Verdwaalt in Spanje #1

35

Naill

Ik ben iets vroeger dan de andere jongens mogen doorgaan, buiten Zayn dan die is al wel ongeveer een uur thuis. Maar als ik thuis ben zie ik hem nergens of toch niet benden of in de kelder. Zou hij boven zijn? Ik ga de trap op en als ik in de gang ben haar ik Zayn zijn stem uit Sarah kamer komen. Wat is hij daar aan het doen? 
Normaal klop ik altijd als ik binnen ga, maar nu niet. Omdat ik niet wil dat ze weten dat ik binnen kom, dan zie ik wat ze echt aan het doen zijn. 

Als ik de deur open zie ik Sarah met Zayn naast haar aan haar bureau zitten. 

- Hay, Naill.

- Wat doe je hier? - vraag ik. Wat ik vertrouw het nog steeds niet helemaal, hij is iets te vaak bij haar.

- Ik help je zus met leren voor haar examen Engels.

- Meester Zayn, dat heb ik nog niet vaak gehoord. 

- Engels kan ik wel hoor, ik praat het al heel mijn leven. De andere vakken moet ze zelf doen wat die staan in het Nederlands en dat kan ik niet. 

- Anders wel?- vraag ik aan Zayn.

- Wie weet, Ik heb het vierde middel baar nog afgemaakt he. 

- De andere vakken kan ik wel alleen. Kunnen we nu terug op mijn Engels focussen ik wil slagen voor mijn examen. 

- Oké, het zal ook belangrijk zijn voor binnen een paar maanden om goed Engels te kunnen.- zeg ik nog voor ik haar kamer uit ga.

Ik ga naar de keuken om iets te eten, van dat zingen krijg ik altijd honger. Ik heb nog maar net de koelkast opengetrokken als ik iemand de trap af hoor komen. En aan de voetstappen te horen is het Zayn. 

- Moet jij niet helpen met Engels? - vraag ik aan Zayn als in de woonkamer is. 

- Ze wilde dat ik weg ging. Ze zij dat ze de rest wel alleen kon. Maar ik geloof er niet veel van.

- Hoezo?

- Heb je gezien hoe ze keek na wat je zei voor je weg ging?

- Nee. Hoe keek ze dan?

- Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven maar iets van angst/ verdriet, zoiets. 

- Misschien is ze gewoon gestrest voor haar examens.

- Dat zou ook kunnen. 

Zayn en ik gaan met mijn eten in de zetel zitten waar we tegen elkaar game tot de andere jongens thuis zijn. Ik had ze al veel eerder verwacht, maar blijkbaar was er nog iets misgelopen. Liam komt bij ons zitten en Louis en Harry gaan naar de keuken om het avond eten klaar te maken. Ik ben blij dat Harry het leuk vindt om te koken want ik ben er niet zo goed in, maar ik eet wel altijd alles op. Meestal koken we ook per twee, dat is gezelliger dan alleen. 

Als het eten klaar is roep ik Sarah, die er langer dan normaal over doet om beneden te komen. Zayn had wel gelijk haar blik is anders dan daarstraks toen ik op haar kamer was. 

- Is er iets? - vraag ik aan haar als ze naast me komt zitten. De andere jongens zijn enthousiast aan het spreken  over iets anders dat ze niets merken.

- Nee. - zegt ze, en neemt dan een hap van haar eten.

- Gestrest voor de examens?

ze schud haar hoofd, vanaf dat ze aan tafel zit heeft ze mij, en de anderen jongens nog niet aangekeken, alleen haar eten. Wat zou er anders nog kunnen zijn? Want er is duidelijk niet niets aan de hand. Dan denk ik terug aan want Zayn zei: het laatste wat je zei voor je weg ging. Wat heb ik toen ook al weer gezegd? oh, ja, iets van goed Engels kunnen voor binnen een paar maanden. Ik snap niet wat daar mee mis kan zijn. 
Na een paar minuten er over na te denken besluit ik het dan toch maar te vragen.

- Gaat dit over Engeland? 

Ze kijkt op van haar eten maar geeft geen antwoord. Grote kans dus dat het inderdaad over Engeland gaat.  

- Wat is er met naar Engeland gaan? 

- Niks. - zegt ze op een afstandelijke toon. 

- Jawel, daar is wel iets mee. 

- Nee, het is niks, en bemoei je er niet mee!- roept ze, dan staat ze op en gaat naar boven.