu.

Bu hali onu gülümsetmişti.

"Komutanım?"

Ses gelmedi.

"Komutanım?"

Yine ses gelmedi. Sesini Maya gibi yaparak.

"Kaya?"

Karan,anında toparlanarak ona bakmıştı ama gelen kişi Maya değildi.

"Lan!"

Araz,Karanın bu durumuna kahkaha attı.

"Nasıl? Maya gibi oldum mu?"

"Siktir git Araz!"

Çantasını aldığı gibi odadan çıktı. Dışarı çıktı Herkesin yerli yerinde olduğunu görünce oda başlarında dikildi.

Araz da hemen koşup yerine girdi.

Albay Tözün hemen yanlarına girdi.Karan

"Dikkat!"

Hemen asker selamına geçti.

"Kaya timi.9 er 5 astsubay 2 başçavuş Emir ve görüşlerinize hazırdır komutanım.

"Yerine geçebilirsin Yüzbaşı."

Karan, yerine geçti.

"Bu adam boş durmaz Çocuklar.O yüzden gideceğiniz yer Suriyenin kuzey bölgesi. Unutmayın o adamın Kellesini ayaklarımın dibinde istiyorum."

"Emredersiniz Komutanım!"

Dediler hep bir ağızdan.

"Yolunuz açık olsun."

"Saol!"

Albay Tözün arkasını döndü ama gitmedi.

"Kaya helikoptere bin!"

Karan,arkasını dönüp Albaya baktı ona gülümseyip asker selamı verip helikoptere bindi.

"Komutanım bu ırzını sikitiğim orada ne yapıyor?"

Dedi Hakan.

"Kaçmadığı,girmediği delik kalmadı oruspu çocuğunun."