Verdwaalt in Spanje #1

19

Sarah

Naill zet me terug op de bank en houd me vast. Hoe veel ik me ook verzet hij laat niet los.

- Zo gaat het niet lukken, haar been moet stil liggen anders kan ik niet naaien. - zegt de man. 

- Ik kan haar benen vasthouden- zegt Naill

- Dat is niet genoeg. Alice kan je een van de andere jongens roepen om te helpen? - vraagt de man aan de vrouw die naar de deur loopt. 

Ik begin nog harder tegen te werken want als ze met twee zijn kan ik zeker niet winnen. Maar Naill laat niet los. Even later verschijnt de vrouw terug met Zayn achter zich, die de deur dicht doet en verward kijk naar ons. Het moet er ook wel raar uitzien. Ik zonder broek met een bloedend been om de schoot van Naill die zijn armen om mijn middel en handen heeft. 

- Ze moet genaaid worden maar wil niet blijven liggen. Ik pak haar benen en jij haar armen. - zegt Naill tegen Zayn. 

Zayn komt naast ons staan en neemt mijn polsen vast terwijl ik nog steeds probeer los te komen. Naill legt me op de bank en gaat over mijn bovenbeen liggen terwijl hij met zijn armen mijn linkerbeen vasthoud. De vrouw neemt mijn rechterbeen vast zodat ik die ook niet meer kan bewegen. Zayn zit naast mij op de bank, met een hand houd hij mijn polsen vast en met de andere ondersteund hij zichzelf omdat hij over mij leunt zodat ik nier rechtop kan gaan zitten. Zijn bruinen ogen kijken me indringend aan waardoor ik even vergeet wat er rond ons gebeurt. Maar dat is niet voor lang want de man maakt gebruik van het moment dat ik stil lig om te beginnen met naaien. 

Naalden hebben bij mij altijd al pijn gedaan als ik gevaccineerd moest worden maar ik ben nog nooit genaaid moeten worden. Dit doet zo veel meer pijn dan een vaccinatie en dat doet bij mij al heel veel pijn. Tranen van de pijn rollen over mijn wangen, ik zou willen schreeuwen van de pijn maar ik weet me te bedwingen. Zayn kijkt me medelevend aan en gaat rechtop zitten zodat hij met het hand dat niet mijn polsen vast heeft de tranen over mijn wangen wegveegt. 

Na 5 minuten lijden is de man klaar en plakt hij een grote plakker over de wond. Zayn en Naill laten mij los. Nail gaat naast de man zitten en luistert naar hoe de wond verder verzorgd moet worden. Zayn helpt me rechtop en doet mijn broek aan terwijl ik tegen hem aanleun. Normaal zou ik dit gênant vinden, oké nu ook wel een beetje maar ja hij heeft me nu toch al in onderbroek gezien. 

Als ik terug mijn broek en schoenen aan heb, kijkt Zayn naar Naill die nog steeds met de man aan het praten is. Hij staat op en tilt me op.

- Ik kan zelf wandelen. - zegt ik tegen hem. Maar hij negeert mij en loopt met mij in zijn armen naar de cafetaria waar de andere jongens zitten.

Zayn gaat op de stoel naast Liam zitten en aangezien hij me nog steeds vast heeft zet hij me op zijn schoot. De jongens kijken verward op maar zegger er niets van. Zelf vind ik het vreemd maar tegelijk ook wel leuk. Zayn zijn ene arm ligt op mijn onderrug en de andere op de leuning van de stoel. 

Na 5 minuten in stilte te hebben gezeten komt Niall binnen die raar opkijk als hij ons zo ziet zitten. Hij kijkt met een vragend gezicht naar Zayn.