Verdwaalt in Spanje #1

18

Sarah

Door de klap val ik tegen Harry die tegen de muur botst. Een paar seconden later voel ik nog iemand op ons vallen en voel ik een pijnscheut in mijn scheenbeen. Ik gil van de pijn en Zayn die op ons in beland kijkt me bezorgd aan. Hij gaat van mij en Liam af. 

- Wat is er? - vraagt Zayn terwijl hij en Liam gaan zitten en Liam met een pijnlijk gezicht over zijn arm wrijft.

- Mijn been. - fluister ik, terwijl er tranen over mijn wangen stromen van de pijn. 

Liam en Zayn kijken naar mijn been en dan naar elkaar. 

- Dat ziet er niet zo best uit. - zegt Liam. 

- Wat is er? - vraagt Naill die net naar hier is geraakt. 

- Haar been. - zegt Zayn op een verschrikte toon. 

Harry die achter me licht gaat ook zitten en kijkt. 

- Liam kun jij haar naar binnen meenemen, jij kunt het beste van ons schaatsen. - zegt Harry.

Ik voel dat ik wordt opgetild en dat ik precies vlieg. Waarom doet mijn been zoveel pijn ik ben op mijn zij gevallen. Na nog geen minuut voel ik dat ik ergens binnen ben het is hier veel warmer. Liam legt me op een bank. Na een paarseconden  hoor ik de andere ook binnen komen en rond me staan. 

- Wat moeten we nu doen?- Hoor ik Liam vragen. 

- Wat is er aan de hand? - hoor ik iemand in het Nederlands vragen. 

- Mijn been doet pijn. - antwoord ik terug in het Nederlands. 

- Oe, dat ziet er niet best uit. Ik bel een ambulance. 

- Wat. - zegt ik en wil recht gaan zitten maar word tegengehouden door de arm van Zayn. 

- Blijf jij maar rustig liggen. - zegt hij en duwt me terug op de bank. - Wat gaat hij doen?

- een ambulance bellen. - zeg ik in het Engels. Talen door elkaar praten en pijn hebben dan wordt het vertalen wel wat moeilijker, niet dat het anders makkelijk is. 

Na nog geen 10 minuten komt er een man en vrouw in uniform de schaatshal binnen.

- Wat is er gebeurt? - vraagt de man in het Nederlands terwijl hij zijn rugzak afdoet en tegen de bank zet waar ik zit.

De jongens kijken verward naar de man.

- Gebotst tijdens het schaatsen. - zeg ik. - Ze spreken Engels. 

De nam gaat op zijn hurken zitten om mijn been beter te bekijken en houd er dan een doek tegen om druk op de wond te zetten dat er minder bloed uit komt. Terwijl vraagt de vrouw in het Engels aan de jongs wat er gebeurt is.

- Mag ik je broek uit doen zodat ik de wond beter kan bekijken, anders moet ik je broek kapot knippen. - zegt hij er achter aan als hij me een gezicht ziet trekken. 

- Dan heb ik liever wat minder publiek. - zeg ik terwijl ik richting de jongens kijk. 

- Dat begrijp ik. - zegt de man. - Zouden jullie even ergens anders willen wachten. - zegt hij tegen de jongens.

Ze kijken eerst verward maar dan gaan Liam, Harry en Louis weg. Zayn wacht nog even maar gaat dan achter de andere aan terwijl Naill blijft staan. 

- Ik laat haar niet alleen. - zegt Naill. 

- Ben jij familie?

- Ik ben haar broer. 

- Is het oké voor jou als hij blijft. - vraagt hij aan mij. 

Ik knik. Nadat mijn broek uit is wat veel pijn en bloed veroorzaakte neemt de man mijn been vast en kijkt naar de wond. 

- Dit moet genaaid worden. - zegt hij terwijl hij zijn rugzak opent en er iets in begint te zoeken. 

Genaaid, een naald. Geen denken aan dat er een naald in mijn huid komt. De nam neemt een naald en draad uit zijn rugzak. Snel trek ik mijn been weg, wat pijn in mijn been veroorzaakt maar mijn angst is groter dan de pijn. Ik sta op en ga naar de deur wat niet snel gaat omwille van mijn been. Als ik halverwege ben voel ik dat iemand zijn armen rond mijn middel slaat en we achteruit trekt.