مـالكة قلبى

الفصل الثلاثون

كان يجلس الجميع فى منزل معتز لكى يطمأنوا عليه..كانت تجلس منه وهى تلعب مع وعد
وعد بضحك:خلاص يا منه بقى..هههههههه كفايه
منه وهى تلعب معها:بس ايه ده انا هكلك
وعد بضحك:الحقنى يا بابى
ابتسم معتز وهو يرى ابنته السعيده
منه نظرت لها بتمثيل الحزن:كده بتشتكى منى انا زعلانه
وعد بفزع:لا لا خلاص..امشى يا بابى خلاص
ضحكت منه وهى تضمها..
وعد ببراءه:هو انا ينفع اقول لك يا ماما
نظرت لها منه بإحراج وابتسامه صغيره..كان يسمعها معتز واحس بإحراج منه
معتز:وعدى تعالى عشان عاوزك
وعد وهى تتركها:ثوانى
جاءت مروه وهى تجلس بجانبها..
-سرحانه فى ايه
منه:مش عارفه..وعد بتقولى ينفع اقولك يا ماما معرفتش ارد عليها
مروه:هو لو معتز اتقدم لك هتوافقى
منه بابتسامه:لا لا وأنتى عارفه أن مش بفكر فى الموضوع ده
مروه:عينى فى عينك كده
منه:مروه قومى امشى
مروه وهى تنهض:هقوم..بس أدى دقنى اهيه انك معجبه بيه
منه بشرود:لا..لا.. استحاله
__________________________
مر تقريبا شهر..
صباحا فى المطار
معتز:خلاص كده هتسافرى
جميله:اه..مبقاش ليا حد هنا فى مصر
معتز:انا موجود
جميله بإبتسامه خفيفه:اكيد..بس انا حابه اسافر
معتز:الى يريحك تروحى وترجعى بالسلامه
جميله:الله يسلمك..سلملى على وعد
معتز:حاضر
جميله:يلا سلام
ومسكت الشنط وهى تذهب وتدخل المطار..عاد الى اسامه الذى ينتظره بالسياره
اسامه:هاا هتروح فين..
معتز:على الشركه
اسامه:بس انت لسه تعبان
معتز:يلا بس يا اسامه
اسامه بقله حيله:طيب
________________________
مساءاً..
كانت تذهب وتعود بتوتر بالغ
منه بغضب:متقعدى فى حته يا مروه خيلتينى
مروه بتوتر:اأأنا ككويسه..انا كويسه أهدى أهدى
منه:بتحسسينى أن أول مره تتخطبى
مروه:انا خايفه اوى
منه:حبيبتى أهدى وان شاء الله خير..
مروه وهى تلتفت بإنتباه الى صوت جرس الباب
فتحت سعاد الباب..
سعاد:يلا اجهزى عشان جم
مروه وهى تجلس على السرير:لا لا انا مش هخرج
منه:هو انت عبيطه
مروه:لا لا يستى قولى له مش موافقه
منه وهى تمسكها من ياقه ملابسها:بت انتى عبيطه خلصينا يلا والبسى واجهزى
بالخارج..
احمد بابتسامه:اهلا وسهلا اتفضلوا
اسامه:اهلا يا عمى
وهو يشاور على والده
-بابا
احمد:اهلا وسهلا
سعاد:شرفتونا
والد اسامه:تسلمى يا ست الكل
احمد:اتفضلوا..اتفضلوا
منار:اهلا وسهلا ازيك يا معتز
معتز:الحمد لله بخير
منار:ووعد مجبتهاش معاك ليه
معتز:سايبها مع الداده..قولت اجى كده مع اسامه على السريع
منار:تبقى تطمنا عليها
معتز:حاضر
سعاد وهى تنادى مروه:يا مروه تعالى
مروه من خلف الستاره وخلفها منه..
مروه بتوتر:لا لا لا اخرجى انتى
منه:هى ندهت عليا انا مالى ادخلى انتِ..
منه بإستغراب:هو مين الى قاعد بضهره ده..
دخلت مروه بالعصير وهى فى قمه خجلها وتضع ووجها الاحمر فى الارض..جاءت لتضع العصير على المنضده ولكن من كثره توترها وارتعاش يديها سقط العصير على رجل اسامه و الده
انتفض اسامه من بروده المشروب..
مروه وهى تشعر أنها ستبكى الآن..:اااانا اسفه مخدش بالى
منار:معلش يا بنى..يا منه تعالى شيلى الكوبيات
اسامه وهو ينفض نفسه ويمسح بالمناديل البنطلون:مفيش مشكله
كان معتز يكتم ضحكته لكى لا يحرجها
كانت مروه تريد أن تبكى..فذهبت مهروله الى غرفتها وهى تبكى
رفع رأسه وهو يراها تذهب..
