Verdwaalt in Spanje #1

15

Sarah

Om 8 uur vertrekken we te voet naar mijn school. Naill wilde een taxi bellen maar ik heb hem kunnen overtuigen om te voet te gaan, om de weg voor straks te kennen.
Harry was ook al op doordat Zayn te veel lawaai heeft gemaakt toe hij ging douche. De andere twee sliepen nog toen we vertrokken.

Om kwart na 8 komen we aan op school. En ga ik samen met Naill naar het secretariaat.

- Dag Sarah. - zegt de vrouw. Het nadeel van op een school zitten waar niet veel meisjes zijn is dat de leraren en andere van de school je naam kennen. - wie heb je bij je?

Nog voor ik kan antwoord begint Naill in het Engels met de vrouw te praten. Ik let niet zo op het gesprek maar kijk om me heen. Via deze ingang komen we niet vaak binnen omdat dit de ingang is waar je met je ouders binnen moeten komen. Als het een gewone schooldag is moet je de andere ingangen gebruiken.

- Sarah - zegt de vrouw van het secretariaat. - je moet niet nablijven voor de twee dagen die je gemist hebt, maar wel de leetstof zelfstandig doornemen. Ik begrijp dat je er niets aan kon doen, en ik hoop dat alles zo snel mogelijk in orde komt. Wil je dat ik hem toevoeg of dat ik je ouders vervangen door hem?

- Vervang mijn ouders maar door hem. - zeg ik

Ze knikt en kijkt me bedroeft aan.

- Je mag naar je les gaan, die zal zo wel beginnen. Ik regel de rest met je broer.

Ik knik, neem afscheid van Naill en vertrek naar de speelplaats. Op de speelplaats staat iedereen in rijen, dus de eerste bel is al gegaan. Ik ga snel bij mijn klas staan.

- We dachten dat jij van school was verandert. - zegt een klasgenoot van mij die voor me in de rij staat.

- Nee, ik was op reis en ons vliegtuig was geannuleerd waardoor we pas gisteren terug zijn kunnen vliegen. - lieg ik. Het is niet helemaal gelogen. Ik wil ook niet dat iemand anders dan de mensen die het moeten weten, weten wat er echt gebeurt is.

De rest van de dag verloopt normaal. Iemand vraagt meer waarom ik er 2 dagen niet was. Of de ene klasgenoot heeft het aan de rest vertelt en ze geloven het of ze denken dat ik ziek was.

- Hey, waar was je deze ochtend? - vraagt een vriend die ik al ken sinds de lagere school en met wie ik en nog andere naar huis fiets.

- Ik ben met de auto vandaag. - zeg ik.

- o, oke. Tot morgen dan. - zegt hij en gaat naar de fietsen rekken.

Ik wandel via een andere poort naar buiten. Mijn maag rammelt van de honger, het is ook al 20 na 12. Hopelijk hebben de jongens niet alles op gegeten, ik denk ook niet dat ze 6 broden op krijgen op een ochtend.

Nadat ik gegeten heb, maak ik een beetje huiswerk tot het kwart na 1 is. Ik neem een briefje en schrijf

Ik ben even weg. Ben terug tegen 4 uur.
Sarah

Voor als een van de jongens vroeger terug zou zijn dat ze niet ongerust zijn. Ik leg het papiertje op de keuken tafel en neem de buskaart die ik gisteren stiekem in de kar heb gedaan.
Ik ben blij dat de jongens vandaag weg zijn, anders zouden ze vragen waar ik naartoe ga. Niet dat het erg is, ik wil gewoon nog niet dat ze het weten. Als ik de buskaart in mijn jaszak heb gestoken ga ik naar mijn kamer om het laatste te pakken en ga dan het huis uit naar de bushalte.