Ateş ve Su

Kelebek hissi

Merih: Selam.

Efsa yukarıdan gelen bildirimle irkildi. Elindeki sigarayı kül tablasına bırakıp Whatsapp'a girdi.

Efsa: Selam?

Merih: Naber?

Efsa: İyi Merihciğim senden?

Merih: Vay, senden beklenmeyen samimi hitaplar...

Efsa: Beni tanıyor musun ki?

Merih: Hayatım boyunca kimse hakkında bu kadar kesin konuşmadım. Ama sen de farklı bir şeyler var... Gözlerinin içine baktığımda bazı şeyleri görebiliyorum...

Efsa: Nasıl şeylermiş bunlar?

Merih: Bilmiyorum... Ama öyle şeyler ki sanki seni kırk yıldır tanıyormuşum, kırk yıldır sevdalıymışım gibi.

Efsa: Bu bir itiraf mı?

Merih: İtiraf olmak için fazla erken... Ama kabul edeceksen evet, bu bir itiraf.

Efsa: Daha ben bile olanları kabullenememişken biraz fazla cesurca bir itiraf.

Merih: Neden kabul edemiyorsun? Korkuyor musun?

Efsa: Ben bir şeylerden korkamayacak kadar çok deneyimledim her şeyi... Ama kaçmak, yok saymak denebilir.

Merih: Seni anlıyorum...

Efsa: Anladığını sanmıyorum ama fark ettiğine eminim.

Merih: Evet... Seninle konuşurken karnım gıdıklanıyor.

Efsa: Ne? Ahahahahahhaha. Basitçe aşık oldun, karnında kelebekler uçuşuyor. Ama bunun için fazla erken değil mi?

Merih: Erken değil, aksine çok geç kaldık.

Efsa: Öyle mi dersin:)

Merih: Aynen öyle ;)

Merih: Sence de bir şansı hak etmedik mi? Bir buluşma?

Efsa: Bu basit çabalarını boşa çıkaramam.

Merih: Bu yarın sahil kenarında piknik yapalım mı demek oluyor?

Efsa: Ahahahahahha evet evet.

Merih: Umarım emrivaki yapmamışımdır.

Efsa: Hayır kesinlikle öyle düşünme. Bu bizim için atılmış büyük bir adım. Emrivaki olarak tarihe geçmemeli.

Merih: Peki o zaman uyuyalım. Yarına enerjik başlamalıyız;)

Efsa: İyi gecelerr:)

Efsa telefonun ekranını kapattı ve bir sigara daha yaktı.

Karnında kelebekler bu sefer endişeyle uçuyordu.

Aklında sürekli Emre'yle son konuşması yankılanıyordu...

Bunu bana neden yaptın? Karnımdaki kelebekleri neden öldürdün? Neden kalbimi bir mezara çevirdin? Bir daha birine nasıl güveneceğim, nasıl birini seveceğim? Ha, cevap ver?

Kolundaki izlere baktı. Onlar asla iyileşmeyecekti. Belki de yeniden kanayacaklardı.

Efsa yaralarını sarmak istiyordu ama bir yandan da şifasının arkasında bıçak saklayıp saklandığını düşünüyordu.

Bütün bunları düşünüp durmak artık yorucu gelmeye başlamıştı. Ve son 3 yıldır yapmadığı bir şeyi yaptı.

Sigara paketini yatağın yanındaki komidine koydu ve kafasını yastığa yasladıktan sonra gözlerini kapattı.  Ve her şeyin geçmesini dileyerek uykuya daldı...