سعاد:يا مروه..معلش يا جماعه أصلها بتتحرج
دخلت لها منه الغرفه..
منه:فى ايه أهدى مفيش حاجه حصلت
مروه وهى تبكى بشده:بوظت الدنيا..وشكلى بقى وحش اوى
منه:قومى يا مروه ومتعيطيش..
نادى احمد من الخارج عليهم..
-يلا بابا بينادى قومى
مروه:لا لا اخرجى انتى
منه:يلا يا مروه..
نهضت معها وهى تمسح دموعها ويأخذوا العصير مره اخرى ويخرجوا
جلست منه ومروه..رفعت رأسها للشخص الذى أمامها وجدته معتز وكان ينظر لها..نظرت له لفت نظره ثم لفت رأسه الى اسامه وهو يتحدث..
مر قليل من الوقت..
احمد:طيب على خيره الله..اقعدوا مع بعض اتكلموا شويه
اتفضلوا معانا يا جماعه فى البلكونه
نهضت منه ولكن وجدت مروه تمسك بها..
منه بصوت منخفض:اييه
مروه:متسبنيش
منه:اقعدى يا بت مش هيكلك والبلكونه اصلا فى وشكوا يعنى شايفينكوا..عاوزه اى حاجه اندهى عليا
وتركتها وغادرت..تجلس وهى تضع وجهها فى الارض
اسامه:ايه السجاده حلوه اوى كده
اومأت له مروه..
اسامه:طب بصيلى يمكن اطلع انا احلا
ابتسمت مروه وترفع رأسها بخجل...
اسامه:ايه كل الكسوف ده انتى شاربه فراوله..محدش يشوف وانتى بتتخانقى معايا
كتمت ضحكتها..
اسامه:طيب انا هحكيلك عن نفسى..لأن الظروف الى شوفنا بعض فيها مكنتش الطف حاجه
مروه:مهو انت الى عصبتنى
اسامه:خلاص نبتدى مع بعض صفحه جديده..انا اسامه كمال..عندى ٢٩ سنه شغال مع والدى فى شركته وليا شركتى الخاصه بس بسعده بجانب شركتى..عندى شقه جاهزه ومستنيه العروسه..عاوزه تسألى على حاجه..لأن انا مش عارف اقول ايه
مروه:عاوزه اعرف مين البنت الى كانت قاعده معاك فى الكافيه
اسامه وهو يكتم ضحكته ويعود بظهره للخلف:ايه بتغيرى..؟
مروه:لا طبعا واغير ليه ؟؟!
اسامه:ماشى يا ستى هصدقك..دى زميلتى فى الشغل
مروه:امممم..بتشرب سجاير
اسامه:لا طبعا ولا بطيق ريحتها
وبعد قليل بعدما انتهوا من الكلام..خرج احمد من الشرفه وجلس معهم والجميع بعده
احمد:ها ايه رأيك يا مروه
مروه بخجل:الى تشوفه يا عمى
احمد:طيب على خيره الله يبقى الخطوبه إن شاء الله الخميس الى جاى مع خطوبه منه
لفت نظره بسرعه إليها وهى تنظر فى الارض وهو يثبت نظره عليها
اسامه بفرحه:الف الف مبروك يا انسه منه ده امتى حصل
رفعت رأسها وهى تنظر الى اسامه وكان يجلس بجانبه معتز يغلى غضبا بداخله ويظهر على شكله
منه:الأسبوع الى فات
احمد:واحد ابن حلال كده وانا وافقت ومنه وافقت الحمد لله
كان الجميع يتحدث وهو فى عالم آخر ينظر لها وهى لا تعطى لها اى رده فعل..فاق على صوت
والد اسامه وهو ينهض:طيب نستأذن احنا بقى
احمد:خليك قاعد يا حج كمال
كمال:ربنا يخليك نيجى لكوا فى الافراح..السلام عليكم..يلا يا اسامه انت ومعتز
نهضت مسرعه وهى تدخل لى غرفه مروه ونظره معلق بها ولا يستطيع أن يتحدث
فى الاسفل..
معتز بغضب:فرحان اوى انت صح انها اتخطبت وده امتى ومش عارف ايه
اسامه:فى ايه يا معتز هو السؤال حرام..وبعدين يا اخى ادام انت عاوز تتجاوزها  متقدمتش ليه
معتز وهو يشاور على يده المكسوره:اروح اخطبها وانا بإيد مكسوره
اسامه:مش مبرر يا صاحبى..انت لو عاوزها بجد كنت رحت حتى لو على كرسى متحرك
معتز بزهق:طب يلا عشان انا مش طايق نفسى
_____________________
كانت تقف بالنافذه وهى تراه يمشى..دخلت وهى تتنهد وترتمى على السرير بتعب