20

1 0 0
                                    

Sarah

- Ik wil voorkomen dat ze nog is probeert weg te lopen. - Antwoord Zayn op Naill zijn vragende blik. 

Hij knikt maar ziet er niet overtuigd uit. 

- Kom we gaan, de taxi is er terug. - Zegt Naill. - Ik neem de zorg voor haar wel over.- Zayn tilt me van zijn schoot en Naill komt naast me staan. 

- Ik kan zelf wandelen. - zeg ik tegen hem voor hij probeert om me ook op te pakken zoals Zayn had gedaan. - Ik ben geen klein kind. - zeg ik nog voor ik als eerst de cafetaria verlaat op weg naar buiten. 

Het wandelen op zich doet niet veel pijn alleen de plakker trekt aan mijn huid op oncomfortabel voelt, daarom wandel ik met kleinere passen. Liam en Louis lopen me voorbij om als eerst bij de taxi te komen terwijl Harry hoofdschuddend achter hun aan wandelt. Niall komt naast me wandelen op mijn tempo. Als Naill en ik bij de taxi komen, vraag ik me af waar Zayn is. Hij is me niet voorbij gelopen en was ook niet achter mij. Net als ik aan Naill wil vragen waar hij is gaat de deur open en komt hij naar buiten gewandeld. 

Een uur later zijn we terug thuis. Liam Louis, Harry en Zayn gaan naar de kelder waar ze hun muziekkamer van gemaakt hebben voor hier thuis ook te kunnen oefen of muziek te kunnen schrijven. Naill blijft naast me staan in de inkom. Ik ga op de trap zitten en doe mijn schoenen uit. 

- Doet het nog pijn? - vraagt Naill. Hij komt naast me zitten op de trap.

- Een beetje, maar het gaat wel. 

- Ik denk dat Zayn zich schuldig voet. 

- Waarom?

- Het was zijn schaats die jou heeft verwond. 

- Dat kan, dat weet ik niet. Maar het is Liam die tegen ons in gebotst waardoor Harry en ik vielen. Dus dan zou Liam ook schuldig zijn. 

- Dat is waar. 

- Het was gewoon een ongeluk. Niemand zou zich daar schuldig over moeten voelen. 

- Das waar, maar nu mag je van de dokter voor twee weken niet intensief sporten en je verband moet om de dag vervangen worden en er moet een zalf op gemeerd worden. Wat wel het goed is, is dat de draadjes er zelf uitvallen.

- Dus geen Lo tot na de paasvakantie. 

- Ja, hier is het briefje dat je aan je leraar kunt geven. 

Naill geeft me het briefje en zet dan ze schoenen weg ik doe hetzelfde en ga naar de woonkamer terwijl Naill naar de kelder gaat. Dat is wel het voordeel van de kelder ik hoor hierboven niets van hun muziek. Soms vergeet ik zelfs dat ze er zijn als ze met zen alle in de kelder zitten. Ik neem een boek uit de kast en ga in de zetel zitten. 

Naill

Ik ga naar benden waar de rest van de jongens op mij aan het wachten zijn om het nieuw geschreven nummer te oefenen voor het concert in Mei dat we in Frankrijk gaan geven. Eerst waren we van plan geweest om dat concert in Londen te doen maar tegen dan is nog niet alles geregeld dus hebben we het verzet naar Frankrijk. Het is een voorproefje dat we gaan geven voor we onze tour starten in de zomermaanden. We hebben het ook in het weekend laten doorgaan zodat Sarah kan meegaan. Ik wil niet dat ze een heel weekend alleen hier zou zijn. Gelukkig had de manager er niets op tegen dat ze mee ging dat we het in Frankrijk willen doe daar was hij iets minder enthousiast over. 

Nadat we een paar keer gerepeteerd hebben gaan Harry en Louis naar boven om het eten klaar te maken. Zayn en Liam zitten nog te overleggen over het nummer terwijl ik op mijn gitaar de melodie nog is doorneem. 

Terwijl ik dat doe denk ik terug aan vandaag. Ik schrok me een ongeluk toe ik Liam tegen Sarah zag botsen en zeker toe Zayn die nog niet kon/ kan stoppen op schaatsen nog is op hun viel. Ik ben blij dat het maar een wonde op haar been was en tuurlijk ook dat de ander niets hebben. Het voordeel is nu wel dat ik weet dat ze bang is voor naalden. Ik was wel niet zo heel blij dat ze op Zayn zijn schoot zat toen ik binnen in de cafetaria kwam. Maar ik denk nu ook niet dat ik er iets anders achter moet zoeken dat dat hij gewoon bezorgd was om haar. 

- Nail, gaat alles goed? - vraagt Liam.

- Ja, hoezo.

- Omdat je de hele tijd hetzelfde blijft spelen en je dromerig voor je uitstaart. En Louis heeft net geroepen dat het eten klaar is. 

- Ik was over iets aan het denken. - zeg ik terwijl ik mijn gitaar weg zet en de trap op ga met Laim en Zayn achter me om te gaan eten.

Verdwaalt in Spanje #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu